Nie żal mi

A song cycle setting to music the poems of the children of Terezinstadt, the infamous death camp of Czechoslovakia. Includes texts and translations.

Trzy anty - modernistyczne piosenki Cowella na głos wokalny z akompaniamentem fortepianowym, to nowatorskie dzieło, które wzbudziło wiele zainteresowania wśród znanych muzyków. Sam kompozytor - urodzony w 1897 roku, a zmarły w 1965, był ponadto pianistą, teoretykiem, pedagogiem i wydawcą. Należał do osób wzbudzających wiele kontrowersji.
Średni czas trwania utworów: 7'

Franz Schubert to jeden z najsłynniejszych kompozytorów pieśni w romantyzmie. Napisał on ponad sześćset kompozycji wokalnych. Jego muzyczną inspiracją była przede wszystkim poezja. Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów romantycznych zaczął nadawać znaczenie partii akompaniującego fortepianu. Publikacja "Liederbuch" zawiera sześćdziesiąt pieśni na głos wokalny i fortepian Franza Schuberta. Jest to wybór pieśni z różnych cykli. Wśród utworów odnaleźć można m. in. pieśń "Schwanengesang" (z wydanego pośmiertnie cyklu o tym samym tytule) oraz pieśń "Winterlied" (z cyklu "Podróż zimowa").

Niniejsza publikacja zawiera trzy cykle pieśni Franza Schuberta - "Die schöne Mullerin" op. 25 ("Piękna młynarka"), "Winterreise" op. 89 ("Podróż zimowa") oraz wydany po śmierci kompozytora zbiór "Schwanengesang" ("Łabędzi śpiew"). Ponadto zawiera również 34 wybrane pieśni pochodzące z różnych opusów (m. in. pieśni z wczesnego okresu życia Schuberta - op. 1 i op. 3). Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Inspiracją dla jego utworów była przede wszystkim poezja (m. in. teksty Wolfganga Goethe). Formę swoich pieśni uzależniał więc od budowy wybranego tekstu (często wykorzystywał formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej). Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów nadał ogromne znaczenie partii fortepianu.

Niniejsza publikacja to trzeci zeszyt "Pieśni" Roberta Schumanna (1810 - 1856) - niemieckiego pianisty i kompozytora tworzącego w okresie romantyzmu. Podstawą jego twórczości, poza muzyką fortepianową, były pieśni na głos i fortepian. To właśnie w liryce wokalnej, łączącej w ścisły związek muzykę z poezją, Schumann mógł w pełni wyrazić swoje uczucia. Publikacja zawiera wybór kompozycji na głos solowy i fortepian pochodzących z różnych opusów. W zbiorze znajdują się m. in. pieśni z op. 98a, op. 104 oraz op. 135. Jedynie dziewięć, spośród osiemdziesięciu dwóch pieśni (w tym m. in. pieśni z op. 117), zostało zapisanych w kluczu basowym. Wszystkie pozostałe kompozycje posiadają zapis w kluczu wiolinowym.

Ross Lee Finney (1906 - 1997) to amerykański kompozytor, uczeń m. in. Nadii Boulanger, Albana Berga i Rogera Sessionsa. Jego twórczość obejmuje m. in. cztery symfonie, cztery koncerty, oraz osiem kwartetów na różne obsady instrumentów. Utwór "Chamber music" na głos wokalny i fortepian Finney skomponował w 1952 roku do poezji Jamesa Joyce'a. Jest to zbiór trzydziestu sześciu pieśni o różnym charakterze, ściśle uzależnionym od słów Joyce'a. Głos wokalny cechuje prosta melodyka, natomiast w partii fortepianu kompozytor zastosował m. in. ciekawe efekty kolorystyczne (glissanda, szerokie arpeggia, gęste słupy akordowe, długie tryle, tremolanda, gra w skrajnych rejestrach).

Franz Schubert (1797 - 1828) to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Jego inspiracją była poezja, więc formę swoich pieśni uzależniał od budowy wybranego tekstu (często stosował formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej). Niniejsza publikacja - trzeci zeszyt zbioru "Pieśni" Franza Schuberta zawiera czterdzieści pięć kompozycji na głos wokalny (średni) i fortepian. Są to utwory do słów m. in. Mayrhofera, Goethego, Schulze oraz Seidla.

Niniejsza publikacja jest trzecim zeszytem zbioru "Pieśni" na głos solowy niski (zapis w kluczu wiolinowym) i fortepian Franza Schuberta. Odnaleźć w niej można wybrane kompozycje wokalne pochodzące z różnych opusów. Dzieła te skomponowane zostały m. in. do słów Seidla, Goethego, Mayrhofera oraz Schlegela. Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Główną jego inspiracją była poezja. Formę swoich pieśni uzależniał więc od budowy wybranego tekstu. Często stosował przy tym formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej. Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów w romantyzmie zaczął nadawać ogromne znaczenie partii fortepianu.

Niniejsza publikacja zawiera dwa zbiory pieśni na głos wokalny i fortepian pochodzące z twórczości kompozytora rosyjskiego - Modesta Musorgskiego (1839 - 1881). Są to: cykl czterech utworów wokalnych "Lieder und Tänze des Todes" ("Pieśni i tańce śmierci") na alt lub bas i fortepian oraz cykl ośmiu kompozycji "Kinderstube" (" W izbie dziecięcej") na mezzosopran lub baryton i fortepian. Cykl "W izbie dziecięcej" pochodzi z lat 1868 - 1871. Natomiast "Pieśni i tańce śmierci" Musorgski skomponował w latach 1875 - 1877. W zbiorze tym kompozytor wykorzystał teksty rosyjskiego poety - Michaiła Goleniszczewa-Kutuzowa, przedstawiające upersonifikowane obrazy śmierci. Prezentowane wydanie zawiera teksty pieśni w oryginalnym języku rosyjskim oraz w języku niemieckim. Do publikacji załączone są dodatkowo, na osobnych kartach, teksty pieśni z obu zbiorów w fonetycznym zapisie języka rosyjskiego.

Claude Debussy (1862 - 1918) to jeden z najsłynniejszych francuskich kompozytorów. Jego muzyka charakteryzuje się m. in. gęstą fakturą, ciekawą kolorystyką oraz znacznym wpływem muzyki orientalnych kultur (stosuje np. skale perską). "Proses lyriques" to zbiór czterech pieśni Debussy'ego na głos i fortepian. Utwory te powstawały w latach 1892 - 1893. Zostały skomponowane do słów poezji napisanej przez kompozytora. Teksty te wykorzystują dźwiękowe właściwości słów w języku francuskim i są niezwykle spójne z melodyką w partii głosu oraz partii fortepianu. Do publikacji, na osobnych kartach, załączono teksty poezji Debussy'ego w języku francuskim razem z ich tłumaczeniem w języku niemieckim.

Niniejsza publikacja jest drugim zeszytem zbioru "Pieśni" Franza Schuberta w opracowaniu na głos wokalny średni i fortepian. Odnaleźć w nim można kompozycje pochodzące z różnych opusów, wszystkie o zapisie w kluczu wiolinowym. Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Wiele z jego pieśni zostało ujętych w cyklach: "Die schöne Mullerin" op. 25 ("Piękna młynarka"), "Winterreise" op. 89 ("Podróż zimowa") oraz wydany po śmierci kompozytora zbiór "Schwanengesang" ("Łabędzi śpiew"). Inspiracją dla kompozytora była przede wszystkim poezja. Swoim pieśniom nadawał więc formę w zależności od budowy wybranego tekstu (np. formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej). Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów nadał ogromne znaczenie partii fortepianu.