Das Lied vom Tod

Niniejsza publikacja zawiera trzy cykle pieśni Franza Schuberta - "Die schöne Mullerin" op. 25 ("Piękna młynarka"), "Winterreise" op. 89 ("Podróż zimowa") oraz wydany po śmierci kompozytora zbiór "Schwanengesang" ("Łabędzi śpiew"). Ponadto zawiera również 34 wybrane pieśni pochodzące z różnych opusów (m. in. pieśni z wczesnego okresu życia Schuberta - op. 1 i op. 3). Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Inspiracją dla jego utworów była przede wszystkim poezja (m. in. teksty Wolfganga Goethe). Formę swoich pieśni uzależniał więc od budowy wybranego tekstu (często wykorzystywał formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej). Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów nadał ogromne znaczenie partii fortepianu.

Johannes Brahms (1833 - 1897) jest reprezentantem konserwatywnego nurtu w rozwoju pieśni w II połowie XIX wieku. Inspirował się głównie utworami najsłynniejszego twórcy pieśni romantycznej - Franza Schuberta. Wszystkie pieśni Brahmsa charakteryzują się dominacją czynnika melodycznego nad tekstem słownym. Wiele z nich posiada typową budowę zwrotkową. Prezentowana publikacja gromadzi w sobie sześćdziesiąt pięć wybranych pieśni na głos wokalny i fortepian Brahmsa, które pochodzą z jego różnych opusów (m. in. pieśni do słów Schenkendorfa op. 63 oraz pieśni do słów Platena op. 32).

Prezentowana publikacja - pierwszy zeszyt "Die Klassiker des deutschen Liedes" gromadzi w sobie czterdzieści pięć pieśni na głos wokalny (sopran lub tenor) i fortepian pochodzących z dorobku wybitnych niemieckich kompozytorów. W zbiorze odnaleźć można m. in.: barokowe pieśni Jana Sebastiana Bacha oraz Heinricha Alberta, klasyczne pieśni Josepha Haydna, Amadeusza Mozarta i Ludwika van Beethovena, a także romantyczne pieśni Carla Marii von Webera, Carla Loewe oraz Franza Schuberta.

Franz Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Jego inspiracją przede wszystkim była poezja. Czwarty zeszyt "Pieśni" to zbiór sześćdziesięciu dwóch wybranych utworów na głos wokalny oraz fortepian Franza Schuberta. Zawarte są w nim kompozycje do słów różnych poetów, m. in. Goethego, Mayrhofera, de Harolda, Seifla oraz Baumberga. Wszystkie pieśni, zamieszczone w prezentowanym wydaniu, posiadają oryginalne tonacje nadane przez kompozytora.

Publikacja "Lieder" Franza Schuberta zawiera wszystkie pieśni jakie zostały wydane i skatalogowane za życia kompozytora (a więc pieśni od op. 1 do op. 36). Wyboru pieśni połączonych jednym opusem dokonał sam Schubert. Jego numeracja nie jest jednak chronologiczna. Kompozytor bardzo starannie dobierał pieśni, które miały zostać opublikowane. Wiele z tych połączonych jednym opusem oprócz wspólnej tematyki zbliżonych jest również pod względem muzycznym (np. kompozytor łączył pieśni o pokrewnych tonacjach). Niniejsze wydanie pieśni Schuberta zostało oparte o oryginalne rękopisy kompozytora (urtext).

Edward Grieg (1843 - 1907) to norweski dyrygent, pianista i kompozytor, pochodzenia szkockiego, nazywany "Chopinem północy". Jeszcze za życia kompozytora opublikowano jego ponad 148 pieśni solowych. Grieg przywiązywał ogromną wagę do tekstu słownego. Pieśni przez niego skomponowane charakteryzują się niezwykłą zgodnością słowa i melodii, i to zarówno we frazowaniu, jak i w akcentacji. Zeszyt pierwszy "Complete Songs" jest to zbiór wybranych pieśni na głos i fortepian Edwarda Griega. Publikacja zawiera kompozycje od op. 2 do op. 49. Została wydana w oparciu o oryginalne materiały źródłowe (urtext).

Publikacja zawiera wszystkie pieśni jakie skomponował Ludwig van Beethoven. Mimo, iż są to utwory jednego z klasyków wiedeńskich, wyraźnie cechują się one romantyczną stylistyką. Beethoven bowiem uważany jest za prekursora romantyzmu w muzyce. Kompozytor starannie dobierał teksty do swoich pieśni. Inspirował go przede wszystkim temat miłości wiernej, ale także miłości nieszczęśliwej. Taką tematykę odnalazł przede wszystkim w poezji Goethego (pieśni op. 83), Matchissona oraz Reissiga. Oprócz tych poetów niemieckich, Beethoven komponował również pieśni do tekstów włoskich takich poetów, jak Giuseppe Carpani (pieśń "In questa tomba oscura") oraz Pietro Metastasio (pieśni "La partenza", czy "Odi l'aura"). W niniejszym zbiorze znajduje się 67 pieśni Beethovena na różne rodzaje głosów wokalnych z fortepianem. W tym również kompozycje na chór i głos solowy: pieśni "Der freie Mann", "Kriegslied der Österreicher" oraz "Urians Reise um dei Welt". Chór jest najczęściej wzmocnieniem linii melodycznej głosu solowego (śpiew jednogłosowy). Odnaleźć można w zbiorze również dwa duety: "Merkenstein" op. 100 oraz "Lebensgenuß" na sopran, tenor i fortepian. Jedynie utwór "Der Bardengeist" zapisany jest w kluczu basowym, wszystkie pozostałe pieśni posiadają zapis w kluczu wiolinowym.

Publikacja "30 ausgewählte Lieder" to wybór pieśni Ludwika van Beethovena pochodzących z różnych jego opusów. Mimo, iż są to utwory jednego z klasyków wiedeńskich, wyraźnie cechują się one romantyczną stylistyką. Beethoven bowiem uważany jest za prekursora romantyzmu w muzyce. Kompozytor starannie dobierał teksty do swoich pieśni. Inspirował go przede wszystkim temat miłości wiernej, ale także miłości nieszczęśliwej. Taką tematykę odnalazł przede wszystkim w poezji Goethego, Matchissona oraz Reissiga. Oprócz tych poetów niemieckich, Beethoven komponował również pieśni do tekstów włoskich takich poetów, jak Giuseppe Carpani (pieśń "In questa tomba oscura") oraz Pietro Metastasio ("La partenza").