Versunken

Johannes Brahms (1833 - 1897) jest reprezentantem konserwatywnego nurtu w rozwoju pieśni w II połowie XIX wieku. Inspirował się głównie utworami najsłynniejszego twórcy pieśni romantycznej - Franza Schuberta. Wszystkie pieśni Brahmsa charakteryzują się dominacją czynnika melodycznego nad tekstem słownym. Wiele z nich posiada typową budowę zwrotkową. Prezentowana publikacja gromadzi w sobie czterdzieści osiem wybranych pieśni na głos wokalny i fortepian Brahmsa, które pochodzą z jego różnych opusów. W publikacji znajdują się m. in pieśni do słów Heinego op. 85 oraz pieśni do słów Wenziga op. 69 oraz cykl pieśni op. 121 pt "Vier ernste Gesänge", w którym wszystkie kompozycje zanotowane zostały w kluczu basowym. Wszystkie pieśni poza op. 121 posiadają zapis w kluczu wiolinowym.

Franz Schubert (1797 - 1828) to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Jego inspiracją była poezja, więc formę swoich pieśni uzależniał od budowy wybranego tekstu (często stosował formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej). Niniejsza publikacja - trzeci zeszyt zbioru "Pieśni" Franza Schuberta zawiera czterdzieści pięć kompozycji na głos wokalny (średni) i fortepian. Są to utwory do słów m. in. Mayrhofera, Goethego, Schulze oraz Seidla.

Niniejsza publikacja jest trzecim zeszytem zbioru "Pieśni" na głos solowy niski (zapis w kluczu wiolinowym) i fortepian Franza Schuberta. Odnaleźć w niej można wybrane kompozycje wokalne pochodzące z różnych opusów. Dzieła te skomponowane zostały m. in. do słów Seidla, Goethego, Mayrhofera oraz Schlegela. Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Główną jego inspiracją była poezja. Formę swoich pieśni uzależniał więc od budowy wybranego tekstu. Często stosował przy tym formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej. Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów w romantyzmie zaczął nadawać ogromne znaczenie partii fortepianu.