Niemiecki taniec

Publikacja zawiera 9 utworów dla dzieci opracowanych na akordeon standardowy, m.in.: Deszczowy poranek, Taniec gapy, Wycinanki, Domino, Pierwszy tornister.

Maurycy Moszkowski, Moritz Moszkowski (ur. 23 sierpnia 1854 we Wrocławiu - zm. 4 marca 1925 w Paryżu), polski pianista i kompozytor salonowy. Zyskał sławę jako wirtuoz, mniej znane są jego dokonania kompozytorskie.

Allegretto grazioso

Maurycy Moszkowski, ur. 23 sierpnia 1854 we Wrocławiu - zm. 4 marca 1925 w Paryżu, polski pianista i kompozytor, był wybitnym pianistą - wirtuozem. Dużą popularnością cieszą się jego Tańce Hiszpańskie op. 12 nr 2 i Tańce Polskie op. 55 na fortepian.

Punktem wyjścia dla drugiej części Ucznia i Nauczyciela jest poziom techniczny i znajomość dźwięków osiągnięte w poprzednim zeszycie z tego cyklu. Nowym elementem technicznym pojawiającym się w drugim zeszycie jest gra kciukiem. W Odzie do radości oraz Starodawnej piosence francuskiej uczeń prowadzi melodię na strunach basowych i strunie wiolinowej G używając wyłącznie kciuka. W kolejnych utworach pojawiają się na przemian frazy wykonywane bądź kciukiem, bądź pozostałymi palcami (Chór strzelców, Largo, Taniec słowiański). Gra kciukiem i pozostałymi palcami w obrębie jednej frazy wprowadzona została w utworze Życzenie. Drugim istotnym elementem technicznym, który pojawia się w niniejszej publikacji jest gra w drugiej pozycji. Utwory możliwe do wykonania w pierwszej pozycji celowo opalcowano w ten sposób, aby uniknąć dźwięków pustych strun, jak też umożliwić wygodną grę kciukiem (Oda do radości, Starodawna piosenka francuska, Chór strzelców, Largo, Taniec słowiański, Życzenie). Warto przy tej okazji uzmysławiać uczniom istotną rolę palcowania w grze na gitarze, które ma nie tylko uzasadnienie praktyczne, ale również kształtuje muzyczną stronę utworu: wpływa na barwę i wybrzmiewanie dźwięku, umożliwia płynne i logiczne frazowanie. W utworach podano również propozycję palcowania prawej ręki zaznaczając jednak tylko, którym palcem najwygodniej jest rozpocząć frazę. W utworach Życzenie, Plaisir d'amour, Sinfonia, Łabędź problemem technicznym są zmiany pozycji (przez pustą strunę, przez przesunięcie palca po strunie lub palcem docelowym). W ostatnich trzech utworach uczeń poznaje również nowe dźwięki na strunach wiolinowych w wysokim rejestrze. Podobnie jak w pierwszym zeszycie z tej serii każdy utwór zajmuje dwie strony. Strony nauczyciela zawierają pełną partyturę, natomiast strona ucznia tylko głos solowy. W każdym z utworów zamieszczono propozycję dynamiki. Poziom dynamiki w akompaniamencie powinien być modyfikowany w taki sposób, by w przypadku ucznia grającego słabszym dźwiękiem nauczyciel nie zagłuszał partii solowej. Zastosowanie techniki tirando lub apoyando, a także zmiana podanego opalcowania (np. gdy w przypadku małej ręki gra bez pustych strun okaże się zbyt trudna) zależy od decyzji nauczyciela i indywidualnych predyspozycji manualnych ucznia.

Pełen folkloru tureckiego "Taniec z szablami" Chaczaturiana - armeńskiego kompozytora, dyrygenta i pedagoga XX wieku. W swoich kompozycjach stosował harmonikę o strukturze tonalnej, jaskrawą instrumentację oraz żywą motorykę.

Kompozycja fortepianowa Edwarda MacDowella (1860 - 1908) - pianisty i kompozytora amerykańskiego. MacDowell studia muzyczne odbył w Paryżu, w klasie fortepianu u A.F. Marmontela, oraz we Frankfurcie nad Menem w klasie kompozycji u J. Raffa. Od 1881 działał jako profesor klasy fortepianu w konserwatorium w Darmstadcie, natomiast od 1896 został profesorem muzyki w Columbia University. Jego muzyka inspirowana jest przede wszystkim romantyzmem europejskim (głównie twórczością R. Schumanna, F. Liszta, R. Wagnera), ale także folklorem indiańskim. Wśród dorobku artysty znajdują się kompozycje fortepianowe, poematy symfoniczne, pieśni chóralne i solowe.

Kolekcja krótkich utworów fortepianowych dla dzieci z op. 37 Janiny Garści (ur. 12 marca 1920 w Krakowie, zm. 1 marca 2004). Garścia ukończyła Wyższą Szkołę Muzyczną im.Władysława Żeleńskiego w Krakowie (klasa fortepianu u prof. Olgi Stolfowej), studiowała także w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (kompozycja u S. Wiechowicza i dyrygentura u A. Malawskiego). Skomponowała ok. 700 utworów dla dzieci i młodzieży. Niniejsza książeczka pełna jest kolorowych ilustracji.

"Tańce węgierskie" Johannesa Brahmsa to 21 melodii opartych na węgierskich motywach ludowych. Jedynie tańce numer 11, 14 oraz 16 są całkowicie oryginalnymi utworami Brahmsa. Pierwotnie każdy z tańców skomponowany został na duet fortepianowy. Następnie Brahms zaaranżował je również na fortepian solo, po czym tańce numer 1, 3 i 10 opracował także na orkiestrę. Wszystkie pozostałe tańce zaaranżował na orkiestrę Antoni Dvorzak. Najbardziej znanym z tego zbioru jest "Taniec węgierski" numer 5 fis-moll (g-moll w wersji na orkiestrę). Niniejsza publikacja Brahmsa zawiera opracowanie tańców nr 1, 3 i nr 5 na skrzypce i fortepian.

Drugi zeszyt "Miniatur bułgarskich" zawiera piętnaście kompozycji na fortepian solo Wassila Kasandjieva. Są to utwory oparte na ludowych melodiach, wszystkie utrzymane we współczesnej harmonii. Wykorzystując współczesnych warsztat kompozytorski Kasandjiev opracował m. in. tradycyjną pieśń bułgarską (miniatura "Traditional Bulgarian Song"), taniec bułgarski i taniec turecki. Niektóre miniatury posiadają programowe tytuły takie, jak m. in. "Butterflies" ("Motyle"), "The Old Clock" ("Stary zegar"), czy "A Prank" ("Figiel"). Kompozytor wszechstronnie wykorzystuje fortepian, stosując m. in. liczne klastery dźwiękowe, struktury melodyczno - rytmiczne grane możliwie jak najszybciej, wprowadza również fragmenty dowolnie improwizowane.

Publikacja "Das Kind der Berge" op. 67 to cykl pieśni skomponowany w latach 1895 - 1898 przez kompozytora norweskiego - Edwarda Griega (1843 - 1907). Są to utwory napisane do słów Arne Garborg. Wśród tytułów pieśni odnaleźć można m. in. "Among the Bilberries" ("Wśród czarnych jagód"), "Love" ("Miłość") czy "Kid-Dance" ("Taniec dziecięcy"). Pieśni Griega odznaczają się niezwykłą zgodnością tekstu i melodii (zarówno w akcentach jak i frazowaniu). Akompaniament partii fortepianu charakteryzuje się przy tym złożoną harmoniką oraz ciekawą fakturą.

W publikacji zawarto Taniec Hiszpański Enrique Granadosa (1867 - 1916), jednego z wybitniejszych hiszpańskich kompozytorów, twórcy tzw. stylu narodowego. Publikacja jest transkrypcją na duet gitarowy. Zamieszczone palcowanie, jak i całą transkrypcję opracował René Kappeler. Utwór napisany jest w tempie andante. Do zagrania potrzebne jest przestrojenie 6 strony do dźwięku D. Liczne są tu wielodźwięki wymagające dobrego przygotowania technicznego.

"Gry słońca" to sześć miniatur skomponowanych przez prof. Bronisława Kazimierza Przybylskiego. W niniejszym wydaniu zawarto opracowanie na 4 akordeony i perkusję. W skład perkusji wchodzą: dzwonki, ksylofon, 3 talerze, marakasy i pudełka akustyczne. Perkusja traktowana jest ad libitum.
Średni łączny czas trwania utworów: 8'

"Gry słońca" to sześć miniatur skomponowanych przez prof. Bronisława Kazimierza Przybylskiego. W niniejszym wydaniu zawarto opracowanie na 4 rogi F i perkusję. W skład perkusji wchodzą: dzwonki, ksylofon, 3 talerze, marakasy i pudełka akustyczne. Perkusja traktowana jest ad libitum.
Średni łączny czas trwania utworów: 8'

"Gry słońca" to sześć miniatur skomponowanych przez prof. Bronisława Kazimierza Przybylskiego. W niniejszym wydaniu zawarto opracowanie na 4 flety proste sopranowe i perkusję. W skład perkusji wchodzą: dzwonki, ksylofon, 3 talerze, marakasy i pudełka akustyczne. Perkusja traktowana jest ad libitum.
Średni łączny czas trwania utworów: 8'

"Gry słońca" to sześć miniatur skomponowanych przez prof. Bronisława Kazimierza Przybylskiego. W niniejszym wydaniu zawarto opracowanie na 4 trąbki B i perkusję. W skład perkusji wchodzą: dzwonki, ksylofon, 3 talerze, marakasy i pudełka akustyczne. Perkusja traktowana jest ad libitum.
Średni łączny czas trwania utworów: 8'

"Gry słońca" to sześć miniatur skomponowanych przez prof. Bronisława Kazimierza Przybylskiego. W niniejszym wydaniu zawarto opracowanie na 4 skrzypiec i perkusję. W skład perkusji wchodzą: dzwonki, ksylofon, 3 talerze, marakasy i pudełka akustyczne. Perkusja traktowana jest ad libitum.
Średni łączny czas trwania utworów: 8'

Maurycy Moszkowski (1854 - 1925) to polski pianista i kompozytor. Zyskał sławę jako wirtuoz fortepianu, mniej znane są natomiast jego dokonania kompozytorskie. Publikacja "Spanish Dance" op. 12 nr 1 zawiera miniaturę Moszkowskiego przeznaczoną na dwa fortepiany (osiem rąk). Jest to stylizowany taniec, naśladujący rytmikę (szczególnie charakterystyczną akcentację) i melodykę hiszpańskich tańców narodowych. Posiada klarowną fakturę oraz prostą harmonię (cały utrzymany jest w tonacji C-dur).

"Ungarische Tänze" ("Tańce węgierskie") Johannesa Brahmsa to 21 melodii opartych na węgierskich motywach ludowych. Jedynie tańce numer 11, 14 oraz 16 są całkowicie oryginalnymi utworami Brahmsa. Pierwotnie każdy z tańców skomponowany został na duet fortepianowy. Następnie Brahms zaaranżował je na fortepian solo, po czym tańce numer 1, 3 i 10 opracował również na orkiestrę. Wszystkie pozostałe tańce zaaranżował na orkiestrę Antoni Dvorzak. Najbardziej znanym tańcem Brahmsa jest "Taniec węgierski" numer 5 fis-moll (g-moll w wersji na orkiestrę). Niniejsza publikacja Brahmsa zawiera opracowanie tańców nr 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 13,17,19, 20, 21 na skrzypce i fortepian.

Utwór - "Dance - Improvisation and Fugue "Douglasa Townsenda (ur. 1921) - amerykańskiego kompozytora i muzykologa. Kompozycja pochodzi z filmu "8x8" reżyserii Hansa Richtera (1888 - 1976) - szwajcarskiego malarza, grafika, oraz producenta i eksperymentatora filmowego. Utwór może być wykonywany zarówno na flecie prostym sopranowym, jak i na flecie piccolo i flecie prostym (osobne głosy) z towarzyszeniem fortepianu. Tempo - ćwierćnuta = 84.

Lista utworów:
Tango Alemán (Kagel Mauricio)

Publikacja zawiera trzynaście kompozycji fortepianowych Franza Schuberta w opracowaniu Hugo Ulricha na cztery ręce. Wszystkie utwory to stylizowane tańce: walce (walc to taniec niemiecki, nazywany również Deutscher Tanz), ländlery (ludowy taniec austriacki), ecossaisen (szkocki taniec ludowy). Są to utwory o klasycznej budowie i nieskomplikowanej harmonii, oddające w pełni charakter tańców, których są stylizacją.

Pierwsza część kolekcji utworów pt. "Perły klasyki" na fortepian solo zebranych i opracowanych przez Marka i Stanisława Wiśniewskich. Wśród tytułów znajdziesz m. in.: "Chór pielgrzymów z opery Nabucco" (G. Verdi), "Opowieści lasku wiedeńskiego" (J. Strauss), "Eine kleine Nachtmusik" (W. A. Mozart), "Pieśń wiosenna" (F. Mendelssohn) i wiele innych.

Aram Chaczaturian (ur. 6 czerwca 1903 w Tbilisi, zm. 1 maja 1978 w Moskwie) to kompozytor muzyki poważnej, pedagog i dyrygent pochodzenia ormiańskiego. Wykształcenie muzyczne zdobył w konserwatorium w Moskwie pod kierunkiem M. Gniesina i N. Miaskowskiego. Do najbardziej znanych utworów z jego dorobku należy "Taniec z szablami" z baletu "Gajane". Publikacja "Dźwięki z dzieciństwa" to kolekcja dziesięciu miniatur dla zaawansowanych pianistów, wśród nich m. in.: "Good-Night Story" i "Rhythmic Gymnastics".

Suita z jednego z najpopularniejszych baletów, "Dziadka do orzechów" Piotra Czajkowskiego. Wydanie zawiera opracowania wszystkich jej tańców w łatwym układzie na fortepian solo, według Billa Boyda, m. in. "Taniec Arabski" i "Walc kwiatów".

Czwarta część utworów pt. " Perły klasyki" znajdują się tu m. in. takie utwory jak: Inwencja (Bach), Piosenka neapolitańska (Czajkowski), Mazurek (Chopin), Alleluja (Heandel).

Szósta część kolekcji utworów pt. "Perły klasyki" na fortepian solo zebranych i opracowanych przez Marka i Stanisława Wiśniewskich. Wśród tytułów znajdziemy: "Fale Amuru", "Taniec hiszpański", "Romans rosyjski", "Wspomnienia z cyrku" i inne. Opracowanie łatwe, dla pianistów szkół muzycznych I stopnia.

Zbiór dziesięciu utworów - łamigłówek Janiny Garści w opracowaniu na fortepian solo skomponowanych z myślą o młodszych adeptach tej sztuki. Zapis posiada oznaczenia palcowania, dynamiki i artykulacji. Wśród tytułów znajdziesz m. in.: "Latawiec", "Taniec na lodzie" i "Kropelki rosy". Książeczka wzbogacona jest także kolorowymi ilustracjami tematycznymi.
Stan publikacji: idealny, jak nowa.

Franz Liszt łącznie skomponował cztery Walce "Mefisto", z których największy rozgłos zdobyły dwa pierwsze. Niniejsza publikacja zawiera pierwszy Walc "Mefisto" zatytułowany "Taniec w karczmie wiejskiej". Utwór nawiązuje do sztuki Johanna Wolfganga von Goethe - "Faust". Muzyka odzwierciedla scenę, w której Mefisto gra na skrzypcach w karczmie, a Faust próbuje w tańcu uwieść kobietę, z którą następnie ucieka do lasu, gdzie spędza z nią noc. Wydanie zawiera także niemiecki tekst sztuki:
Faust: "Ich weiß nicht, wie mir da geschieht,
Wie michs an allen Sinnen zieht.
So kochte niemals noch mein Blut,
Mir ist ganz wunderich zu Mut" (...)

Stan publikacji: idealny.

Zbiór dwudziestu miniatur fortepianowych Jerzego Maksymiuka skierowanych do młodszych adeptów tej sztuki. Zapis nutowy posiada oznaczenia palcowania, dynamiki, artykulacji i pedalizacji. Książeczka wzbogacona jest kolorowymi ilustracjami tematycznymi.
Stan publikacji: bardzo dobry, nuty czyste, okładka lekko zabrudzona.

Władysława Markiewiczówna (ur. 1900, zm. 1982) to wybitna polska kompozytorka i pianistka. Studiowała grę na fortepianie w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie w klasie Seweryna Eisenbergera, a na wykłady z zakresu historii i harmonii uczęszczała do Zdzisława Jachimeckiego. Szczególne miejsce w dorobku kompozytorskim Władysławy Markiewiczówny zajmowała twórczość dla dzieci. "Kolorowe obrazki" to sześć miniatur skomponowanych w 1947 roku na fortepian solo. Zapis posiada oznaczenia palcowania, dynamiki, artykulacji i pedalizacji. Książka wzbogacona jest także kolorowymi ilustracjami.
Stan publikacji: bardzo dobry, nuty czyste, okładka lekko zabrudzona.

Podręcznik przeznaczony jest dla dzieci rozpoczynających naukę w wieku 5-6 lat. Materiał podzielony jest na cztery części. Pierwsza zawiera duety dla ucznia i nauczyciela, opracowane z wykorzystaniem metody beznutowej oraz proste utwory do grania z nut. Wiele z nich to piosenki, których proste teksty służą oswojeniu z nowymi zagadnieniami i ułatwiają ich zapamiętanie. Druga część poświęcona jest nauce gry legato i ćwiczeniu niezależności rąk, wprowadzane są dwudźwięki i trójdźwięki. Część trzecia to zbiór utworów podsumowujących, w których wprowadzone wcześniej techniki pojawiają się w bardziej zaawansowanej formie, a ostatnia to wybór miniatur dydaktycznych kompozytorów różnych epok. Większość utworów zamieszczonych w publikacji skomponowała autorka podręcznika. Zróżnicowała je pod względem wyrazu (walce, marsze, polki czy kołysanki) i nadała ilustracyjny charakter tak, by bez trudu rozbudzały wyobraźnię dziecka. W wielu utworach pobrzmiewają delikatnie dysonansowe współbrzmienia. W podręczniku wykorzystana jest metoda pracy polegająca na grze dziecka w duecie z nauczycielem, pojawiają się również ćwiczenia a vista oraz improwizacje. Publikacja zawiera ponadto zestaw podstawowych gam oraz mały słowniczek muzyczny.