Musik Der Nacht

Wybór 21 pieśni dwóch wybitnych kompozytorów epoki romantyzmu - Franza Schuberta (1797 - 1828) i Johannesa Brahmsa (1833 - 1897), w opracowaniu na głos wokalny niski (alt lub baryton lub bas) z akompaniamentem fortepianowym. Utwory posiadają oryginalne teksty w języku niemieckim.

Hugo Wolf (1860 - 1903) to austriacki kompozytor, znany przede wszystkim jako autor ponad 300 pieśni. Jego kompozycje wokalne charakteryzują się budową przekomponowaną (treść i forma muzyki jest ściśle podporządkowana tekstowi słownemu). Przy tym, partia fortepianu jest niemal zawsze równorzędna z głosem wokalnym. Zbiór "Eichendorff-Lieder" zawiera dziesięć pieśni na głos wokalny i fortepian do słów niemieckiego poety - Josepha Karla Eichendorffa.

Zeszyt drugi zbioru klasycznych pieśni niemieckich obejmujący 55 pozycji. Wśród nich znajdują się utwory Felixa Mendelssohna - Bartholdy'ego, Ryszarda Wagnera, Franza Liszta, Roberta Schumanna, Roberta Franza, Petera Corneliusa, Johannesa Brahmsa, Adolfa Jensena i Hugo Wolfa. Niniejsze pieśni pochodzą głównie z drugiej połowy XIX wieku.

Niniejsza publikacja to czwarty zeszyt zbioru "Pieśni" na głos solowy i fortepian Franza Schuberta. Odnaleźć w niej można wybrane kompozycje wokalne pochodzące z opusów od 81 do 108. Dzieła te skomponowane zostały m. in. do słów Pietro Metastasio, Wolfganga Goethego oraz Ernsta Schultze. Pośród kompozycji na głos solowy i fortepian znajdują się również dwie pieśni o innej obsadzie: "Zur guten Nacht" op. 81 nr 3 na głos solowy, fortepian i chór (dwa tenory i dwa basy) oraz pieśń "Widerspruch" op. 105 nr 1 na chór i fortepian (dwa tenory, dwa basy). Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Główną jego inspiracją była poezja. Formę swoich pieśni uzależniał od budowy wybranego tekstu. Często stosował przy tym formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej. Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów w romantyzmie zaczął nadawać ogromne znaczenie partii fortepianu.

Robert Franz (1815 - 1892) to niemiecki kompozytor, autor licznych pieśni (ok. 350). Artysta wzorował się przede wszystkim na dziełach słynnych niemieckich twórców pieśni - Roberta Schumanna oraz Franza Schuberta. Wiele ze swoich utworów wokalnych Franz skomponował do słów Heinricha Heinego. Prezentowana publikacja zawiera pięćdziesiąt wybranych pieśni Franza na głos wokalny i fortepian. Są to kompozycje o typowo romantycznej stylistyce oraz prostej, niejednokrotnie stroficznej budowie. Pośród tytułów odnaleźć można m. in. pieśń "Widmung" ("Dedykacja"), "Abschied" ("Pożegnanie") oraz "Waldfahrt" ("Leśna podróż").