My Coo Ca Coo

Publikacja w języku angielskim i włoskim. W serii "Practica musica" pragniemy udostępnić zarówno studiującym, jak i wszystkim interesującym się kulturą muzyczną wypowiedzi z różnych epok na temat pojmowania muzyki i jej roli, oceny dzieł muzycznych, problematyki wykonawczej, techniki kompozytorskiej itp., wypowiedzi pochodzące zarówno od teoretyków i muzyków - praktyków, jak miłośników i obserwatorów tej sztuki. Będą to więc zarówno teksty o dużym ciężarze gatunkowym, jak też refleksje o charakterze mniej systematycznym, traktujące o poszczególnych problemach nurtujących przedstawicieli kultury muzycznej danej epoki. Dziś wiele takich wypowiedzi, zwłaszcza pochodzących z dawnych wieków, zachowało się w unikalnych egzemplarzach drukowanych lub tylko w kopiach rękopiśmiennych. Nieraz dotąd niezauważone lub zapomniane, stanowią cenne źródło do znajomości epoki. Poszczególne zeszyty serii obejmują albo jedną wypowiedź, albo - jeśli są to wypowiedzi krótkie, poruszające zbliżoną tematykę - po kilka w jednym zeszycie, lub czasami są to wyjątki z większych dzieł dotyczące jednego problemu. Wszystkie teksty zawarte w serii "Practica musica" stanowią materiał ściśle źródłowy. [Fragment wstępu książki] Tom I zawiera wypowiedzi Agostino Agazzariego: "La musica ecclesiastica dove si contiene la vera diffinitione della musica come scienza" ["Muzyka kościelna, gdzie się zawiera prawdziwe określenie muzyki jako wiedzy"] oraz Marco Scacchiego: "Breve discorso sopra la musica moderna" ["Krótki wywód o muzyce współczesnej"]

Spis treści:

W publikacji tej omówionych jest 101 ciekawostek o saksofonie, m. in.: budowa instrumentu począwszy od ustnika (Mouthpiece Anatomy, Stop Sticky Pads), notacja palcowa (High - Note Fingerings), statywy do instrumentu (Get a Good Sax Stand) i wiele, wiele innych. Do publikacji dodatkowo dołączona jest płyta CD, na której nagrane są przykładowe utwory, w których zawarte są następujące zagadnienia muzyczne: odmiany skal muzycznych (chromayczna, melodyczna, diatoniczna, eolska), budowa akordów z przewrotami, progresje i wiele innych...

More great teaching material at the same level as the first volume. Over 30 songs in each volume with no song duplicated between voice types. A student could easily begin either in The First Book or The First Book Part II, or the books may be used concurrently.

Pieśni opracowane na głos wokalny sopran z akompaniamentem fortepianu. Zeszyt zawiera bardzo szeroki wybór od pieśni barokowych, poprzez klasyczne pieśni Bethovena czy Handla, po współczesne pieśni XX w.

Książka zawiera biografię znanych gitarzystów muzyki bluegrass. Znajdziemy tu liczne informację z ich życia, przyjrzymy się ich twórczości. Znajdziemy także utwory w opracowaniu na gitarę. Dodatkowo do wydania dodana jest płyta CD, na której jest 51 piosenek oraz ćwiczeń.

Jak grać na gitarze basowej w stylu R&B. Ta publikacja zawiera szereg informacji, które umożliwią prawidłową grę. Dodatkowo książka zawiera 19 utworów w stylu R&B, których wzorcowe wykonnie możemy odsłuchać z płyty CD. Są tu takie utwory jak: Cool Jerk • For Once in My Life • Good Times • Knock on Wood • Mustang Sally • i inne.

Powyżej prezentujemy kilka ścieżek z płyty CD.

"The Guitar Play - Along" to seria stworzona z myślą o nauce najciekawszych i najpopularniejszych utworów muzyki rozrywkowej. Prezentowana książka zawiera 8 nabardziej znanych utworów Steviego Raya Vaughana, w tym: "Couldn't Stand the Weather", "Empty Arms", "Lenny", "Little Wing", "Look at Little Sister", "Love Stuck Baby", "The Sky Is Crying", oraz "Tightrope". Dodatkowo do publikacji dołączona jest płyta CD z nagraniami demonstracyjnymi utworów oraz ze ścieżkami zawierającymi sam akompaniament.

"Modus regulariter accentuandi" jest jednym z bardziej popularnych traktatów muzycznych przypisywanym Sebastianowi z Felsztyna. Z pierwszej połowy XVI w. znamy parę, w niewielkim stopniu różniących się od siebie, wydań tego dzieła. Po raz pierwszy opublikował je Jan Haller w 1518 r. w Krakowie. Drugie znane wydanie ukazało się również w Krakowie, w 1525 r. nakładem drukarni Hieronima Witora. Do naszych czasów zachowało się w polskich bibliotekach po kilka egzemplarzy tych wydań. Podstawę niniejszej reprodukcji starającej się ukazać zabytek w jego pierwotnej postaci - w formie możliwie najbardziej zbliżonej do pierwodruku, z zachowaniem wszelkich charakterystycznych dla niego elementów techniczno-drukarskich, a więc bez późniejszych naleciałości, dodatków i zanieczyszczeń, które w trakcie opracowania wydawniczego poddano niezbędnym zabiegom retuszerskim stanowi egzemplarz przechowywany obecnie w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu, sygn. XVI Qu 1886.
Książka zawiera posłowie w języku polskim i angielskim.

Książka zatytułowana "Sto słynnych kompozytorów" przedstawia stu najwybitniejszych twórców wszystkich epok. Wybór dokonany został na podstawie ich znaczenia w historii muzyki oraz wpływu, jaki mieli na dalszy jej rozwój. Przedstawieni zostali według nazwisk podanych alfabetycznie - od Isaaca Albeniza do Władysława Żeleńskiego.
Historycznie obejmuje to okres od muzyki renesansowej: Mikołaja Gomółki, Orlando di Lasso i Giovanniego P. da Palestriny do twórców współczesnych: Krzysztofa Pendereckiego, Henryka Mikołaja Góreckiego, Wojciecha Kilara, Johna Caga i Karolheinza Stockhausena.
Kompozytorzy Ci pochodzą z różnych krajów europejskich; od twórców polskich, niemieckich, austriackich, francuskich, włoskich poprzez rosyjskich, angielskich, hiszpańskich, czeskich, węgierskich, aż do amerykańskich - Scotta Joplina i Georga Gershwina. Znaleźć to możemy również kompozytora fińskiego i brazylijskiego.
Twórcy ci potraktowani zostali w sposób wszechstronny. Obok życiorysów podana jest, w miarę możliwości, ich pełna twórczość artystyczna. Kompozycje podzielone zostały na trzy działy ze względu na ich fakturę: muzykę wokalno - instrumentalną, instrumentalną i wokalną. Podana jest również ich ewentualna działalność literacka, następnie kompozytorzy w malarstwie, ekranizacjach filmowych i na końcu w anegdocie.

ABS - "Tańce" stanowi kolejną pozycję książkową z cyklu Biblioteczka Ucznia wydaną przez Wydawnictwo Muzyczne Contra.
Tańce potraktowane zostały w sposób wszechstronny i przedstawione w kolejności alfabetycznej. Obok cech charakterystycznych podana jest, w miarę możliwości, ich geneza oraz stylizacja.
Rozróżnia się dwa zasadnicze rodzaje tańców. Pierwszy typ stanowią tańce użytkowe służące do zabawy towarzyskiej, drugi to tańce stylizowane. Tańce zamieszczone w książce poprzedzone zostały szkicem historycznym. Obejmuje in okres czasów muzyki ludów prymitywnych i krajów starożytnych, poprzez kulturę średniowiecza do muzyki oraz tańca współczesnego. Opisana jest również teatralna forma sceniczna, jaką jest widowisko baletowe.
Książka ABC - Tańce przeznaczona jest dla szerokiego kręgu odbiorców. Materiał opisujący każdy taniec podany został w sposób plastyczny i przyjemny w czytaniu. Ukazana stylizacja potraktowana jest w sposób źródłowy, dlatego zalecana jest do nauczania literatury muzycznej w szkołach muzycznych. Książka może znaleźć zastosowanie także w pracy pedagogicznej nauczycieli w podstawowych szkołach ogólnokształcących, gimnazjach i liceach.

Tematy Muzyczne stanowią nową pozycję w procesie kształcenia muzycznego, zapoznaje ucznia z materiałem muzycznym w poznawaniu literatury. Opracowane utwory opierają się na wykazach literatury zamieszczonych w materiałach metodycznych do audycji muzycznych. Podane tematy są obszerne, mają zapis fortepianowy a przy utworach orkiestrowych zastosowano zapis trzech pięciolinii.

Publikacja składa się z 24 kart dwustronnych, z których na jednej stronie umieszczone są obrazy, fotografie znanych kompozytorów, słynnych budowli na całym świecie całym, zabytków, ludzi ze świata kultury, wynalazców. Na drugiej stronie znajdziemy krótkie streszczenie przedstawiające daną fotografię, ważne wydarzenia z danej epoki, biografię. Karty składają się z mnóstwa obrazów, opowiadają o muzyce, historyczne wydarzenia, sztukę i architekturę od średniowiecza po teraźniejszość. Możemy zapoznać się ze słynnymi kompozytorami takimi jak: Jasquin des Prez, Giovanni Pierlugi da Palestrina, J.S.Bach, G.F. Handel, Antonio Stradivardi, Haydn, Mozart, Beethoven, Giuseppi Verdi, Franz Liszt, F. Chopin, Igor Stravinsky's.

Niektórzy rodzą się wielcy.
Niektórzy po wielkość sięgają.
O innych sława sama się upomina.
A jeszcze inni mają takiego pecha, że w szkolną ławę dzielą z Bono.

Każdy chce być sławny, ale w Dublinie lat siedemdziesiątych młody punkowiec Neil McCormick marzy o czymś więcej niż o marnym losie gwiazdki pop – wierzy, że jego przeznaczeniem jest wieść życie prawdziwego boga rocka. Rozplanował już wszystko – płyty, koncerty, okrzyki w imię pokoju na świecie. Lecz istnieje jedna rzecz, której nie wziął pod uwagę. Chłopak siedzący na drugim końcu klasy ma swoje własne plany.

„Killing Bono” to historia dwóch rozbieżnych istnień. Kiedy Bono i jego U2 sięgali po światową sławę i gwiazdorstwo, ich szkolny przyjaciel Neil torował sobie drogę w przeciwnym kierunku. Kiepskie dragi, dziwaczny seks, jeszcze dziwniejsze fryzury: Neil doświadczył tego wszystkiego na złudnej ścieżce ku umykającej chwale. Ale czasem to właśnie frajerzy mają do opowiedzenia najciekawsze kawałki.

W „Killing Bono” gościnnie wystąpią: papież, Bob Dylan i cała galaktyka sław. To niesamowicie zabawny, zdumiewająco szczery i przedziwnie poruszający zapis życia w cieniu prawdziwej supergwiazdy.


„W szkole byłem fanem Neila McCormicka. Był o wiele bardziej cool niż ja, do tego komponował fajne piosenki i sądziłem, że byłaby z niego pierwszorzędna gwiazda rocka. Okazało się, że myliłem się co do tego ostatniego. A teraz napisał świetną książkę”.
Bono

„Jest to najlepsza książka o człowieku, który próbuje zostać kimś w branży muzycznej, jaką czytałem”.
Sir Elton John

NEIL McCORMICK, felietonista Daily Telegraph, publikował w wielu brytyjskich tytułach prasowych, takich jak GQ, Marie Clare, The Sunday Times oraz The Observer. Mieszka w Londynie.

stron 380 + wklejka 10


WSTĘP
W szkole byłem fanem Neila McCormicka. Był o wiele bardziej cool niż ja, do tego komponował fajne piosenki i sądziłem, że byłaby z niego pierwszorzędna gwiazda rocka. Okazało się, że myliłem się co do tego ostatniego. A teraz napisał świetną książkę. Nieco mnie przyhamowała, dała do myślenia... aż mnie przeszedł dreszcz. Pewnie wielu czytelników skrzywi się podczas lektury i z pewnością jednym z nich jestem ja. Możecie sobie wyobrazić, że jest mi trudno polubić książkę taką jak ta – straszliwie drze ze mnie łacha – ale jest niezwykle zabawna i bardzo poruszająca. Rozpoznaję siebie w jego prozie, a to nieczęste. Nadzwyczajna oraz pociągająca jest jego szczerość i ta powaga unosząca się nad wszystkim, co opisuje i, co więcej, nigdy nie brak mu pasji. Umiejętność pisania o ważnych sprawach w lekki sposób jest prawdziwym darem Neila. W książce znajduje się kilka wątków, ocieramy się o trudne rzeczy, ale odbijają się one od nas jak duże piłki plażowe. I prawdziwie zadziwiające jest, że piosenki, które napisał, zacytowane w książce, dzwonią jak dzwony, a przecież nawet nie można usłyszeć ich melodii. Aspiracje tego pechowego bohatera są fantazją jedynie do chwili, kiedy przeczytacie te teksty. A wtedy zdacie sobie sprawę, że nie czytacie o gościu, który myśli, że byłby niezłą gwiazdą rocka. On naprawdę wierzy w to, co niegdyś powiedział Marlon Brando w filmie Na nabrzeżach... „Mogłem być kimś więcej”.

Bono

Janusz Gniatkowski, wielka gwiazda polskiej piosenki w latach 50. i 60. XX-wieku. Uwielbiany przez fanów, charakteryzujący się niepowtarzalnym urokiem osobistym, elegancją i fascynującą osobowością estradową. No i ten głos, wyjątkowy, ciepły o dużej skali i sile, i przepięknej barwie, który później wielu wykonawców starało się naśladować. Autorem książki jest Janusz Świąder – dziennikarz od 1969 r. w redakcjach: „Sztandar Ludu”, „Dziennik Lubelski” i „Dziennik Wschodni”, a w latach 1975-1991 również w Polskiej Agencji Prasowej. Autor licznych publikacji w prasie lubelskiej, krajowej (m.in. w „Przekroju” i „Głosie Nauczycielskim”, Magazynie Wyższych Sfer VIP) i zagranicznej (londyńskim, polonijnym Polish Weekly Magazine „Cooltura”, nowojorskim polonijnym „Super Express USA”, amerykańskim dwutygodniku polonijnym „Gwiazda Polarna”) oraz w portalach internetowych – Interia, Wirtualna Polska i kanadyjskim Mówię po polsku. Współpracował owocnie z warszawską agencją komputerową Micro Way Media i Krajową Agencją Prasową i Fotograficzną, a obecnie współpracuje z dwumiesięcznikiem lubelskim „Uroda życia”. W roku 2011, decyzją lubelskiego oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy, został mu przyznany tytuł „Młodego Dinozaura”. Tytułem tym stowarzyszenie obdarza dziennikarzy-emerytów, czynnych zawodowo.
Książka ma na celu: dla starszych – powrót do miłej przeszłości, dobrych wspomnień, którym towarzyszyły piosenki Janusza Gniatkowskiego; dla nieco młodszych – powrót do krainy dzieciństwa; a dla współczesnych przybliżenie postaci tego piosenkarza i być może zafascynowanie Jego osobowością i dorobkiem artystycznym.