Du läßt mit meine Welt

Niniejsza publikacja to trzeci zeszyt "Pieśni" Roberta Schumanna (1810 - 1856) - niemieckiego pianisty i kompozytora tworzącego w okresie romantyzmu. Podstawą jego twórczości, poza muzyką fortepianową, były pieśni na głos i fortepian. To właśnie w liryce wokalnej, łączącej w ścisły związek muzykę z poezją, Schumann mógł w pełni wyrazić swoje uczucia. Publikacja zawiera wybór kompozycji na głos solowy i fortepian pochodzących z różnych opusów. W zbiorze znajdują się m. in. pieśni z op. 98a, op. 104 oraz op. 135. Jedynie dziewięć, spośród osiemdziesięciu dwóch pieśni (w tym m. in. pieśni z op. 117), zostało zapisanych w kluczu basowym. Wszystkie pozostałe kompozycje posiadają zapis w kluczu wiolinowym.

Niniejsza publikacja jest szóstym zeszytem zbioru "Pieśni" Franza Schuberta. Odnaleźć w nim można kompozycje wokalne pochodzące z różnych opusów. Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Jego inspiracją była przede wszystkim poezja. Swoim pieśniom nadawał więc formę w zależności od budowy wybranego tekstu (np. formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej). Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów pieśni w romantyzmie zaczął podkreślać znaczenie partii fortepianu.

Drugi zeszyt zbioru "Pieśni" zawiera siedemdziesiąt pięć wybranych utworów Franza Schuberta w opracowaniu na wysoki głos wokalny oraz fortepian. Są to kompozycje napisane do słów takich poetów, jak m. in. Goethe, Pyrker, Mayrhofer, Schulze oraz Rückert. Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Jego inspiracją przede wszystkim była poezja. Artysta nadawał swoim pieśniom formę odzwierciedlającą budowę wybranego tekstu (często stosował formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej).

Niniejsza publikacja jest drugim zeszytem zbioru "Pieśni" Franza Schuberta w opracowaniu na głos wokalny średni i fortepian. Odnaleźć w nim można kompozycje pochodzące z różnych opusów, wszystkie o zapisie w kluczu wiolinowym. Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Wiele z jego pieśni zostało ujętych w cyklach: "Die schöne Mullerin" op. 25 ("Piękna młynarka"), "Winterreise" op. 89 ("Podróż zimowa") oraz wydany po śmierci kompozytora zbiór "Schwanengesang" ("Łabędzi śpiew"). Inspiracją dla kompozytora była przede wszystkim poezja. Swoim pieśniom nadawał więc formę w zależności od budowy wybranego tekstu (np. formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej). Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów nadał ogromne znaczenie partii fortepianu.