Daj nam Bóg

Wydawnictwo "Hejnał" pragnąc wspomóc organistów wydało cykl zeszytów z muzyką religijną na różnorodne uroczystości w Kościele Katolickim. Drugi zeszyt "Pieśni ślubnych" zebranych i opracowanych przez ks. Hieronima Chamskiego zawiera dziesięć aranżacji kompozycji różnych autorów na solowy głos wokalny z towarzyszeniem organów, a także opracowanie "Ave Maria" na chór (SAB) i organy. W publikacji odnaleźć można m.in. opracowania "Ave Verum" Mozarta, "Ave Maria" Bacha - Gounoda oraz "Z ziemskiego trudu" Węcowskiego.

Wydawnictwo "Hejnał" pragnąc wspomóc organistów wydało cykl zeszytów z muzyką religijną na różnorodne uroczystości w Kościele Katolickim. Czwarty zeszyt "Pieśni ślubnych" zebranych i opracowanych przez ks. Hieronima Chamskiego zawiera trzynaście aranżacji kompozycji różnych autorów na solowy głos wokalny z towarzyszeniem organów. Publikacja zawiera również jedną kompozycje na 3 głosy mieszane (SAB) i organy - "Pod Twą obronę".

Wydawnictwo "Hejnał" pragnąc wspomóc organistów wydało cykl zeszytów z muzyką religijną na różnorodne uroczystości w Kościele Katolickim. Piąty zeszyt "Pieśni ślubnych" zebranych i opracowanych przez ks. Hieronima Chamskiego zawiera siedemnaście aranżacji kompozycji różnych autorów na chór lub głos wokalny solowy z towarzyszeniem organów. Publikacja zawiera m.in. cztery wersje pieśni "Pobłogosław Boże" oraz dwie wersje "Ave Maria" (na głos z organami i na chór - SAB a capella).

Pierwszy zeszyt "Pieśni chóralnych" w opracowaniu ks. Hieronima Chamskiego zawiera piętnaście pieśni religijnych na różne obsady chóralnych głosów wokalnych a capella. Przyczyną powstania tego zbioru jest jak pisze we wstępie do publikacji ks. Chamski: "ogromne zapotrzebowanie wśród amatorskich chórów na repertuar umiarkowanie zaawansowany, gdy chodzi o stopień trudności". Publikacja przeznaczona jest zatem dla amatorskich chórów seminaryjnych, parafialnych oraz chórów szkolnych. Autor opracowania podkreśla, że istnieje możliwość wielorakiej interpretacji każdej z pieśni.

Zeszyt trzeci "Pieśni chóralnych" w opracowaniu ks. Hieronima Chamskiego zawiera osiemnaście pieśni religijnych na różne obsady chóralnych głosów wokalnych. Dwie pieśni - "Gloria" oraz "Pieśń o dobroci Bożej" przeznaczone są na chór (SATB) i organy. Przyczyną powstania tego zbioru jest jak pisze we wstępie do publikacji ks. Chamski: "ogromne zapotrzebowanie wśród amatorskich chórów na repertuar umiarkowanie zaawansowany, gdy chodzi o stopień trudności". Zbiór przeznaczony jest zatem dla amatorskich chórów seminaryjnych, parafialnych oraz chórów szkolnych. Autor opracowania podkreśla, że istnieje możliwość wielorakiej interpretacji każdej z pieśni.

"Msza Jubileuszowa" ks. Hieronima Chamskiego powstała w 1985 roku. Cenzura komunistyczna nie zezwalała jednak na wykonanie i wydanie drukiem tego utworu. Niniejsze wydanie "Mszy Jubileuszowej" powstało z okazji 50 rocznicy przyjęcia święceń kapłańskich przez ks. Chamskiego w 2008 roku. Prezentowane wydanie zawiera cztery partytury kompozycji (w jednej publikacji), ponieważ posiada ona wersje na: jeden głos, dwa głosy równe, trzy i cztery głosy mieszane. Wszystkie te wersje przeznaczone są do wykonania z udziałem ludu i towarzyszeniem organów. Publikacja w twardej oprawie.

W zeszycie pieśni eucharystyczne opracowane na chór czterogłosowy solo lub z akompaniamentem organ. Publikacja przeznaczona dla organistów i muzyków kościelnych.

Niniejszy zbiór przeznaczony jest dla początkujących i średnio zaawansowanych gitarzystów. Zawarłem w nim 22 utwory o zróżnicowanej stylistyce: od radosnych ragtimów, efektownych bluesów, poprzez nastrojowe walce, śpiewne ballady, aż po miniatury utrzymane w stylu latynoamerykańskim. Cechą wspólną tych kompozycji jest melodyjność, klarowna harmonia, przejrzysta faktura, czytelna forma, a także wyrównany stopień trudności. Zastosowane w utworach efekty i techniki gitarowe, tj. rasgueado, pizzicato, flażolety, tremolo, stukanie w pudło, pozwoliły mi uwypuklić bogactwo możliwości kolorystycznych oraz wyrazowych tego instrumentu.

Klamrą spinającą zbiór jest jego tytuł – Cały rok z gitarą. Utwory uporządkowane są w cztery grupy związane z kolejnymi porami roku. Stąd album rozpoczyna kilka miniatur „wiosennych”, następnie pojawiają się utwory w „gorących rytmach lata”, pełne zadumy i nostalgii „jesienne impresje”, a na końcu kompozycje
wywołujące w wyobraźni „zimowe obrazy”.

W większości utworów zamieściłem propozycję aplikatury zarówno prawej jak i lewej ręki, tak by ułatwić wykonawcom korzystanie z publikacji. Sugestie dotyczące opalcowania, dynamiki, agogiki nie wykluczają oczywiście realizacji własnych pomysłów wykonawczych.

Mam nadzieję, że zbiór ten spotka się z życzliwym przyjęciem i, zgodnie z jego tytułem, będzie towarzyszyć gitarzystom przez cały rok.

Specjalne podziękowania kieruję do Tatiany Stachak za pomoc merytoryczną, doping oraz ostateczne dokonanie wyboru utworów do niniejszego albumu.

Mirosław Drożdżowski

"Muzyka w Liturgii. Pomoce dla organistów i muzyków kościelnych" to kwartalnik zaadresowany do osób zainteresowanych śpiewem i muzyką liturgiczną, organistów, muzyków, dyrygentów prowadzących chóry, schole czy zespoły instrumentalne na terenie parafii, a także kapłanów, starających się w swych kościołach o uświetnienie liturgii. Czasopismo zawiera opracowania chóralne i akompaniamenty organowe oraz wokalno-instrumentalne opracowania pieśni religijnych. Redakcję czasopisma tworzą absolwenci i profesorowie Instytutu Muzykologii KUL.

W ZESZYCIE: PRELUDIA AUGUSTA FREYERA I INNE: Preludia A. Freyera; OPRACOWANIA FELIKSA KONOPASKA: Dobrodziejstwo modlitw; Gaudeamus igitur; Kto się w opiekę; O dobrodziejstwach Boga; Ufność w Bogu; Psalm „Wszechmocny Panie”; OPRACOWANIA JERZEGO PACZYŃSKIEGO: Zdrowaś bądź, Maryja; Wysławiajmy Chrysta Pana; Radośnie Panu hymn śpiewajmy.

ARTYKUŁY: Ludwik Gawroński, Noty biograficzne: August Freye, Feliks Konopasek.

Utwór na obój z akompaniamentem harfy lub fortepianu polskiego, współczesnego kompozytora. Władysław Walentynowicz urodził się w 1902 r. zmarł w 1999 r. Był kompozytorem, pianistą, pedagogiem. W latach 1922-23 uczył się w szkole muzycznej w Moskwie pod kierunkiem Heleny Gniesiny (fortepian), Aleksandra Greczaninowa (solfeż) i Reinholda Gliera (harmonia). Od 1923 roku studiował w Konserwatorium Warszawskim w klasie fortepianu Antoniego Dobkiewicza, Józefa Sikorskiego. Dyplom uzyskał w 1930 roku. W latach powojennych był jednym z głównych organizatorów szkolnictwa muzycznego na Wybrzeżu, założycielem Gdańskiego Instytutu Muzycznego, który przyczynił się do powstania Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie w roku 1947. W latach 1951-1952 był rektorem uczelni, a od 1952 do 1972r. dziekanem Wydziału Instrumentalnego. Był również wieloletnim prezesem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków i współzałożycielem Związku Kompozytorów Polskich na Wybrzeżu w 1963 roku.
Dorobek twórczy Walentynowicza obejmuje ponad 130 utworów. Są to kompozycje symfoniczne, utwory na instrumenty solowe z orkiestrą, utwory kameralne, utwory na instrument solowy i fortepian, utwory na fortepian solo, pieśni, utwory dla dzieci i młodzieży, muzyka teatralna, symfoniczne utwory rozrywkowe i piosenki. W twórczości Walentynowicza dominują formy klasyczne, gatunki koncertujące - koncerty, concerina: znaczącą rolę odgrywają utwory pedagogiczne. Styl muzyczny Walentynowicza cechuje tradycyjny język dźwiękowy, lapidarność wypowiedzi, jasność formy opartej głównie na szeregowaniu odcinków, wyrazisty, motoryczny tok narracji muzycznej. Jest to neoklasyczny język muzyczny wzbogacony elementami nastrojowymi, romantyzującymi. Partia oboju dla instrumentalistów średniozaawansowanych, akompaniament harfy lub fortepianu dla wprawnego akompaniatora. Utwór w tempie wolny o charakterze cantyleny.

Suita polska op. 16 to utwór na fortepian solo utrzymany w zróżnicowanej formie polskich tańców: polonez, krakowiak, kujawiak, przeznaczony dla pianistów i uczniów szkół muzycznych II stopnia. Utwór został opublikowany w 1883 r. przez oficynę Breitkopf @ Härtel (Lipsk). Kompozytor zadedykował utwór Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu. Kopię pierwodruku otrzymano od Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie.