ŻYCIE

Joe "Satch" Satriani (ur. 15 lipca 1956 w Nowym Jorku) jest amerykańskim gitarzystą - wirtuozem (gitara elektryczna), wokalistą oraz kompozytorem. Grę na gitarze rozpoczął w wieku 14 lat. Zainspirowała go muzyka Jimiego Hendrix'a. Od 1971 roku Satriani był nauczycielem gry na gitarze. Jego uczniami byli m. in.: Steve Vai, David Bryson (Counting Crows), Kirk Hammett (Metallica), Larry LaLonde (Primus), Charlie Hunter oraz wielu innych. Publikacja zawiera 15 utworów m. in.: "Up In The Sky", "House Full Of Bullets", "Crystal Planet", czy "Love Thing".

John Michael Osbourne urodził się 3 grudnia 1948 roku. Jego ojcem był John Thomas Osbourne (pracował jako rzemieślnik), a matką Lillian Osbourne (pracowniczka fabryki samochodów Lucas). Miał dwóch braci (Paula i Tony'ego) oraz trzy siostry (Jean, Iris i Gillian). Cała ośmioosobowa rodzina mieszkała w dużym, typowo przemysłowym mieście Birmingham (Anglia) na ulicy Lodge Road 14. Byli bardzo biedni. W domu nie było kanalizacji i łazienki. Wszystkie sześcioro dzieci państwa Osbourne'ów spało w jednym łóżku. Na garderobę młodego Johna składały się 1 koszulka, 1 kurtka i 1 para skarpetek! Od dziecka był on zafascynowany twórczością zespołu The Beatles i pragnął być jednym z nich. W wolnym czasie, nie mając nic innego do roboty, namiętnie oglądał telewizję, a jego ulubionymi programami były: show "I Love Lucy" i serial "Lassie". Życie w Birmingham nie było zbyt ciekawe, rodzice Ozzy'ego cały czas pracowali, aby utrzymywać dom, przez co rodzina spędzała razem niewiele czasu.
W szkole średniej John otrzymał przezwiska "Ozz-brain" i "Ozzy", które powstały przez skrócenia nazwiska. Z niechęcią brał udział w jakichkolwiek przedstawieniach szkolnych i buntował się przeciwko całemu światu. Jednym z jego największych nieprzyjaciół w szkole, był niejaki Tony Lommi, który wraz ze swoimi kolegami wyśmiewał jego wysoki, "babski" głos i prześladował go niemiłosiernie (...).
Publikacja zawiera utwory z płyty,,Diary Of A Madman". Utwory te można wykonywać także na zespół gitar.

Album zespołu punkowego pt. ,,Sum 41" został dedykowany jednemu z pracowników ONZ, Chuck'owi Pelletier'owi, który to uratował życie muzykom zespołu.
Muzycy Sum 41 wybrali się do Kongo w maju 2001roku, by nakręcić film dokumentalny dla charytatywnej organizacji War Child Canada. W czasie ich pobytu w Republice Kongo wybuchły zamieszki i zespół trzeba było natychmiast ewakuować. I w tym momencie opowieści pojawia się Chuck Pelletier, który opracował plan ucieczki, pomógł zespołowi przedostać się do pojazdu opancerzonego i pod ostrzałem karabinów, udało się grupie wydostać w bezpieczne miejsce...
Utwory z tego albumu zostały opracowane na dwie lub trzy gitary z linią melodyczną dla glosu wokalnego.

Wydawnictwo "Hejnał" pragnąc wspomóc organistów wydało cykl zeszytów z muzyką religijną na różnorodne uroczystości w Kościele Katolickim. Czwarty zeszyt "Pieśni ślubnych" zebranych i opracowanych przez ks. Hieronima Chamskiego zawiera trzynaście aranżacji kompozycji różnych autorów na solowy głos wokalny z towarzyszeniem organów. Publikacja zawiera również jedną kompozycje na 3 głosy mieszane (SAB) i organy - "Pod Twą obronę".

W ZESZYCIE - PIEŚNI NA OKRES WIELKOPOSTNY: Opracowania na organy: Preludium "Ludu, mój ludu"; Preludium "Odszedł Pasterz od nas"; Invitatorium wielkopostne; Do Ciebie wołam; Jezu Chryste, Panie miły; Jużem dość pracował; Ludu, mój ludu; O Głowo, uwieńczona; Pan Jezus grzechy nasze; O Krwi najdroższa; Ogrodzie Oliwny; Panie ja zawsze. Opracowania na chór: Ach, mój Jezu; Na krzyżu. ARTYKUŁY: Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych-alternatywa czy konieczność chwili?; Liturgia-znaczenie i historia terminu (2); Najważniejsze zasady prawidłowego śpiewania i mówienia (cz.VII).

W ZESZYCIE - PIEŚNI NA OKRES ZWYKŁY: Chór z organami: Chorał I; Chorał II; Chorał III; Chorał IV; Chorał V; Matko Kościoła; Modlitwa o jedność; Umiłowałeś nas do końca; Panu zaufałem; Psalm. ARTYKUŁY: Opowieści o królu instrumentów (cz.VII); Teologia zgromadzenia liturgicznego (cz.VIII); Najważniejsze zasady prawidłowego śpiewania i mówienia (cz.VIII).

W ZESZYCIE - PIEŚNI NA CHÓR NA OKRES ZWYKŁY: Opracowania na chór z organami: Abba Ojcze, wołam; Laudate Dominum;Opracowania na chór: Akatyst do św. Marii Magdaleny; Antyfona na komunię; Ciało Chrystusa; Hymn poranny; Hymn wieczorowy; Matko Kościoła; O dobry Jezu; Panu zaufałem; Umiłowałeś nas do końca. ARTYKUŁY: Ukochać muzykę kościęlną; Teologia zgromadzenia liturgicznego (cz.XI).

W zeszycie pieśni eucharystyczne opracowane na chór czterogłosowy solo lub z akompaniamentem organ. Publikacja przeznaczona dla organistów i muzyków kościelnych.

W ZESZYCIE - KOMPOZYCJE ŚLUBNE: Utwory wokalno-instrumentalne:

Zeszyt 53 zadedykowany jest Panu Profesorowi Kazimierzowi Górskiemu w pierwszą rocznicę śmierci. Większość przedstawionych kompozycji były przez Autora przygotowane na większą obsadę, np. kwartet smyczkowy z chórem i organami. Wśród zamieszczonych kompozycji znajduje się również fragment "Stabat Mater "Józefa Zeidlera - zabytku muzyki dawnej zrekonstruowanego i opracowanego przez kazimierza Górskiego. Tu został zamieszczony tylko fragment wersji wokalnej z organami, zaś obsada oryginalna jest przeznaczona na chór, dwa oboje, kwintet smyczkowy i organy.

Rodzaj opracowania:
Cicha noc (solo+organy)
Mizerna, cicha (solo+chór SATB)
Nie było miejsca dla Ciebie (solo+organy)
Wśród nocnej ciszy (solo+organy)
Tryumfy (chór SATB)
Pastorałka góralska (chór SATB)
Dzisiaj w Betlejem (chór SATB)
Ave Maria (chór SATB)
Po górach, dolinach (chór SATB)
O, Stworzycielu Duchu przyjdź (chór SATB)
Modlitwa wiernych (solo+chór SATB)

Opracowania wokalno-instrumentalne:
Inflammatus (fragment Stabat Mater) (Tenor+organy)

Biogram śp. prof. Kazimierza Górskiego
Wspomnienie Mistrza - dyrygenta i założyciela Cameraty Lubelskiej
Prace naukowe na temat kompozycji Józefa Zeidlera i Jana Wańskiego napisane przez prof. Kazimierza Górskiego
Opracowania i rekonstrukcje dzieł wokalno - instrumentalnych muzyki polskiej XVIII wieku

"Muzyka w Liturgii. Pomoce dla organistów i muzyków kościelnych" to kwartalnik zaadresowany do osób zainteresowanych śpiewem i muzyką liturgiczną, organistów, muzyków, dyrygentów prowadzących chóry, schole czy zespoły instrumentalne na terenie parafii, a także kapłanów, starających się w swych kościołach o uświetnienie liturgii. Czasopismo zawiera opracowania chóralne i akompaniamenty organowe oraz wokalno-instrumentalne opracowania pieśni religijnych. Redakcję czasopisma tworzą absolwenci i profesorowie Instytutu Muzykologii KUL.

W ZESZYCIE: PRELUDIA AUGUSTA FREYERA I INNE: Preludia A. Freyera; OPRACOWANIA FELIKSA KONOPASKA: Dobrodziejstwo modlitw; Gaudeamus igitur; Kto się w opiekę; O dobrodziejstwach Boga; Ufność w Bogu; Psalm „Wszechmocny Panie”; OPRACOWANIA JERZEGO PACZYŃSKIEGO: Zdrowaś bądź, Maryja; Wysławiajmy Chrysta Pana; Radośnie Panu hymn śpiewajmy.

ARTYKUŁY: Ludwik Gawroński, Noty biograficzne: August Freye, Feliks Konopasek.

Utwór na obój z akompaniamentem harfy lub fortepianu polskiego, współczesnego kompozytora. Władysław Walentynowicz urodził się w 1902 r. zmarł w 1999 r. Był kompozytorem, pianistą, pedagogiem. W latach 1922-23 uczył się w szkole muzycznej w Moskwie pod kierunkiem Heleny Gniesiny (fortepian), Aleksandra Greczaninowa (solfeż) i Reinholda Gliera (harmonia). Od 1923 roku studiował w Konserwatorium Warszawskim w klasie fortepianu Antoniego Dobkiewicza, Józefa Sikorskiego. Dyplom uzyskał w 1930 roku. W latach powojennych był jednym z głównych organizatorów szkolnictwa muzycznego na Wybrzeżu, założycielem Gdańskiego Instytutu Muzycznego, który przyczynił się do powstania Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie w roku 1947. W latach 1951-1952 był rektorem uczelni, a od 1952 do 1972r. dziekanem Wydziału Instrumentalnego. Był również wieloletnim prezesem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków i współzałożycielem Związku Kompozytorów Polskich na Wybrzeżu w 1963 roku.
Dorobek twórczy Walentynowicza obejmuje ponad 130 utworów. Są to kompozycje symfoniczne, utwory na instrumenty solowe z orkiestrą, utwory kameralne, utwory na instrument solowy i fortepian, utwory na fortepian solo, pieśni, utwory dla dzieci i młodzieży, muzyka teatralna, symfoniczne utwory rozrywkowe i piosenki. W twórczości Walentynowicza dominują formy klasyczne, gatunki koncertujące - koncerty, concerina: znaczącą rolę odgrywają utwory pedagogiczne. Styl muzyczny Walentynowicza cechuje tradycyjny język dźwiękowy, lapidarność wypowiedzi, jasność formy opartej głównie na szeregowaniu odcinków, wyrazisty, motoryczny tok narracji muzycznej. Jest to neoklasyczny język muzyczny wzbogacony elementami nastrojowymi, romantyzującymi. Partia oboju dla instrumentalistów średniozaawansowanych, akompaniament harfy lub fortepianu dla wprawnego akompaniatora. Utwór w tempie wolny o charakterze cantyleny.

W książce zawarte są piosenki o różnej skali trudności wokalnych oraz o bardzo zróżnicowanej tematyce i przeznaczeniu. Są one dostosowane do potrzeb dzieci w różnym wieku.
W zapisie nutowym autorka umieściła oznaczenia prostych funkcji harmonicznych (akordów) do akompaniamentu (wykaz z objaśnieniami na końcu książki).
W załączeniu jest płyta zawierająca nagrania piosenek w porządku alfabetycznym. Znaleźć na niej można melodie bez tekstów, z prostym akompaniamentem, wykonane na instrumencie klawiszowym solo. Stanowią pomoc dla nauczycieli nieumiejących grać na instrumentach. Ponadto na płycie zamieszczone zostały również wykonania wokalne piosenek z towarzyszeniem aranżu, które są przeznaczone do słuchania.