Jet

Spis treści:

Publikacja zawiera DVD ROM z 12 utworami będącymi stylem modern rock takich zespołów jak Nirvana, Jet czy The Offspring. Oprogramowanie Mac. Książka zawiera tradycyjny zapis, słowa oraz tabulaturę.

W publikacji zawarta jest cała historia gitary elektrycznej. Opisane są w szczegółach style muzyczne np. blues, muzyka folkowa, rock'n'roll, country, swing z przykładowymi technikami gitarowymi do każdego stylu muzycznego. W książce znajdują się także biografie muzyków, którzy wnieśli swój szczególny wkład w kształtowanie poszczególnych stylów muzycznych np. Charlie Patton, John Lee Hooker, B. B. King, Brian Jones, Lowell George, Bonnie Raitt, Robert Johnson i wiele innych. Do książki dodatkowo dołączona jest płyta CD, w której znajdują się ścieżki dźwiękowe utworów zamieszczonych w rozdziale ,,The music". Zapis nutowy stanowi około połowy objętości publikacji. Książka napisana jest w języku angielskim.

Publikacja ta rozwija umiejętności improwizacji i może być zastosowana w grze na dowolnym instrumencie. Zawiera ćwiczenia w tonacjach i interwałach. Schematy w niej zawarte pomagają zrozumieć skale i akordy ale i ich ich wewnętrzną strukturę i zależności między nimi. Zasady w niej zawarte pozwalają rozwinąć swój własny styl improwizacji na solidnej podstawie teoretycznej.

Pierwszy na rynku słownik języka hip-hopu. Ciekawy i ważny dla tych, którzy już wiedzą, i dla tych, którzy chcieliby wiedzieć, co znaczy nawijka, lans lub ciąć sample.

Słownik zawiera:
- ponad 600 wyrazów i związków frazeologicznych, głównie związanych z muzyką i jej tworzeniem, a także z życiem towarzyskim w różnych jego przejawach;
- około 1400 cytatów z ponad 700 tekstów polskich piosenek hiphopowych, z dokładnym odniesieniem do źródeł;
- około 40 haseł leksykonowych, ujętych w ramki, zawierających opis pozajęzykowych i kulturowych realiów hip-hopu, np. baggy, freestyle, graffiti, hajs, ziom;
- spis źródeł cytatów zawierający tytuł utworu, wykonawcę, tytuł płyty, nazwę wytwórni i rok wydania.

Nowoczesny podręcznik akademicki adresowany do studentów pedagogiki, a także kierunków pokrewnych przygotowujący do pracy nauczycielskiej w systemie szkolnym i pozaszkolnym zarówno z dziećmi i młodzieżą, jak i z dorosłymi.

Strukturę podręcznika tworzą elementy pedagogiki pracy związane z kolejnymi etapami życia szkolnego i zawodowego: edukacja przedzawodowa, prozawodowa, zawodowa, a także edukacja dorosłych rozpatrywana w kontekście idei uczenia się przez całe życie.

SPIS TREŚCI

WSTĘP
Rozdział 1. Pedagogika pracy jako subdyscyplina pedagogiczna (Stefan M. Kwiatkowski)
1.1 Pojęcie i przedmiot pedagogiki pracy
1.2. Obszary problemowe pedagogiki pracy
1.3. Pedagogika pracy wśród nauk pedagogicznych
Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Rozdział 2. Człowiek w środowisku pracy (Andrzej Bogaj)
2.1. Praca w różnych fazach rozwoju cywilizacji ludzkich – od społeczeństwa rolniczego do społeczeństwa informacyjnego/Istota pracy – różne konteksty myślenia o niej
2.1.1. Przemiany pracy – próba ujęcia historycznego
2.2. Wykształcenie jako cecha statusu pracy zarobkowej
2.3. Praca jako obiekt badań społecznych – jej miejsce w systemie wartości młodzieży
2.3.1. Praca jako element habitusu społeczeństwa
2.3.2. Praca w systemie wartości młodzieży
2.3.3. Cechy pracy preferowane przez młodzież
2.4. Globalizacja a kariery zawodowe
2.4.1. Istota, cechy i formy globalizacji
2.4.2. Skutki globalizacji – gospodarcze, kulturowe i społeczne
2.4.3. Globalizacja a tożsamość człowieka
2.4.4. Przemiany w gospodarce krajów UE a sytuacja w Polsce
2.4.5. Przyszłość pracy i zatrudnienia – od standardów do destandaryzacji
2.4.6. Polityka i priorytety oświatowe UE a kształcenie zawodowe

Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia



Rozdział 3. Kształcenie przedzawodowe (Andrzej Bogaj)
3.1. Cele kształcenia
3.2. Edukacja elementarna (wychowanie przedszkolne i kształcenie zintegrowane)
3.3. Szkoła podstawowa. Gimnazjum
3.3.1. Szkoła podstawowa 9kl. V–VI)
3.3.2. Gimnazjum
3.4. Liceum ogólnokształcące
3.5. Organizacje przeciwdziałające marginalizacji młodzieży – OHP
Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Rozdział 4. Edukacja prozawodowa (Barbara Baraniak)
4.1. Edukacja jako kategoria naukowa (poznawcza)
4.2. Kształcenie prozawodowe a edukacja prozawodowa
4.3. Uniwersalność szkoły uzawodowionej
4.3.1. Wykształcenie ogólne w średniej szkole uzawodowionej
4.3.2. Kształtowanie kwalifikacji kluczowych w szkole uzawodowionej
4.3.3. Kształtowanie kwalifikacji ogólnozawodowych w szkole
uzawodowionej
4.4. Kształtowanie kwalifikacji zawodowych w szkole uzawodowionej
4.4.1. Kanon wykształcenia ogólnego podstawą kwalifikacji zawodowych 4.4.2. Umiejętności kluczowe kryterium kwalifikacji zawodowych
4.4.3. Kwalifikacje ogólnozawodowe – kryterium nabywania kwalifikacji zawodowych zbieżnych z profilem kształcenia

Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Rozdział 5. Edukacja zawodowa (Barbara Baraniak)
5.1. Istota edukacji zawodowej
5.2. Kwalifikacje i ich struktury w edukacji zawodowej
5.2.1. Rodowód kwalifikacji
5.2.2. Kwalifikacje jako kategoria naukowa (poznawcza)
5.2.3. Struktury, modele, kryteria i poziomy kwalifikacyjne
5.3. Klasyfikacja Zawodów i Specjalności – kryterium modelowania edukacji
zawodowej
5.4. Szkolny i pozaszkolny system kształcenia zawodowego w modelu edukacji zawodowej
5.5. Kształcenie zawodowe – podstawowa kategoria edukacji zawodowej
5.5.1. Szkolne kształcenie zawodowe elementem edukacji zawodowej
5.5.2. Pozaszkolne kształcenie zawodowe
5.6. Kształtowanie kwalifikacji zawodowych w procesie edukacji zawodowej
5.6.1. Treści kształcenia zawodowego wyznacznikiem procesu edukacji
zawodowej
5.6.2. Podmioty nauczające i uczące się uczestnikami procesu edukacji
zawodowej
5.6.3. Organizacja edukacji zawodowej ze względu na miejsce, infrastrukturę i warunki procesu
5.6.4. szkolnego i pozaszkolnego systemu kształcenia zawodowego
5.7. Priorytety edukacji zawodowej – kontekst europejski (Stefan M. Kwiatkowski)

Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Rozdział 6. Edukacja dorosłych (Stefan M. Kwiatkowski)
6.1. Pojęcie edukacji dorosłych
6.2. Perspektywy – cele, treści, metody, organizacja, infrastruktura
6.3. Edukacja dorosłych w społeczeństwie wiedzy
6.4. Idea uczenia się przez całe życie – globalny cel edukacji
Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Rozdział 7. Problemy rynku pracy (Stefan M. Kwiatkowski)
7.1. Oczekiwania pracodawców – standardy kwalifikacji zawodowych
7.2. Europejskie Ramy Kwalifikacji
7.3. Edukacyjne funkcje zakładów pracy

Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Głównym przedmiotem analizy w obecnym tomie jest problematyka ontologiczna, implikowana przez pytanie o miejsce i rolę edukacji w całościowym procesie konstytuowania się jednostkowego bytu ludzkiego. W odróżnieniu od dotychczas stosowanych w filozofii wychowania podejść, zagadnienie to jest rozpatrywane z perspektywy antropologicznej.
Status obecnego tomu, podobnie jak poprzedniego, jest dwoisty. Pod pewnymi względami jest to monografia naukowa, gdyż dotyczy pojedynczego, nie w pełni rozpoznanego zagadnienia, w odniesieniu do którego stosuje się przyjętą w nauce procedurę formułowania problemów oraz zgłaszania uzasadnionych propozycji ich rozwiązania. Z drugiej strony jest to skrypt akademicki, miejscami o charakterze tylko konspektu wykładu, przeznaczony dla studentów kierunków pedagogicznych i nauczycielskich, wspomagający przyswajanie wiadomości z zakresu pedagogiki ogólnej.

Spis treści
Słowo wstępne; Antropologia systemowa fundamentem światopoglądowym pedagogiki (O perspektywę antropologiczną w pedagogice ogólnej * Pedagogika jako nauka o człowieku * Problematyka antropologii pedagogicznej * Jakiej antropologii potrzebuje pedagogika? * Niezbędność perspektywy systemowej w antropologii * Paradygmat systemowy i pojęcie systemu * Antropologia w poszukiwaniu systemowego obrazu człowieka * Człowiek czy antroposystem? * Perspektywa synchroniczna i diachroniczna w poznaniu antroposystemu * O systemowy obraz antroporozwoju); Człowiek rozwijający się - losy idei (Rozwój człowieka jako kategoria historyczno-kulturowa * Wybrane kategorie desygnujące rozwój * Jednostka ludzka - z dziejów idei * Jednostka ludzka - współczesne perspektywy oglądu i kategorie opisu * Naukowe teorie rozwoju osobniczego człowieka * Filozoficzne koncepcje rozwoju osobniczego człowieka); Homogeneza (Rozwój jednostki ludzkiej - przegląd dążeń integracyjnych * Ku systemowej wizji rozwoju osobniczego człowieka * Kategoria homogenezy - ogólna charakterystyka pojęcia * Teliczny wymiar homogenezy - dziedziną pedagogiki * Opieka jako kategoria antropologiczna); Z problematyki pedagogicznego samopoznania (Fides et ratio w doświadczeniu pedagogicznym * Refleksje o uniwersum językowym edukacji * Trzy myśli o aksjologii pedagogicznej)

Część druga podręcznika kontynuuje założenia i treści części pierwszej. Realizacja podstawowych celów: kształtowanie wrażliwości muzycznej, rozwój umiejętności, percepcja utworu muzycznego, poszerzanie wiedzy – odbywa się w toku różnorodnych muzycznych działań i na coraz trudniejszym materiale. Podobnie jak w części pierwszej, treści ujęto w porządku cyklu rocznego. Również ten podręcznik został podzielony na 10 miesięcy, czyli 10 rozdziałów: "Z muzyka za pan brat", "Opowie Ci wiatr", "W muzycznym warsztacie", "Grudniowe zmierzchy", "W tanecznym rytmie", "Muzyka na scenie", "Wiosenne wariacje", "Posłuchaj - świat śpiewa", "Muzyczne opowieści", "W oczekiwaniu na letnie przygody".

Książka zatytułowana "Leksykon Kompozytorów" jest kolejną pozycją cyklu ABC. Zamierzeniem było umieszczenie w niej jak najwięcej sylwetek kompozytorów polskich i obcych oraz ich związki z Polską (zawiera ponad 3500 twórców). Informacje o nich mają charakter skrótowy, encyklopedyczny.
Opisując kompozytora przyjęta została określona kolejność: najpierw najważniejsze cechy jego działalności, dane z życiorysu, następnie ogólne dane o stylu jego dzieł muzycznych i najważniejsze kompozycje. Wyszczególnienie utworów autorów obcych podkreśla ich nawiązanie do polskiej tradycji muzycznej i wykorzystania w swych dziełach pieśni i rytmów polskich tańców narodowych (np. poloneza, mazura).
"Leksykon Kompozytorów" przeznaczony jest dla szerokiego kręgu odbiorców - przekazuje on wiadomości dotyczące twórców na przestrzeni dziejów. Szczególnie istotny jest dla uczniów szkół muzycznych, bowiem podana wiedza będzie im niewątpliwie pomocna przy wykonywaniu dzieł twórców z różnych epok.

"Autor niniejszej pracy będzie zadowolony, jeżeli w wyniku lektury Czytelnik zyska wiedzę o Zakopanem z okresu życia kompozytora, pozna okoliczności, które związały wybitnego twórcę z Tatrami i Zakopanem, i zamyśli się przez chwilę nad aktualnością wyznawanej przezeń estetyki tatrzańskiej. Być może chwila takiej refleksji pomoże nam pełniej zrozumieć wyryte na pamiątkowym kamieniu Karłowicza, ustawionym w miejscu jego śmierci pod Małym Kościelcem, słowa Horacego: "Non omnis moriar". Wiara w prawdziwość tych słów "nie wszystek umrę" - to nie tylko wiara w trwałość spuścizny artystycznej kompozytora. To także obowiązek zachowania w ludzkiej pamięci osoby Mieczysława Karłowicza - dobrego, szlachetnego i ciekawego człowieka, wielkiego artysty, wybitnego taternika."
[Maciej Pinkwart]
Do książki dołączona jest płyta CD z wystawą multimedialną Mieczysława Karłowicza "Muzyka i Tatry".

"Świadomość fonologiczna, jako wstępny warunek postępów w nauce czytania i pisania, stanowiła przedmiot rozległych badań w ciągu ostatnich niemal trzydziestu lat. Jest to jedna z kilku zdolności metajęzykowych, warunkujących postępy w nauce czytania i pisania na szczeblu nauczania elementarnego w językach alfabetycznych (...). Świadomość fonologiczna umożliwia skoncentrowanie się na dźwiękach mowy, tworzących słowa, lub na fonemowej strukturze słów, niezależnie od ich znaczenia" - pisze redaktor książki "Dźwięki mowy". Niniejsza publikacja podzielona jest na cztery części poprzedzone "Wstępem": Na początku - część teoretyczna przybliżająca nauczycielom i pedagogom pojęcie "świadomości fonologicznej". Następnie trzy części zawierające, oparte na czarno-białych rysunkach, ćwiczenia dla dzieci ("Zabawy z rymami", "Głoski zaczynające i kończące słowa", "Głoska a litera"). W większości polegają one na wymawianiu różnych słów, czy też uzupełnianiu diagramów na zasadzie skojarzeń.

Niniejsza książka poświęcona jest głębokim studiom historycznym, liturgicznym i muzykologicznym, dotyczącym oficjum o św. Zygmuncie. Znajduje się ono w dwóch płockich antyfonarzach pochodzących z XV i XV/XVI w. Nie tylko ujawnia specyficzne tradycje Kościoła płockiego, ale także potwierdza prawdę o ścisłym związku muzyki polskiego średniowiecza z tendencjami ogólnoeuropejskimi.
Ze szczególnym uznaniem należy przyjąć podjętą próbę oceny estetycznej postgregoriańskich melodii oficjum, w tym ich relacji do tekstów, a także źródeł melodyki i techniki kompozytorskiej w nich zastosowanej. Bogactwo nowych pomysłów muzycznych dziś bardzo często oceniamy krytycznie, ale w późnym średniowieczu było ono akceptowane w szerokim obiegu międzynarodowym. Nie ulega wątpliwości, że w polskiej literaturze muzykologicznej prezentowana książka jest dziełem pionierskim, które powinno zainteresować nie tylko muzykologów-mediewistów, ale także historyków liturgii i kultury, dowodzi, że wkład Polski w dorobek religijnej kultury muzycznej Europy jest znaczny i że zasługuje na szacunek.

Kolejna książka znanego dziennikarza i krytyka muzycznego Janusza Świądra, przedstawia Nałęczowski Festiwal Wokalny Belcanto. Piękny śpiew w znanym nałęczowskim uzdrowisku przyciąga corocznie wielkie rzesze słuchaczy nie tylko melomanów, ale również wiele osób z kraju i zagranicy. Wybitni wykonawcy polscy i zagraniczni stworzyli w Nałęczowie niepowtarzalny muzyczny klimat.
Publikacja, oprócz wywiadów z wielkimi gwiazdami muzyki operowej i operetkowej, oddaje całą atmosferę festiwalu. Czytelnik znajdzie tutaj zarówno sylwetki wykonawców, bogato ilustrowanych fotografiami, jak i całą historię tego wydarzenia muzycznego Laureaci, organizatorzy, dziennikarze, krytycy muzyczni i sponsorzy to ludzie zamiłowani w wielkiej sztuce wokalnej, dzięki którym festiwal istnieje i dzięki którym młode, nieprzeciętne talenty zdobywając laury i wyróżnienia, mogą zaprezentować szerokiej publiczności swoje umiejętności wokalne.

Zbigniew Drzewiecki (1890-1971) był wybitną postacią polskiej i światowej pianistyki, wspaniałym pedagogiem, publicystą muzycznym oraz jednym z redaktorów serii wydawniczej w PWM Polskiej Biblioteki Fortepianowej. Koncertował w kraju i za granicą, włączając do swego repertuaru kompozycje Skriabina, Debussyego, Paderewskiego i Prokofiewa. Przygotowywał do publikacji utwory fortepianowe m.in. Händla, Scarlattiego, Mozarta, Beethovena, Czernego, Lessla i Szymanowskiego. Będąc profesorem polskich uczelni, wykształcił grono znakomitych uczniów, laureatów konkursów pianistycznych najwyższej rangi. Często zapraszano go na nie w charakterze jurora. Nagrodzony wieloma odznaczeniami był również członkiem honorowym wielu zagranicznych uczelni, np. uniwersytetów w Helsinkach, Tokio czy Royal Academy of Music w Londynie. We wspomnieniach przyjaciół i uczniów zawsze przedstawiany jest jako osoba bardzo towarzyska, ciepła i życzliwa.
Prezentowane Wspomnienia muzyka są poszerzoną wersją wydania pierwszego (PWM 1971). Tekst został uzupełniony o krótkie charakterystyki uczniów, którzy z powodów działalności cenzury zostali w 1971 roku pominięci w rozdziale zatytułowanym Uczniowie (Aneks I w obecnym wydaniu), oraz o artykuł przyjaciela Zbigniewa Drzewieckiego profesora Mieczysława Tomaszewskiego (Drzewiecki: edytor i krytyk muzyczny; Aneks II). Publikację uatrakcyjniają zdjęcia, udostępnione z archiwum rodzinnego Barbary i Zbigniewa Drzewieckich.
Wydanie II poszerzone ukazało się dzięki pomocy finansowej rodziny profesora Zbigniewa Drzewieckiego - żony Barbary i syna Zbigniewa.
Chcę spełnić (...) obowiązek życiowy dania świadectwa prawdzie - a więc tym przemianom, którym się ulegało, tym wydarzeniom, których się było świadkiem, tej muzyce, która ustawicznie żyła, przepływała, powstawała,trwała lub zamierała, a za której zmiennym nurtem trudno jest dziś - a tym bardziej jutro - nadążać temu, kto wzrósł i wychował się w poszanowaniu jej praw klasycznych. Spoglądając wstecz na wyniki mojej pracy, utwierdzam się właściwie w jednym tylko przekonaniu: że w miarę swych sił i umiejętności starałem się wychowywać porządnych i wrażliwych na piękno (nie tylko dźwiękowe) muzyków o nienagannej technice, ale nie techników za wszelką cenę. [Zbigniew Drzewiecki]

Książka poświęcona jest teorii muzyki w której najważniejsze są współbrzmienia czyli harmonia. Zawiera podstawowe i najważniejsze zagadnienia z harmonii, teorię, przykłady i miejsce do własnych zapisków jak w zeszycie ćwiczeń. Język publikacji jasny i przystępny czasami wręcz zabawny więc dla młodych adeptów muzyki zrozumiały. Z książki mogą korzystać osoby szkół muzycznych przedmiotu harmonia jak i amatorzy chętni do rozwijania umiejętności harmonizacji.

Stefan Kisielewski – publicysta, prozaik, krytyk muzyczny, polityk i… kompozytor! Prawdę o Kisielewskim – kompozytorze postanowiła pokazać Małgorzata Gąsiorowska w pierwszej monografii artysty wydanej nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Kisiel znany wszystkim jako mistrz felietonu, autor „Dzienników” oraz zaangażowany polityk w głębi ducha był zawsze artystą. Artystą kompozytorem! Jak w każdej dziedzinie swojego życia i tu nie uznawał kompromisów. Tworząc, ucząc, komentując muzykę zawsze starał się być w zgodzie z przyjętym własnym widzeniem świata. Był twórcą powojennego Ruchu Muzycznego, autorem bestsellerowych książek o muzyce, świetnym pedagogiem i awangardowym kompozytorem. Pod koniec swojego życia zwierzył się synowi: „Wiesz, wczoraj z nudów liczyłem swoje utwory. Jest ich sto. I wymienił płynnie kolejne kompozycje solowe, kameralne, orkiestrowe, balety, muzykę filmową, śpiewogry”. Książka ukazała się dokładnie w setną rocznicę urodzin kompozytora.

Niektórzy rodzą się wielcy.
Niektórzy po wielkość sięgają.
O innych sława sama się upomina.
A jeszcze inni mają takiego pecha, że w szkolną ławę dzielą z Bono.

Każdy chce być sławny, ale w Dublinie lat siedemdziesiątych młody punkowiec Neil McCormick marzy o czymś więcej niż o marnym losie gwiazdki pop – wierzy, że jego przeznaczeniem jest wieść życie prawdziwego boga rocka. Rozplanował już wszystko – płyty, koncerty, okrzyki w imię pokoju na świecie. Lecz istnieje jedna rzecz, której nie wziął pod uwagę. Chłopak siedzący na drugim końcu klasy ma swoje własne plany.

„Killing Bono” to historia dwóch rozbieżnych istnień. Kiedy Bono i jego U2 sięgali po światową sławę i gwiazdorstwo, ich szkolny przyjaciel Neil torował sobie drogę w przeciwnym kierunku. Kiepskie dragi, dziwaczny seks, jeszcze dziwniejsze fryzury: Neil doświadczył tego wszystkiego na złudnej ścieżce ku umykającej chwale. Ale czasem to właśnie frajerzy mają do opowiedzenia najciekawsze kawałki.

W „Killing Bono” gościnnie wystąpią: papież, Bob Dylan i cała galaktyka sław. To niesamowicie zabawny, zdumiewająco szczery i przedziwnie poruszający zapis życia w cieniu prawdziwej supergwiazdy.


„W szkole byłem fanem Neila McCormicka. Był o wiele bardziej cool niż ja, do tego komponował fajne piosenki i sądziłem, że byłaby z niego pierwszorzędna gwiazda rocka. Okazało się, że myliłem się co do tego ostatniego. A teraz napisał świetną książkę”.
Bono

„Jest to najlepsza książka o człowieku, który próbuje zostać kimś w branży muzycznej, jaką czytałem”.
Sir Elton John

NEIL McCORMICK, felietonista Daily Telegraph, publikował w wielu brytyjskich tytułach prasowych, takich jak GQ, Marie Clare, The Sunday Times oraz The Observer. Mieszka w Londynie.

stron 380 + wklejka 10


WSTĘP
W szkole byłem fanem Neila McCormicka. Był o wiele bardziej cool niż ja, do tego komponował fajne piosenki i sądziłem, że byłaby z niego pierwszorzędna gwiazda rocka. Okazało się, że myliłem się co do tego ostatniego. A teraz napisał świetną książkę. Nieco mnie przyhamowała, dała do myślenia... aż mnie przeszedł dreszcz. Pewnie wielu czytelników skrzywi się podczas lektury i z pewnością jednym z nich jestem ja. Możecie sobie wyobrazić, że jest mi trudno polubić książkę taką jak ta – straszliwie drze ze mnie łacha – ale jest niezwykle zabawna i bardzo poruszająca. Rozpoznaję siebie w jego prozie, a to nieczęste. Nadzwyczajna oraz pociągająca jest jego szczerość i ta powaga unosząca się nad wszystkim, co opisuje i, co więcej, nigdy nie brak mu pasji. Umiejętność pisania o ważnych sprawach w lekki sposób jest prawdziwym darem Neila. W książce znajduje się kilka wątków, ocieramy się o trudne rzeczy, ale odbijają się one od nas jak duże piłki plażowe. I prawdziwie zadziwiające jest, że piosenki, które napisał, zacytowane w książce, dzwonią jak dzwony, a przecież nawet nie można usłyszeć ich melodii. Aspiracje tego pechowego bohatera są fantazją jedynie do chwili, kiedy przeczytacie te teksty. A wtedy zdacie sobie sprawę, że nie czytacie o gościu, który myśli, że byłby niezłą gwiazdą rocka. On naprawdę wierzy w to, co niegdyś powiedział Marlon Brando w filmie Na nabrzeżach... „Mogłem być kimś więcej”.

Bono

Obszerna, bogato ilustrowana monografia nestora muzyki polskiej, wybitnego edytora twórcy Wydania Narodowego Dzieł F. Chopina, pianisty laureata III Konkursu Chopinowskiego, w latach 1949- 2010 jego jurora, a także kompozytora i pedagoga profesora klasy fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Uniwersytet Muzyczny) w Warszawie, którą ukończyli pianiści tej miary co Piotr Paleczny, Bronisława Kawalla i in. Niezaprzeczalnym walorem książki jest baza źródłowa, z jakiej korzystała autorka, a są nią m.in. rozmowy przeprowadzone z prof. Janem Ekierem oraz jego wybitnymi uczniami. Publikację uzupełniają liczne aneksy, zawierające wykaz nagrań Jana Ekiera, wykaz jego koncertów, a także spis kompozycji oraz artykułów i prac naukowych, wykaz materiałów filmowych i audycji radiowych z udziałem bohatera książki.

Tematem książki jest historia średniowiecznych tradycji liturgiczno- muzycznych biskupstw metropolii gnieźnieńskiej obejmująca takie zagadnienia, jak tradycja, pochodzenie i zróżnicowanie, kultywowanie oraz ich rola w kształtowaniu lokalnego „patriotyzmu liturgicznego” Poruszono tu problem roli szkół w nabożeństwach parafialnych, kolegiackich i katedralnych, a także podjęto próbę zrekonstruowania norm dotyczących częstotliwości, przebiegu i „rozkładu ról” w celebracji godzinach kanonicznych w różnych ośrodkach kościelnych.