Miłość

Pieśń Solvejgi Edwarda Griega jest to najbardziej znany utwór cyklu, mimo zdecydowanie większej popularności I części suity niż drugiej. Suita oparta jest na norweskich motywach ludowych i została napisana przez kompozytora do wzruszającej sceny powrotu Peer Gynta do Solwejgi. Wierna swojej pierwszej miłości, siedzi przed chatą w górach i śpiewa. Nie widzi zbliżającego się Peer Gynta, straciła wzrok płacząc z rozpaczy za nim przez tyle lat.
Pieśń Solwejgi, Edwarda Griega w opracowaniu na średni głos wokalny i fortepian.

Publikacja "Das Kind der Berge" op. 67 to cykl pieśni skomponowany w latach 1895 - 1898 przez kompozytora norweskiego - Edwarda Griega (1843 - 1907). Są to utwory napisane do słów Arne Garborg. Wśród tytułów pieśni odnaleźć można m. in. "Among the Bilberries" ("Wśród czarnych jagód"), "Love" ("Miłość") czy "Kid-Dance" ("Taniec dziecięcy"). Pieśni Griega odznaczają się niezwykłą zgodnością tekstu i melodii (zarówno w akcentach jak i frazowaniu). Akompaniament partii fortepianu charakteryzuje się przy tym złożoną harmoniką oraz ciekawą fakturą.

Publikacja zawiera wszystkie pieśni jakie skomponował Ludwig van Beethoven. Mimo, iż są to utwory jednego z klasyków wiedeńskich, wyraźnie cechują się one romantyczną stylistyką. Beethoven bowiem uważany jest za prekursora romantyzmu w muzyce. Kompozytor starannie dobierał teksty do swoich pieśni. Inspirował go przede wszystkim temat miłości wiernej, ale także miłości nieszczęśliwej. Taką tematykę odnalazł przede wszystkim w poezji Goethego (pieśni op. 83), Matchissona oraz Reissiga. Oprócz tych poetów niemieckich, Beethoven komponował również pieśni do tekstów włoskich takich poetów, jak Giuseppe Carpani (pieśń "In questa tomba oscura") oraz Pietro Metastasio (pieśni "La partenza", czy "Odi l'aura"). W niniejszym zbiorze znajduje się 67 pieśni Beethovena na różne rodzaje głosów wokalnych z fortepianem. W tym również kompozycje na chór i głos solowy: pieśni "Der freie Mann", "Kriegslied der Österreicher" oraz "Urians Reise um dei Welt". Chór jest najczęściej wzmocnieniem linii melodycznej głosu solowego (śpiew jednogłosowy). Odnaleźć można w zbiorze również dwa duety: "Merkenstein" op. 100 oraz "Lebensgenuß" na sopran, tenor i fortepian. Jedynie utwór "Der Bardengeist" zapisany jest w kluczu basowym, wszystkie pozostałe pieśni posiadają zapis w kluczu wiolinowym.

Publikacja "30 ausgewählte Lieder" to wybór pieśni Ludwika van Beethovena pochodzących z różnych jego opusów. Mimo, iż są to utwory jednego z klasyków wiedeńskich, wyraźnie cechują się one romantyczną stylistyką. Beethoven bowiem uważany jest za prekursora romantyzmu w muzyce. Kompozytor starannie dobierał teksty do swoich pieśni. Inspirował go przede wszystkim temat miłości wiernej, ale także miłości nieszczęśliwej. Taką tematykę odnalazł przede wszystkim w poezji Goethego, Matchissona oraz Reissiga. Oprócz tych poetów niemieckich, Beethoven komponował również pieśni do tekstów włoskich takich poetów, jak Giuseppe Carpani (pieśń "In questa tomba oscura") oraz Pietro Metastasio ("La partenza").