Zmienność

Humoreska na fortepian powstała około roku 1943, podczas pobytu Michała Spisaka we Francji, w miejscowości Voiron. W utworze dominuje element popisowy, widoczny zarówno w warstwie technicznej, jak i w migotliwej muzycznej narracji. Przebiegi gamowe, wirtuozowskie pasaże, przeplatane są fragmentami akordowymi, a odczucie nieustannej zmienności potęguje rytmiczna ruchliwość oraz szeroki wachlarz zastosowanych środków dynamicznych i artykulacyjnych. Kompozytor zasadę kontrastu zrealizował również w warstwie formalnej - wprowadzając w środku utworu krótką, uspakajającą część w tempie andante. Zygmunt Mycielski - polski publicysta i kompozytor - dostrzegł w Humoresce nawiązania do twórczości Prokofiewa i Strawińskiego, a jednocześnie określił ją jako utwór tchnący świeżością inwencji kompozytorskiej. Niestety nie zachowały się informacje na temat prawykonania Humoreski - ubolewał nad tym sam kompozytor w jednym z listów do przyjaciela Stefana Jarocińskiego (z marca 1949 roku). Wiadomo jedynie, że wśród jej pierwszych wykonawców byli we Francji - Geneviéve Joy, a w Polsce (w latach 1947-48) - Zbigniew Drzewiecki i Janina Wysocka-Ochlewska.