POLONEZ

Lista utworów:
Musette (Bach J.S.)
Marsz Radetzkiego (Strauss J.)
Fale Dunaju (Ivanovici J.)
Melodia (Rubinstein A.)
Pizzicato polka (Strauss J.)
Gawot (Gossec F.S.)
Życzenie (Chopin F.)
Marsz wojskowy (Schubert F.)
Wesoły wieśniak (Schumann R.)
Temat z koncertu fortepianowego b-moll (Czajkowski P.)
Taniec Anitry (Grieg E.)
Taniec pastuszków (Czajkowski P.)
Adagio (Beethoven L. van)
Serenada (Haydn J.)
Polonez "Pożegnanie Ojczyzny" (Ogiński M.K.)

„Dwuaktowa opera „Nagroda, czyli Wskrzeszenie Królestwa Polskiego” do tekstu warszawskiego dramatopisarza, aktora, śpiewaka, reżysera i dyrektora Teatru Narodowego w Warszawie Ludwika Adama Dmuszewskiego, wykonana została w tymże teatrze 24 XII 1815 podczas koronacji w Warszawie cara Rosji Aleksandra I na króla Polski. Jej treść zawiera szereg akcentów panegirycznych pod adresem cara. Z opery tej ocalało tylko libretto oraz uwertura opracowana i wydana przez kompozytora w 1820 w wersji fortepianowej. Opracowanie to zamieścił Karol Kurpiński w dodatku muzycznym do założonego i redagowanego przez siebie pisma muzycznego „Tygodnik Muzyczny, wychodzącego w Warszawie w latach 1820-1821. W swej twórczości dążył Kurpiński do utrwalania narodowych cech ówczesnej muzyki polskiej. Między innymi wykorzystywał różne gatunki tańców ludowych. W uwerturze do opery Nagroda kompozytor wprowadził charakterystyczną rytmikę trzech tańców ludowych: poloneza, krakowiaka i mazura. Tańce te stanowią całe tworzywo muzyczne tej kompozycji.

Zygmunt Noskowski był kompozytorem, dyrygentem i pedagogiem.Urodził się 2 maja 1846 r. w Warszawie, zmarł 23 lipca 1909 r. tamże.Kształcił się początkowo u Jana Hornziela (skrzypce) , następnie w latach 1864-67 w Instytucie Muzycznym w Warszawie u Apolinarego Kątskiego (skrzypce), Stanisława Moniuszki (harmonia) i Franciszka Ciaffeiego (śpiew). W latach 1872-75 kontynuował naukę u Friedricha Kiela (kompozycja) i Richarda Würsta (instrumentacja) w Berlinie,dokąd wyjechał dzięki uzyskaniu stypendium Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Od 1867.grał w orkiestrze Teatru Wielkiego w Warszawie, wstępując jako śpiewak i pianista. Prowadził żywą działalność w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. W listopadzie 1875 r. Towarzystwo urządziło jego koncert kompozytorski . W latach 1876-80 był dyrektorem Towarzystwa Śpiewaczego Bodan w Konstytucji, w latach 1881-1902 -dyrektorem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego.Działał jako dyrygent opery i drugi dyrygent Filharmonii Warszawskiej .W 1886 r. objął klasę kompozycji w Instytucie Muzycznym w Warszawie.Obdarzony wybitnym zmysłem pedagogicznym, wykształcił w ciągu 20 lat całe pokolenie kompozytorów polskich. Do uczniów jego należeli m.in.: Henryk Melcer, Witold Frieman, Grzegorz Fitelberg, Mieczysław Karłowicz, Karol Szymanowski, Ludomir Różycki.Obszerna twórczość Noskowskiego obejmuje dzieła symfoniczne i kameralne, utwory wokalno-instrumentalne oraz utwory fortepianowe.

Publikacja wydana przy pomocy finansowej Towarzystwa Muzycznego im. Karola Kurpińskiego we Włoszkowicach. Polonaise du couronnement został opracowany na fortepian na 4 ręce przez pianistę i kompozytora Edwarda Stefana Łodwigowskiego (1815-1895).

Utwór Polonaise triomphale powstał w roku 1882. Pierwotnie kompozycja przeznaczona była na fortepian na cztery ręce i w takiej postaci partytura ukazała się nakładem Schott Musik w Moguncji w 1882 roku. Nieco później kompozytor dokonał instrumentacji utworu na orkiestrę symfoniczną (w składzie: 2 flety, 2 oboje, 2 klarnety, 2 fagoty, 4 rogi, 2 trąbki, 4 puzony, kotły i kwintet smyczkowy), lecz Polonez w tej wersji prawdopodobnie nigdy nie został wykonany. Utwór wzbogacił niewielką pod względem ilościowym twórczość Juliusza Zarębskiego dopiero w zeszłym roku. Jego rękopis został bowiem odkryty w zbiorach Archiwum Goethego i Schillera w Weimarze podczas niedawnych, żmudnych badań nad twórczością kompozytora prowadzonych przez prof. dra hab. Ryszarda Golianka z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2005 roku Polonez został wydany nakładem wydawnictwa Rhytmos.