Antonia

"Ne' giorni tuoi felici" to duet na sopran, tenor i orkiestrę Ludwika van Beethovena. Powstawał on w latach 1802 - 1803. Odnaleźć w nim można wyraźne wpływy studiów z kompozycji wokalnych, jakie pobierał Beethoven u włoskiego pedagoga - Antonia Salieriego. W czasie nauki u niego, Beethoven stworzył wiele utworów wokalnych. Traktował je jednak wyłącznie jako ćwiczenia, o czym świadczy fakt, że nigdy nie zabiegał o wydanie ich drukiem. W duecie "Ne' giorni tuoi felici" wyraźnie uwidacznia się dojrzałość Beethovena oraz jego niezależność wobec nauczyciela. Na rękopisie kompozycji nie odnaleziono bowiem żadnych śladów poprawek Salieriego. Niniejsze wydanie jest partytura duetu w opracowaniu na sopran, tenor oraz fortepian (wyciąg fortepianowy z partii orkiestry).

Operę "Die lustigen Weiber von Windsor" Otto Nicolai (1800 - 1849) ukończył w 1849 roku. Kompozytor określił ją jako "komisch - phantastische oper", a więc jako operę komiczno - fantastyczną. Dzieło powstało do libretta w języku niemieckim Salomona Hermanna von Mosenthal, napisanego na podstawie słynnej sztuki Williama Szekspira - "The Merry Wives of Windsor". Biorąc pod uwagę liczne, występujące w operze dialogi mówione, dzieło to należy określić jako singspiel ("śpiewogrę"). Fabuła opery jest dosyć skomplikowana i wielowątkowa. Najważniejszy wątek dotyczy szlachcica Sir Johna Falstaffa, który postanawia uwieść równocześnie dwie zamężne mieszczanki - panią Page i panią Ford. Nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że kobiety te są najlepszymi przyjaciółkami. Szybko więc dowiadują się o planie Falstaffa i postanawiają się na nim zemścić. Biedny szlachcic, męczony żartami mieszczanek, kończy w Tamizie, gdzie zostaje wyrzucony razem z brudną bielizną. Po tekst sztuki Szekspira wielokrotnie sięgało wielu librecistów. Słynne są opery pt. "Falstaff" Giuseppe Verdiego oraz Antonia Salieriego. Niniejsze wydanie "Die lustigen Weiber von Windsor" zawiera opracowanie na głosy solowe, głosy recytujące, chór oraz fortepian (wyciąg fortepianowy partii orkiestry).

Prezentowany zbiór zawiera 19 arii pochodzących z francuskich oper. Przedstawione kompozycje pochodzą z dorobku wyłącznie francuskich kompozytorów, żyjących na przestrzeni XIX wieku, między innymi: Hectora Berlioza, Giuseppe Verdiego czy J. Masseneta. Prezentacja zawiera krótki wstęp dotyczący każdego z zawartych w niej utworów. Kompozycje zawierają teksty wyłącznie oryginalne - w języku francuskim. Arie wymagają sporych umiejętności od wykonawcy. Utwory zostały zamieszczone w kolejności chronologicznej (według daty urodzin danego kompozytora).

Koncert F-dur Wolfganga Amadeusza Mozarta został wydany w Salzburgu, w lutym 1776 roku. Mozart skomponował ten utwór na życzenie Antoni Marii Lodron. Niniejsza publikacja zawiera jego opracowanie na cztery fortepiany. Dołączono również późniejszą wersję dostosowaną przez kompozytora do wykonywania przez dwóch pianistów.