Por Ella

"Orzeł, nie chcąc się podłym polowaniem bawić, postanowił jastrzębia na wróble wyprawić...". Muzyka Bronisław Kazimierz Przybylski do tekstu Ignacego Krasickiego. Bronisław Kazimierz Przybylski (ur. 11 grudnia 1941) to polski kompozytor, pedagog, profesor kompozycji i kierownik Katedry Kompozycji Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi (2006).

"O Radix Jesse” (wersja na chór żeński) należy do cyklu Antiphonae, powstałego na przestrzeni lat 1995 - 1999. Ta, ponad 40-minutowa symfonia chóralna charakteryzuje się wysokim stopniem trudności wykonawczej, zagęszczoną fakturą i wysoce zindywidualizowanym językiem dźwiękowym, wyróżniającym się pewnymi rozwiązaniami melodycznymi, harmonicznymi, rytmicznymi i kolorystycznymi przy jednoczesnym pozostaniu w quasi tonalnej materii, zwanej powszechnie w dzisiejszych czasach neotonalną. Każda antyfona posiada swoje własne cechy stylistyczne, jednakże w całości można doszukać się licznych podobieństw, przewijających się przez poszczególne utwory wątków przewodnich i cech wspólnych typowych dla całego cyklu, np.: ulegające wyciszeniu, wygaśnięciu lub zawieszeniu zakończenia, odznaczająca się przeplataniem głównych wątków odcinkowość, charakterystyczne motywy (np. skok kwinty lub seksty w górę), przypominanie w zakończeniu początkowego tematu, burdonowe kwinty w głosach męskich, trójfazowa ewolucja motywiczna, polegająca na realizowaniu linii melodycznej zawsze w trzech fazach rozwojowych, z których druga jest powtórzeniem pierwszej, a trzecia jej rozwinięciem. W Kościele Katolickim antyfony „O” śpiewa się w ostatnim tygodniu Adwentu: „W miarę zbliżania się Bożego Narodzenia, Kościół święty z coraz to gorętszym pragnieniem oczekuje na przyjście Zbawiciela. Począwszy od 17 grudnia śpiewa przy Magnificat nieszpornym Wielkie Antyfony zwane również Antyfonami O, od litery zaczynającej każdą z nich. Są one płomiennym wołaniem do Mesjasza, a zarazem przedziwnie określają Jego właściwości i chwalebne Imiona." (Mszał Rzymski, 1956). Treść omawianych antyfon stanowią żarliwe zawołania do Mesjasza, zawierające element wysławiający Boga pod jego wieloma imionami, a także wyrażają oczekiwanie i tęsknotę za Mesjaszem.