op. 68 nr 41

A continuation of Phase I, this volume is ideal for beginning to intermediate guitar students or classes ready to progress beyond the basics. It includes solo, two-part, and three-part ensemble arrangements of traditional and contemporary music to help players create a unique and personal sound.

W trzecim zeszycie Ucznia i nauczyciela szczególną uwagę zwrócono na problemy artykulacyjne. W wielu utworach (m.in.: Słoń, Wesoły wieśniak, Musette, Walc Griega) pojawiają się szczegółowe oznaczenia, np.: staccato, portato, a także różnego rodzaju akcenty. Nowym elementem jest również zastosowana w kilku utworach technika legato (Romans, Musette, Walc Griega). Podczas pracy nad tymi utworami warto zwrócić uwagę na problem wybrzmiewania dźwięku na gitarze. Precyzyjna realizacja pauz oraz artykulacji staccato lub portato wymaga wykonania dodatkowego ruchu w celu stłumienia dźwięku (bądź poprzez zdjęcie palca lewej ręki ze struny, bądź przez stłumienie dźwięku palcami prawej ręki). Problem ten jest często zaniedbywany w nauczaniu gry na gitarze, co sprawia, że gra wielu uczniów jest pod względem artykulacyjnym mało klarowna i wyrazista. W trzecim zeszycie uczeń poznaje również nowe dźwięki w wysokim rejestrze oraz uczy się grać w wysokich pozycjach zarówno na strunach wiolinowych jak i basowych (np. Gawot, Gymnopédie, Romans, Walc Griega). Warto przy tej okazji uzmysławiać uczniom istotną rolę palcowania w grze na gitarze, które ma nie tylko uzasadnienie praktyczne (związane z wygodą gry), ale również kształtuje muzyczną stronę utworu: wpływa na barwę i wybrzmiewanie dźwięku, umożliwia płynne i logiczne frazowanie. W utworach podano również propozycję palcowania prawej ręki, zaznaczając jednak tylko, którym palcem najwygodniej jest rozpocząć frazę. Bardziej szczegółowe palcowanie pojawia się w kilku fragmentach, w których sugerowane jest wprowadzenie kciuka lub palca serdecznego. Ostatnie trzy zawarte w niniejszej publikacji utwory są już nieco trudniejsze – zarówno od strony technicznej, jak i muzycznej – pojawiają się w nich zmiany tonacji, ozdobniki, dwudźwięki, triole, a także bardziej skomplikowane grupy rytmiczne (Walc Griega, Walc Chopina, Humoreska).

Felix Mendelssohn Bartholdy (1809 - 1847) to wybitny przedstawiciel epoki romantyzmu. Pochodzący ze słynnej żydowskiej rodziny kompozytor został uznany za genialne dziecko pierwszy raz po Amadeuszu Mozarcie. Kompozytor zasłynął także z tego, iż po latach zapomnienia przypomniał światu twórczość Jana Sebastiana Bacha. Niniejsza publikacja zawiera 4 Pieśni bez słów, które w oryginale przeznaczone są na fortepian. W obecnym wydaniu Pieśni zostały zapisane na duet gitarowy. W Pieśniach bez słów Mendelssohn zapoczątkował romantyczną miniaturę instrumentalną. Zbiór zawiera utwory z op. 38, op. 53, op. 62 i op. 85. Notacja pod względem aplikatury została opracowana przez Jürgena Schöllmann.

W publikacji zawarto Taniec Hiszpański Enrique Granadosa (1867 - 1916), jednego z wybitniejszych hiszpańskich kompozytorów, twórcy tzw. stylu narodowego. Publikacja jest transkrypcją na duet gitarowy. Zamieszczone palcowanie, jak i całą transkrypcję opracował René Kappeler. Utwór napisany jest w tempie andante. Do zagrania potrzebne jest przestrojenie 6 strony do dźwięku D. Liczne są tu wielodźwięki wymagające dobrego przygotowania technicznego.