Wohl denn, gefaßt ist der Entschluß

Operę "Die lustigen Weiber von Windsor" Otto Nicolai (1800 - 1849) ukończył w 1849 roku. Kompozytor określił ją jako "komisch - phantastische oper", a więc jako operę komiczno - fantastyczną. Dzieło powstało do libretta w języku niemieckim Salomona Hermanna von Mosenthal, napisanego na podstawie słynnej sztuki Williama Szekspira - "The Merry Wives of Windsor". Biorąc pod uwagę liczne, występujące w operze dialogi mówione, dzieło to należy określić jako singspiel ("śpiewogrę"). Fabuła opery jest dosyć skomplikowana i wielowątkowa. Najważniejszy wątek dotyczy szlachcica Sir Johna Falstaffa, który postanawia uwieść równocześnie dwie zamężne mieszczanki - panią Page i panią Ford. Nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że kobiety te są najlepszymi przyjaciółkami. Szybko więc dowiadują się o planie Falstaffa i postanawiają się na nim zemścić. Biedny szlachcic, męczony żartami mieszczanek, kończy w Tamizie, gdzie zostaje wyrzucony razem z brudną bielizną. Po tekst sztuki Szekspira wielokrotnie sięgało wielu librecistów. Słynne są opery pt. "Falstaff" Giuseppe Verdiego oraz Antonia Salieriego. Niniejsze wydanie "Die lustigen Weiber von Windsor" zawiera opracowanie na głosy solowe, głosy recytujące, chór oraz fortepian (wyciąg fortepianowy partii orkiestry).

Publikacja gromadzi w sobie 44 popularne arie na głos sopranowy, pochodzące z oper różnych kompozytorów włoskich, niemieckich i francuskich. Są to dzieła artystów tworzących w okresach od wczesnego romantyzmu aż po neoromantyzm. W zbiorze odnaleźć można m. in. dzieła przedstawicieli włoskiego stylu bel canto - Belliniego (np. arię z opery "Norma"), Donizettiego (arie z opery "Łucja z Lamermoor") oraz Rossiniego (aria z "Cyrulika sewilskiego"). Cechują się one szczególnym eksponowaniem piękna i możliwości głosu ludzkiego. Ponadto w publikacji znajdują się również słynne dzieła francuskich kompozytorów (w tym trzy arie z opery "Carmen" Bizeta) oraz kompozytorów niemieckich - Marschnera (z opery "Hans Heiling") oraz Webera (m. in. arie z opery "Oberon"). Wszystkie te kompozycje są w opracowaniu na głos solowy sopranowy i fortepian. Posiadają teksty w oryginalnej wersji językowej oraz tłumaczenie niemieckie.