Sonate pour violon et piano

Bohuslav Martinů (1890 - 1959) to wybitny czeski kompozytor muzyki poważnej. W jego twórczości odnaleźć można wpływy muzyki impresjonistycznej, poprzez neoklasyczną, a także muzykę inspirowaną jazzem. Dopiero w późnej twórczości wyodrębnił się jego indywidualny styl kompozytorski. Niniejsza publikacja zawiera Sonatę nr 1 na wiolonczelę z fortepianem. Utwór posiada klasyczną budowę trzyczęściową:
1. Poco allegro
2. Lento
3. Allegro con brio

„Kolejnym po „Allegro de Sonate”, wspólnym dziełem braci Henryka i Józefa Wieniawskich jest „Grand Duo Polonais”, zadedykowane Stanisławowi Moniuszce. Utwór powstał około 1851 roku, podczas wielkiego rosyjskiego tournee dwójki młodych artystów. Fantazja oparta jest na dwóch pieśniach twórcy polskiej opery narodowej - dumce „Kozak” oraz jednej z najbardziej przejmujących pieśni moniuszkowskich - „Maciek”. W Finale wykorzystane zostały motywy „Poloneza G-dur” z popularnej swego czasu rosyjskiej opery „Mogiła Askolda” Aleksandra Wierstowskiego”. Konstrukcja całości jest raczej luźna, a poszczególne ogniwa łączą ze sobą wirtuozowskie kadencje skrzypiec lub fortepianu. Obydwie partie instrumentów potraktowane są równorzędnie, stawiając zarówno przed skrzypkiem, jak i pianistą wysokie wymagania techniczne. „Grand Duo Polonais” było kompozycją, którą bracia Wieniawscy porywali publiczność w wielu krajach. Wielokrotnie musieli je powtarzać, ulegając żądaniom rozentuzjazmowanych słuchaczy. Dzisiaj utwór ten poszedł niemal zupełnie w zapomnienie - może dlatego, że mało kto potrafi je zagrać tak, jak grali go kongenialni bracia. [A. Cofalik]

Claude Debussy (1862 - 1918) był twórcą nowego stylu muzycznego, określonego zapożyczonym z dziedziny malarstwa, choć w istocie wywodzącym się raczej z estetyki poezji symbolistów, mianem impresjonizmu. Podłożem twórczości Debussy'ego było przeciwstawianie się późnemu romantyzmowi, a w szczególności estetyce Wagnerowskiej. Melodyka przybiera u Debussy'ego formę krótkich motywów, traci swój walor zasadniczy na rzecz harmonii. Na główny plan wysuwa się kolorystyka dźwiękowa. Prezentowana Sonata d-moll na wiolonczelę i fortepian jest to utwór wykazujący zasadnicze walory muzyki impresjonistycznej. W przypadku wiolonczeli kompozytor stosuje tu liczne pizzicato, vibrato, staccato i triole. Sonata składa się z części: I - Lent Sostenuto e molto risoluto; II - Serenada, Moderement anime; III - Finał, Anime.

Prezentowana publikacja gromadzi w sobie trzy sonaty na skrzypce i basso continuo Jana Sebastiana Bacha. Są to typowo barokowe kompozycje kameralne na instrument solowy i klawesyn, fortepian lub wiolonczelę jako basso continuo. Do niniejszego wydania załączono osobno partię klawesynu (z basem cyfrowanym opracowanym przez edytora) oraz partię wiolonczeli (ad libitum). Wszystkie sonaty złożone są z trzech lub czterech kontrastujących pod względem tempa części. Sonata BWV 1021 złożona jest z części: Adagio - Vivace - Largo - Presto. Części sonaty BWV 1023 to: Adagio ma non tanto (poprzedzona szybkim wstępem) - Allemanda - Gigue. Z kolei w sonacie BWV 1024 to: Adagio - Presto - Affetuoso - Vivace. Części szybkie sonat cechują się przede wszystkim motoryką, a części wolne śpiewnością oraz dostojnością brzmienia.

Prezentowana publikacja gromadzi w sobie trzy sonaty na skrzypce i klawesyn (lub fortepian) Jana Sebastiana Bacha. Są to typowo barokowe kompozycje kameralne. Wszystkie złożone są z czterech kontrastujących ze sobą części. Sonata BWV 1017 złożona jest z części: Largo (Siciliano) - Allegro - Adagio ma non tanto - Allegro assai. Sonata BWV 1018 posiada części: Lamento - Allegro - Adagio - Vivace. Natomiast w Sonacie BWV 1019: Allegro - Largo - Adagio - Allegro. Do prezentowanego wydania załączono dwie wersje 3 i 4 części Sonaty BWV 1019. Części szybkie cechują się zazwyczaj żywą motoryką, a części wolne śpiewnością oraz dostojnością brzmienia.

Wolfgang Amadeusz Mozart jest jednym z najwybitniejszych kompozytorów w historii muzyki. Jego dorobek artystyczny jest bardzo obszerny: ponad 600 kompozycji, w tym 20 oper, 68 symfonii, 27 koncertów i 19 mszy. Prezentowany zbiór zawiera 6 utworów na skrzypce z towarzyszeniem fortepianu: 4 sonaty skrzypcowe i wariacje KV 359 i KV 360. Przejrzystość i łatwość w interpretowaniu właściwej artykulacji jest głównym atrybutem Mozarta w tych utworach.

Sonata "June - December" na skrzypce i fortepian powstawała w przeciągu lat 2003 - 2005 w Katowicach. Utwór został prawykonany przez Krzysztofa Lasonia i Jacka Maksymiuka 27 kwietnia 2005 w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Głównym impulsem do napisania Sonaty była potrzeba zmierzenia się z klasyczną formą. Drugim, równie ważnym impulsem była chęć rozbicia tej formy i wyjścia poza nią. Te dwa dążenia, pierwsze - do bycia konsekwentnym, do tworzenia, rozwijania i podsumowywania, drugie - do bycia nieprzewidywalnym, do tworzenia, kontrastowania i niszczenia, spotykają się tu ze sobą i ścierają niczym dwa tematy klasycznej sonaty. Tytuł utworu można rozumieć dwojako. Z jednej strony nawiązuje on wprost do czasu ukończenia części utworu, a z drugiej może też sugerować konflikt obecny w utworze.
[Aleksander Nowak]

Publikacja "Meister für die Jugend" zawiera 24 wybrane utwory dwóch kompozytorów klasycznych - Josepha Haydna i Wolfganga Amadeusza Mozarta, w opracowaniu na fortepian solo. Wśród nich zawarto opracowania pojedynczych części dzieł symfonicznych Haydna, m. in. Andante z Symfonii nr 94 G-dur i Romanza z Symfonii nr 85 B-dur, oraz opracowania dzieł Mozarta, m. in. Marsz z opery "Wesele Figara", Menuet z opery "Don Juan" i "Marsz turecki" z Sonaty fortepianowej A-dur, KV 331.

Stan publikacji: dobry, lekko podarta okładka, gdzieniegdzie opisane długopisem palcowanie.

The public performance of this work is only authorized on the condition that the name of J. Salmon is printed on the programme in conjunction with that of the composer.