Koncert nr 23 A

Temat z wariacjami F -dur op. 19 nr 6 wchodzi w skład 6 utworów op. 19 ("Jesienne marzenia","Humorystyczne scherzo", "Kartka z albumu","Nokturn"," Capriccio" i wymienione "Wariacje", które zostały skomponowane przed powstaniem kapitalnego I Koncertu fortepianowego b-moll op. 23. Zwięzły własny temat autora ulega licznym przemianom, w których wykorzystane zostały różnorodne formy faktury fortepianowej w sposób właściwy stylowi romantycznemu. Skala nastrojów i problemów wykonawczych tworzą całość, która stanowi poważniejszą pozycję w repertuarze pedagogicznym, prowadząca do opanowania większych form i nabycia swobody pianistycznej.

I Koncert fis-moll Wieniawskiego należy do najtrudniejszych koncertów w całej literaturze skrzypcowej. Ten niezwykle efektowny, popisowy utwór, oprócz najwyższych umiejętności oraz specyficznych predyspozycji instrumentalnych wymaga od wykonawcy wyjątkowego hartu ducha, a także swego rodzaju instrumentalnej odwagi. Wyobrażenie o piętrzących się przed grającym, często karkołomnych trudnościach wykonawczych może dać notatka " il faut risquer" (trzeba ryzykować), umieszczana przez kompozytora w głosie skrzypcowym, najprawdopodobniej dla własnego użytku.

Henryk Wieniawski (ur. 10 lipca 1835 w Lublinie - zm. 31 marca 1880 w Moskwie) - skrzypek, kompozytor i pedagog. Pochodził z żydowskiej rodziny z pod lubelskiej Wieniawy, która na początku XIX wieku przyjęła chrześcijaństwo. Jego ojciec, Tadeusz, był znanym chirurgiem, matka, Regina z domu Wolff, bardzo dobrze grała na fortepianie. Dom Wieniawskich był prawdziwym lubelskim salonem. Odwiedzali go wybitni artyści, tu odbywały się koncerty, spotkania literackie i dyskusje.
Publikacja przeznaczona jest dla instrumentalistów zaawansowanych.

Koncert a-moll posiada wdzięczną fakturę instrumentalną, szlachetną, romantyczną tematykę i cenne walory dydaktyczne. Z pełnych nastroju recytatywów i z bogato ornamentowego Adagia wykonawca powinien wynieść szczere rozśpiewanie się na skrzypcach, urozmaicone zaś fragmenty figuracyjne są doskonałym materiałem dla wyćwiczenia zręczności oraz biegłości palców i smyczka.

Koncert G-dur Vivaldiego na skrzypce, orkiestrę smyczkową i basso continuo należy do ważniejszych kompozycji. Niniejsza publikacja zawiera wyciąg fortepianowy i opracowana jest w uproszczonej wersji.

Prezentowane, trzecie już, polskie wydanie "Koncertu D-dur nr 1" Karela Stamica różni się w sposób zasadniczy od poprzednich wydań PWM, jak też od wszystkich innych istniejących do tej pory. Po raz pierwszy bowiem od dwustu lat zaistniała możliwość konfrontacji "Koncertu" z autografem jego głosów, odkrytym niedawno w Narodowym Muzeum w Pradze przez niemieckiego muzykologa i altowiolistę p. Waltera Lebermanna.

Lista utworów:
Andante (Vieuxtemps Henri)
Moderato (Vieuxtemps Henri)
Prelude ( Andante ) (Vieuxtemps Henri)
Tempo di minuetto (Vieuxtemps Henri)
Andante (Vieuxtemps Henri)
Introduction ( Adagio cantabile ) (Vieuxtemps Henri)
Fuge ( Moderato assai ) (Vieuxtemps Henri)

Publikacja dedykowana jest miłośnikom utworów stricte współczesnych. Andzej Krzanowski należy do kompozytorów, którego utwory są najczęściej grywane w szkołach muzycznych i na wyższych uczelniach artystycznych.

Mauro Giuliani - twórca prawdopodobnie pierwszego w historii koncertu gitarowego (koncert na gitarę i orkiestrę smyczkową A-dur, op. 30 z 1808 roku).
Publikacja zawiera opisy palcowania, dynamiki, agogiki.

Spis treści:

1. Vif
2. Nocturne Andante
3. Final Allegro vivo

Even at this easy level, your players can experience playing this classic theme often attributed to Henry Purcell. Stately and full sounding, this arrangement is very easy to prepare with inexperienced bands. (Includes CD.)

Lista utworów:
Le Carnaval Russe op. 11 (Wieniawski Henryk)

Publikacja zawiera Koncert D-dur Karla Stamitza (1745 - 1801). Utwór składa się z trzech części:
1. Allegro moderato;
2. Andante moderato;
3. Allegro scherzando.
Karel Stamic to wybitny symfonik, kompozytor i wirtuoz skrzypiec, syn słynnego czeskiego kompozytora i skrzypka Jana Václava Stamica. Wśród jego dorobku koncertowego najbardziej znany jest Koncert B-dur na klarnet i orkiestrę, oraz prezentowany Koncert D-dur op. 1 na altówkę i orkiestrę. W niniejszej publikacji zawarto opracowanie na altówkę i fortepian.

Antonio Vivaldi był pierwszym z sześciorga dzieci Giambattisty i Camilli Calicchio. Pobierał lekcje gry na skrzypcach u ojca. Mając 25 lat otrzymał święcenia kapłańskie. W roku 1718 udał się do Mantui, gdzie pozostał przez dwa lata, dyrygując muzyką świecką na dworze księcia Filipa. Po powrocie z Wenecji, w 1727 opublikował
,,Cimento dell'armonia e dell'invenzione" ze słynnym zbiorem ,,Cztery pory roku", który skomponował na podstawie anonimowych sonetów, z których każdy nosił nazwę jednej z pór roku. Koncerty te były jednym z pierwszych przykładów muzyki programowo - ilustracyjnej. Jego dorobek twórczy jest ogromny, napisał: 97 pieśni, 38 utworów muzyki chóralnej, 545 koncertów, 101 utworów muzyki kameralnej, 35 oper i 26 innych form orkiestrowych: razem 859.
Publikacja zawiera utwory Antonio Vivaldiego opracowane na gitarę klasyczną przez Josepha Harrisa.

Zapis nutowy soundtracku do filmu braci Coen - "Bracie, gdzie jesteś?" Muzyka nagrodzona pięcioma nagrodami Grammy, będąca autentycznym, korzennym amerykańskim folkiem, stała się w Stanach bardzo popularna, co zaowocowało trasą koncertową i wzrostem popularności bluegrassu, gospel i bluesa. Płyta powstała z inicjatywy producenta T. Bone Burnetta, który sam wybrał utwory do realizacji, sięgając do bogatych zbiorów nowojorskiego archiwum Alana Lomaxa, z którego to zbioru pochodzi otwierający płytę utwór "Po Lazuras", zaśpiewany w 1959 roku przez autentycznych więźniów Mississippi State Penitentiary.

35 utworów Scotta Joplina - kompozytora afroamerykańskiego, najwybitniejszego twócę formy ragtime. Scott Joplin urodził się w 1868 roku w Texarkana w stanie Texas, a zmarł w Nowym Yorku w 1917 roku. Pochodził z muzykalnej rodziny. Podróżował i koncertował po klubach miast Środkowego Zachodu. Był twórcą pierwszej w historii opery afroamerykańskiej - "Treemonisha", z 1911 roku.
W niniejszej publikacji znajdziesz takie utwory, jak: "A breeze from Alabana", "Bethena", "Cleopha", "Little Black Baby", "March Majestic", "Original Rags", "Something doing", "Sunflower Slow Drag" i wiele innych.

Publikacja zawiera koncert fortepianowy c-moll op. 37 Ludwiga van Beethovena w opracowaniu na 2 fortepiany. Koncert ten skomponowany został w 1800 roku, a wykonany przez kompozytora 5 kwietnia 1803 roku.

Koncert nr 4 f-moll "Zima" Antonio Vivaldiego. I część - Allegro non molto - symbolizuje trzaskający mróz, zaś bardzo realistyczne dźwiękowo epizody solowe obrazują kolejno: dojmujący wiatr. "zagrzewanie się biegiem i przytupywaniem", a nawet "szczękanie zębami". Ciepły kontrast następuje w II części - Lagro - której muzyka mówi o tym, jak miłe są chwile spędzone w zaciszu domowym przy kominku, kiedy na dworze pada. Prezentowane wydanie zawiera transkrypcję "Zimy" na flet poprzeczny i fortepian. Aranżacji dokonał James Galway (partia fletu) i Phillip Moll (partia fortepianu).

Siedem utworów na flet i fortepian dobranych ze względu na swoje wyjątkowe walory melodyczne czyniące z nich doskonały repertuar koncertowy. W publikacji znalazły się między innymi kompozycje: Fryderyka Chopina, Jana Sebastiana Bacha i Gabriela Fauréa.

Niniejsza publikacja zawiera "Temat otwierający" Koncert fortepianowy nr 1 b-moll op. 23 Piotra Czajkowskiego. Utwór powstał w 1875 roku na życzenie pianisty - wirtuoza Mikołaja Rubinsteina. Koncert b-moll należy do najczęściej wykonywanych dzieł swego rodzaju, przez co przyćmił pozostałe dwa koncerty fortepianowe Czajkowskiego. Ma on wybitnie symfoniczny charakter i wymaga od wykonawcy bardzo dobrych umiejętności technicznych.

Robert Schumann - pianista i kompozytor epoki romantyzmu. Żył w latach: 1810 - 1856. W wieku 8 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie. Późniejszą edukację muzyczną przerwał na rzecz studiów prawniczych. Spotkanie z pianistą Fryderykiem Wieckiem zmieniło jednak jego kierunek życiowy. Schumann zaineresował się publicystyką muzyczną i działalnością kompozytorską. Komponował m. in.: Symfonie, Koncerty, Sonaty, Uwertury.
Niniejsza publikacja mieści w sobie dwa utwory fortepianowe: "Marzenie" i "Romans".

Allegro moderato
Andante con moto
Allegretto

Antonin Dvorak to główny przedstawiciel czeskiej szkoły narodowej. Żył w latach: 1841 - 1904. Był kompozytorem, pianistą i dyrygentem. Studiował w praskim konserwatorium i również w Pradze spędził prawie całe swoje życie. Tworzył m. in.: symfonie, poematy symfoniczne, koncerty, opery. Niniejsza publikacja zawiera 4 popularne pieśni romantyczne skomponowane w roku 1877.

Lista utworów:
Concerto No. 6 in B flat major

Utwór ten napisali artyści młodzi, stojący dopiero u progu wielkiej kariery. Dzieło powstało w 1848 r., a ułożyli je 13-letni Henryś i niespełna 11-letni Józio Wieniawscy. Były to więc jeszcze dzieci, ale prawdziwie "cudowne dzieci". Podobno było "Allegro de sonate" zadaniem egzaminacyjnym braci Wieniawskich na zakończenie kursu harmonii i kontrapunktu w paryskim konserwatorium. Zostało zapewne wysoko ocenione przez profesorów oraz dyrekcję konserwatorium, przeznaczone bowiem zostało do druku. Utwór był potem często wykonywany przez braci na ich wspólnych koncertach. Stał się na tyle popularny, że niedługo po pierwszym wydaniu ukazał się w znanej oficynie u Kistnera w Lipsku.

Publikacja ,,Elementarne i progresywnie ułożone etiudy na skrzypce, op. 20" jest doskonalym materiałem w doskonaleniu swoich umiejętności warsztatowych. 36 etiud Wohlfahrta Franza ułożone są progresywnie. Zbiór etiud powstał z myślą o wprowadzeniu grającego w problematykę wykonawczą utworów koncertowych, a wcześniejsze poznanie i opanowanie zawartego w nim materiału powinno przyczynić się do znacznego usprawnienia pracy nad trudniejszymi utworami koncertowymi. Niniejszy zbiorek uzupełni stosowany materiał dydaktyczny z niewątpliwą dla uczniów korzyścią.

Hans Sitt żył w latach 1850 - 1922. Już w dzieciństwie przejawiał talent muzyczny. Ukończył konserwatorium muzyczne w Pradze, a już w wieku 17 lat został koncertmistrzem w orkiestrze Opery Wrocławskiej. Najbardziej, Sitt znany był jednak jako nauczyciel. Był między innymi profesorem skrzypiec w konserwatorium w Lipsku. Uczniowie Sitta byli później poszukiwani przez największe światowe orkiestry. Jego prace pedagogiczne (jak choćby prezentowane tu Etiudy w pierwszej pozycji op. 32) są wykorzystywane do dziś w procesie edukacji młodych skrzypków.