Etiuda 7 op. 45 nr 15

Publikacja jest kontynuacją pierwszej części. Zbiór zawiera 37 etiud takich kompozytorów jak: A. Różycki, A. Goedicke, M. Frey, A. Löschhorn, A. Tansman, S. Lapunow, H. Berens, C. Gurlitt, I. Berkowicz, S. Majkapar, J. Cziczkow, S. Heller, B. Wolff. Etiudy przeznaczone są dla pianistów początkujących.

Lista utworów:
Etiuda c-moll "Rewolucyjna" op. 10 nr 12 (Chopin F.)

Pierwsza Etiuda René Bartoli.

Etiuda nr 2 hiszpańskiego gitarzysty Emilio Pujol Villarubi (1886 - 1980), który uważany jest za twórcę XX wiecznej dydaktyki gitarowej.

Pierwsza część łatwych Etiud na skrzypce i fortepian. W oryginale utwory zostały skomponowane na skrzypce i orkiestrę. Partia skrzypcowa obejmuje grę w pierwszej pozycji. Dodatkowo do książki dołączone są dwie płyty CD: A i B. Każda Etiuda nagrana jest w 4 wersjach:
1 - wersja koncertowa - skrzypce i orkiestra;
2 - wolne tempo - dwa rodzaje ścieżek dźwiękowych - wersja skrzypiec solo oraz wersja z samym akompaniamentem fortepianowy;
3 - tempo umiarkowane - akompaniament fortepianowy;
4 - tempo oryginalne - sama partia orkiestry.
Na końcu publikacji znajduje się instrukcja korzystania z książki i płyt.

Zbiorem "Słynne transkrypcje" pragniemy przypomnieć najciekawsze i najbardziej twórcze opracowania muzyki Chopina, dokonane na przestrzeni ostatnich stu pięćdziesięciu lat. Przywracając do repertuaru muzyków transkrypcje etiud, mazurków, walców, czy preludiów, pokażemy również, jak ważnym źródłem inspiracji dla twórców była muzyka Chopina, wielkiego romantyka, wzruszającego artysty i genialnego kompozytora.

Spis treści:

Spis treści:

Spis treści:

Zbiór Ulubione etiudy przeznaczony jest dla uczniów szkoły I stopnia (z niektórych etiud można także korzystać w szkole II stopnia). Powziąłem zamysł, by zebrać w jednym zeszycie najbardziej wartościowe etiudy różnych autorów, reprezentantów znanych szkół skrzypcowych francuskiej, niemieckiej, włoskiej i czeskiej. W układzie etiud zastosowałem zasadę stopniowania trudności. Początkowe są utworami prostymi, w pierwszej pozycji, w kolejnych narastają różnego rodzaju problemy i trudności adekwatnie do umiejętności technicznych ucznia. Istotne jest respektowanie zalecanych temp oczywiście nie od samego początku pracy nad daną etiudą. Dużą grupę stanowią etiudy jednoproblemowe, ukierunkowane na technikę bądź to lewej, bądź prawej ręki, często także na ich współdziałanie. Są też w zbiorze etiudy popisowe, egzaminacyjne, stawiające dodatkowo określone wymagania muzyczne. Bogaty jest zestaw etiud dwudźwiękowych. Ich brak był do tej pory dotkliwie odczuwany przez nauczycieli.
O wyborze poszczególnych etiud, obok wartości technicznej, decydowały względy estetyczno-psychologiczne: starałem się wybrać do zbioru utwory melodyjne, wpadające w ucho, a co za tym idzie, chętnie ćwiczone przez uczniów. Specjalną grupę stanowią etiudy atonalne; ich zadaniem jest zaznajomienie naszych podopiecznych z problemami muzyki współczesnej oraz przygotowanie do ich wykonywania.

Antologia zawiera ciekawe i bardzo mało znane utwory polskich kompozytorów przełomu XIX i XX wieku - Dobrzyńskiego, Noskowskiego, Rogowskiego i Wierzbiłłowicza.