Divertimento nr 2

Publikacja zawiera Divertimento nr 2 na flet, obój i fagot - dzieło mistrza epoki klasycyzmu. Mozart, pomimo, iż słynął przede wszystkim z twórczości klawesynowej, napisał ogromną ilość utworów kameralnych dla różnych zespołów instrumentów smyczkowych, dętych i blaszanych.

Divertimento nr 2 Wolfganga Amadeusza Mozarta należy do popularnej pozycji z dorobku twórczości kompozytora. Prezentowane opracowanie przeznaczone jest na 2 saksofony altowe i saksofon tenorowy. Kompozytor napisał ogromną ilość utworów na zespoły smyczkowe, jak i na zespoły instrumentów dętych, oraz kombinacji instrumentów smyczkowych i dętych.

Publikacja ta jest transkrypcją drugiego divertimenta Mozarta na trio saksofonowe. Stanowi ona wypełnienie luki w repertuarze klasycznym przeznaczonym na ten instrument. W XVII wieku divertimentem nazywano zestaw różnych utworów muzycznych, instrumentalnych i wokalnych, ułożonych na potrzeby konkretnej uroczystości, zaspokojenia gustu określonej grupie odbiorców. Mozart jako kompozytor niezwykle popularny tworzył dużo muzyki na zamówienie, przeznaczonej na określone okazje czy też dla konkretnych wykonawców. Divertimento tłumacząc z języka włoskiego znaczy: rozrywka, czyli typowa dla XVII i XVIII wieku muzyka lekka, okazjonalna, złożona z większej liczby krótkich części, chciałoby się powiedzieć lekka, łatwa i przyjemna - chociaż łatwa w odbiorze dla słuchacza nie zawsze jest łatwa dla wykonawcy.