Fantazja na tematy z opery Legenda Bałtyku
Nowowiejski Feliks

Fantazja na tematy z opery Legenda Bałtyku op. 28, w zamyśle kompozytora przeznaczona na wiolonczelę z orkiestrą, zachowała się w formie szkicu wyciagu fortepianowego, przechowywanego w Miejskiej Bibliotece Publicznej im. E. Raczyńskiego w Poznaniu. Kopię tego rękopisu przekazano pod koniec lat 60-tych, syn kompozytora Kazimierz z sugestią, by utwór ten przejrzeć, skorygować i opracowac wykonawczo. Fantazja, zazwyczaj wielowątkowa, w tym utworze poza wstępem i zakończeniem ograniczała się do jednego materiału tematycznego. Stąd zrodził się pomysł, aby poszerzyć ją o choćby jeden wątek, ale bardziej witalny, energiczny. Do nowego zakończenia Fantazji użyto fragmentu "Tańców sobótkowych" z III aktu opery. Epicka melodyka, urozmaicona narracja solowej wiolonczeli, emocjonalne nasycenie, a przy tym naturalna śpiewność i elementy wirtuozowskie w dopisanym zakończeniu dają wykonawcy szerokie mozliwości muzycznej wypowiedzi.