Abba - zwycięzca bierze wszystko
Skaradziński J., Tarka M.

cena 31,55 zł.

nuty.pl

Służyła za dyżurny przykład łatwizny i kiczu, a nawet złego smaku. Nie dostrzegano maestrii jej wokalistek i geniuszu kompozytorów. Nie dostrzegano postępu z płyty na płytę. Mówiono, że to tylko pop, więc grupa podzieli los setek gwiazdeczek i nawet gwiazd, które szybko rozbłysły, by chyba jeszcze szybciej zgasnąć. Przyznawano, że – owszem – jest przebojowa, lecz to cały jej kapitał, zresztą wątpliwej konduity. Podkreślano, że trampoliną do sukcesu był udział w Konkursie Eurowizji, czyli imprezie – rzeczywiście – marnej. Dodawano jeszcze, że pochodzi z zimnego zaścianka światowego show biznesu, co ma dodatkowo utrudnić odbiór przepustki do galerii chwały. Po prostu nie dawano jej szans.

Tymczasem to nie z Agnethą Fältskog, Björnem Ulvaeusem, Bennym Anderssonem i Annifrid Lyngstad, lecz z ich krytykami historia obeszła się surowo.

ABBA bowiem nie tylko zyskała już niemal oficjalny status jednego z symboli lat 70., ale też stała się wręcz symbolem całej muzyki pop, no i absolutnym klasykiem gatunku – zwłaszcza że gatunek znacznie częściej rozczarowuje niż oczarowuje, więc piosenki szwedzkiego zespołu na burym tle wyglądają tym bardziej kolorowo. A choć ABBA nie istnieje od tak dawna – przecież przetrwała, w latach 90. na powrót triumfując bezprzykładnie. ABBA żyje w dziesiątkach przeróbek swoich utworów (które tym samym zyskują pieczęć standardów), przywracając popularność podupadłym gwiazdkom i utrzymując na scenie tych, co eksploatują repertuar wyłącznie jej autorstwa. A przede wszystkim żyje we własnych piosenkach poddanych ostrej weryfikacji czasu, dodającego im tylko szlachetności i uroku.

Sprawiedliwości artystycznej stało się zadość.