Pizzicato

Krzysztof Meyer to polski kompozytor, pedagog i pianista urodzony w 1943 roku, uczeń m. in. Krzysztofa Pendereckiego. Jego utwór "Moment musical" na wiolonczelę solo pochodzi z 1976 roku. Jak pisze Meyer - kompozycję tę należy traktować jako dodatek do jego Koncertu symfonicznego ("Moment musical" może być wykonywany bezpośrednio po nim). Jest to utwór w pełni awangardowy - utrzymany jest w nowoczesnej harmonice, nie posiada żadnego metrum, wykorzystane są w nim różne sposoby gry na wiolonczeli (m. in. gra pizzicato, glissanda, szerokie łamane czterodźwięki).

Szkoła gry na wiolonczeli Friedricha Augusta Kummera (op. 60) jest metodą nauki od podstaw, opartej na ćwiczeniach z minimalną ilością tekstowych wyjaśnień. Książka przeprowadza czytelnika od podstaw, a więc trzymania instrumentu czy kluczy muzycznych, przez podstawowe techniki Arpeggio czy Stacatto, aż po bardziej zaawansowane zagadnienia takie jak Pizzicato czy kontrola intonacji.

Toshiro Mayuzumi (1929 - 1997) to kompozytor japoński. W swojej twórczości łączył zdobycze nowoczesnego warsztatu kompozytorskiego z tradycyjną muzyką i teatrem japońskim. "Bunraku" oznacza jeden z głównych gatunków tradycyjnego teatru japońskiego. Swój początek miał w XVIII wieku, będąc kontynuacją widowisk polegających na opowiadaniu historii wraz z pokazywaniem widzom stosownych ilustracji. W późniejszym czasie ilustracje zastąpiono lalkami, które w obecnych czasach przybrały rozmiary odpowiadające 1/3 rozmiarów ludzkich. Niniejszy utwór - "Bunraku" - został skomponowany na wiolonczelę solo i wymaga bardzo dobrego przygotowania technicznego. Kompozytor wykorzystuje tu takie walory techniczne, jak gra pizzicato, oraz liczne przednutki, czy glissanda.