En Position De Sol

The present edition is a version of the famous Adagio in G minor for strings and organ. An original composition prepared by Remo Giazotto and based on two thematic draftx and one figured bass by Tomaso Albinoni.

Lista utworów:
Adagio in Sol minore (Giazotto Remo)

„Recitativo e preghiera” kompozycja Marka Stachowskiego powstała w 1999 r., poświęcona „Pamięci Żony” istnieje w dwóch wersjach: pierwotnej na wiolonczelę solo i fortepian oraz na wiolonczelę solo i orkiestrę smyczkową. Poniższe słowa kompozytora, zamieszczone w nocie programowej przy okazji wykonania utworu na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową podczas 12. Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich (2000), śmiało można odnieść także do wersji pierwotnej ze względu na wspólny materiał dźwiękowy, środki wyrazu czy charakter utworu. W obu wersjach partia wiolonczeli solo jest niezmieniona. "„Recitativo e preghiera” na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową skomponowane pod koniec ubiegłego roku jest utworem bardzo osobistym. Wewnętrzna potrzeba zadumy i refleksji nad sprawami ostatecznymi narzuciły prostotę zakomponowania utworu, co wyraziło się w maksymalnym ograniczeniu środków techniki kompozytorskiej, zwłaszcza w głównej modlitewnej części utworu poprzedzonej wstępem o charakterze recytatywnym”.

Claude Debussy (1862 - 1918) był twórcą nowego stylu muzycznego, określonego zapożyczonym z dziedziny malarstwa, choć w istocie wywodzącym się raczej z estetyki poezji symbolistów, mianem impresjonizmu. Podłożem twórczości Debussy'ego było przeciwstawianie się późnemu romantyzmowi, a w szczególności estetyce Wagnerowskiej. Melodyka przybiera u Debussy'ego formę krótkich motywów, traci swój walor zasadniczy na rzecz harmonii. Na główny plan wysuwa się kolorystyka dźwiękowa. Prezentowana Sonata d-moll na wiolonczelę i fortepian jest to utwór wykazujący zasadnicze walory muzyki impresjonistycznej. W przypadku wiolonczeli kompozytor stosuje tu liczne pizzicato, vibrato, staccato i triole. Sonata składa się z części: I - Lent Sostenuto e molto risoluto; II - Serenada, Moderement anime; III - Finał, Anime.

In the early part of the year 1754 Innozenz Danzi (c. 1730 - 1798) took up an appointment in the Mannheim orchestra - at almost the same time as Johann Anton Fils - as succesor to the solo cellist Carlo Perroni. Although Fils, who was about the same age as Danzi and who shared the same desk, was destined to enjoy only six years of artistic activity here before his tragic death, he neverless claimed tha interest of his contemporaries. On the other hand, there are no contemporary accounts at all of the work or compositions of Danzi. Schubart mentions only the fact that, together with the violinist Carl Joseph and Johann Baptist Toeschi, he was required to assist in chamber music with the Elector, who played the flute. The present concerto by Danzi certainly composed before 1760 is influenced in grat measure by Stamitz.

Lista utworów:
Concerto in G major for Violoncello and Orchestra (Danzi Franz)