Concerto D dur

Skomponowany w latach 1788 - 89 Koncert wiolonczelowy C-dur op. 26 Ignacego Josepha Pleyela, w katalogu R. benton numer 104, miał za życia kompozytora ogromne powodzenie tak u wykonawców, jak i wydawców. W przeciągu niecałych trzydziestu lat od daty powstania pojawiło się dziewięć jego wydań w wersji oryginalnej na wiolonczelę i orkiestrę oraz kilka w opracowaniu na inne instrumenty. Utwór wykazujący znamienne dla stylu klasycznego cechy przypomina swoją konstrukcją jeden z koncertów J. Haydna. Pełne uroku tematy i ciekawa harmonia stanowią o jego oryginalnym pięknie i niezaprzeczalnej wartości artystycznej. Utwór jest atrakcyjny zarówno dla wykonawców, dla których stanowić będzie wdzięczne zadanie oraz cenne uzupełnienie klasycznego repertuaru, jak i dla słuchaczy, którzy będą mogli poznać tę interesującą muzykę.

Lista utworów:
Koncert C-dur op. 4 nr 4 (Jelicz Lucjan)

Prezentowana publikacja zawiera Koncert nr 3 A-dur. W oryginale jest to utwór przeznaczony na wiolonczelę i orkiestrę. Książka zawiera transkrypcję koncertu na wiolonczelę z akompaniamentem fortepianowym. Premierowe wykonanie odbyło się 10. Listopada 1923 roku w Londynie. Koncert został wykonany przez orkiestrę pod batutą Henry'ego Wooda.

Commissioned by the Chicago Symphony Orchestra in 1988. First performance was by YoYo Ma with the CSO in February of 1990. Duration: ca. 28 minutes.

"For a long time I could not make up my mind what kind of Concerto it was going to be - pathos-laden, lyrical, avant-garde or traditional? I was beset with doubts and hesitations for a long time. And then one morning, during a stroll in the Białowieża national park. I at last heard this longsought-for note - lyrical, a little pensive, clearly of bordeland provance in tone. I started to sketch the score quickly and the work was ready in a dozen or so days. The first rehearsals with the soloist followed, as well as the first revisions of the solo part to highlight it out and reveal more fully the instrument's potential. Finally, after several years and dozens of meetings with Tomasz Strahl, the cello part took final shape in spring 1997. The work was finished. You will find in it echoes of our Polish Eastern Bordeland - now and then in the music of the Concerto one will hear scraps of melodies and songs - once heard by me in the Vilnius region - enveloped in mild melancholy and sadness..."
Romuald Twardowski (Białystok, 14 November 1997).

Lista utworów:
Concerto per cello and orchestra (Romuald Twardowski)

Bernhard Heinrich Romberg żył w Niemczech na przełomie XVIII i XIX wieku. Był on kompozytorem i wiolonczelistą klasycznym. Jest odpowiedzialny między innymi za znaczne uproszczenie zapisu muzyki na wiolonczelę (wcześniejszy kompozytorzy używali nawet sześciu kluczy a on postulował używanie jedynie trzech). Wprowadził też wykonywanie mniejszych wiolonczel dla dzieci. Publikacja zawiera jego koncert w oryginale na wiolonczelę i orkiestrę, tu zastąpioną wyciągiem fortepianowym.

Innozenz Danzi (1730 - 1798) to niemiecki kompozytor okresu klasycyzmu. Jego "Koncert G-dur" na wiolonczelę i orkiestrę posiada typową, klasyczną budowę trzyczęściową: cz. I - Allegro moderato, cz. II - Largo assai, cz. III - Allegro non presto. Utwór ten został skomponowany przed 1760 rokiem. Z pewnością ogromny wpływ na ukształtowanie tego dzieła miały kompozycje Johanna Stamitza. Prezentowanie wydanie "Koncertu G-dur" Danziego zawiera opracowanie koncertu na wiolonczelę i fortepian (wyciąg fortepianowy partii orkiestry).

"Honor Song for Sitting Bar" to kompozycja Davida Amrama bazująca na indiańskiej piosence o tym samym tytule, ukazującej siłę i piękno indiańskich ludów. Amram podczas pobytu na Festiwalu Sztuki Indiańskiej na Florydzie miał przyjemność koncertować z Kevinem Locke - piosenkarzem, tancerzem i flecistą. To właśnie Kevin nauczył Davida tej popularnej indiańskiej piosenki. Utwór w oryginale skomponowany został na wiolonczelę i orkiestrę. W niniejszej publikacji zawarto opracowanie na wiolonczelę i fortepian również wykonane przez kompozytora.