Chamber

In the early part of the year 1754 Innozenz Danzi (c. 1730 - 1798) took up an appointment in the Mannheim orchestra - at almost the same time as Johann Anton Fils - as succesor to the solo cellist Carlo Perroni. Although Fils, who was about the same age as Danzi and who shared the same desk, was destined to enjoy only six years of artistic activity here before his tragic death, he neverless claimed tha interest of his contemporaries. On the other hand, there are no contemporary accounts at all of the work or compositions of Danzi. Schubart mentions only the fact that, together with the violinist Carl Joseph and Johann Baptist Toeschi, he was required to assist in chamber music with the Elector, who played the flute. The present concerto by Danzi certainly composed before 1760 is influenced in grat measure by Stamitz.

Lista utworów:
Concerto in G major for Violoncello and Orchestra (Danzi Franz)

Trio g-moll op. 8 na fortepian, skrzypce i wiolonczelę jest najwcześniejszym utworem kameralnym Chopina. Rozpoczęte wiosną 1828 r. powstawało powoli, ostateczny kształt otrzymując pod koniec 1829 r., choć jeszcze pół roku później, Chopin w liście do Woyciechowskiego snuł refleksję nad wymianą skrzypiec na silniej brzmiącą altówkę. Zmiany tej jednak nie wprowadził. Był to okres poznawania warsztatu i możliwości poszczególnych instrumentów, praca nad utworami solowymi z orkiestrą. W Trio g-moll Chopin odchodzi od wirtuozerii brillante, formułuje myśli muzyczne w sposób zwięzły i precyzyjny, opierając się na beethovenowskim układzie części: Allegro, Scherzo, Adagio, Rondo, z polskim akcentem w finale (stylizacja krakowiaka). Trio g-moll należy - obok triów Schuberta, Schumanna i Mendelssohna - do najwybitniejszych dzieł tego gatunku w epoce romantyzmu.