Ali Bej

Założeniem niniejszej publikacji jest pełne przygotowanie młodego muzyka do świadomego wykonywania utworów, ze świadomością z jakiego okresu pochodzi dana kompozycja, kto jest kompozytorem i czym, w związku z tym, dany utwór się charakteryzuje. Każdy utwór zaopatrzony został w krótką charakterystykę, w języku polskim i angielskim, która obejmuje historię tańca, właściwą dla niego formułę rytmiczną i metrum, a także sposób tańczenia.

Marek Czerniewicz urodził się 16 września 1974 r. w Ornecie. Jest kompozytorem i pedagogiem. Studia muzyczne w zakresie kompozycji ukończył w Akademii Muzycznej w Gdańsku u prof. Eugeniusza Głowskiego (dyplom z wyróżnieniem w 2000 r.).W 2008 r. uzyskał doktorat z kompozycji na Akademii Muzycznej w Krakowie. Twórczość Marka Czerniewicza jest zróżnicowana i obejmuje wiele gatunków muzycznych. W jego dorobku znajduje się szereg kompozycji kameralnych, wokalno - instrumentalnych, elektronicznych i elektroakustycznych. Czerniewicz jest również autorem kilkudziesięciu instrumentacji i aranżacji muzyki klasycznej i rozrywkowej. Współpracuje z wieloma artystami i zespołami. "Pięć małych utworów "na wiolonczelę i fortepian zdobyło nagrodę na Festiwalu Współczesnej Twórczości Muzycznej dla Dzieci i Młodzieży DO-RE-MI w Łodzi w 1997 r.

Death in Venice na klarnet, wiolonczelę i fortepian (2017) to utwór inspirowany filmem Śmierć w Wenecji Luchina Viscontiego – obrazem zrealizowanym w 1971 roku na podstawie noweli Tomasza Manna. O odwołaniu się do dzieła słynnego reżysera kompozytor pisze następująco:
„Wielokrotnie bywałem w Wenecji na Biennale Sztuki, ale dopiero w tym roku udało mi się odwiedzić wyspę Lido. Chciałem koniecznie obejrzeć słynny Grand Hotel des Bains i poczuć klimat dawnych czasów. Niestety w 2010 roku, czego nie wiedziałem, hotel ten został zamknięty i do tej pory czeka na renowację. […] Z uczuciem żalu, że nie udało mi się wejść do środka, poszedłem na hotelową plażę, na której zmarł główny bohater – kompozytor Gustav von Aschenbach. Z dawnych czasów nie pozostało nic. […] Po godzinie dwudziestej plaża była tak samo pusta i martwa jak Grand Hotel des Bains. Siedziałem na piasku patrząc w horyzont. Wówczas pustka zaczęła napełniać się dźwiękami. Moja własna muzyka przeplatała się z Adagiettem Gustava Mahlera i motywami z Tristana i Izoldy Richarda Wagnera..."
Autor Marcel Chyrzyński