25 Or 6 To 4

III Suita D-dur Jana Sebastiana Bacha to jedno z arcydzieł, napisane na nieduży, lecz barwny brzmieniowo zespół obojów, 3 trąbek, kotłów, instrumentów smyczkowych i klawesynu. Utwór składa się z sześciu części: Uwertury, Arii, 2 Gawotów, Bourree i Gigue. Szczególnym pięknem wyróżnia się refleksyjna "Aria na strunie G" zawarta w niniejszej publikacji, tu opracowana przez Barbarę Musiej na wiolonczelę z fortepianem.

Ignacy Feliks Dobrzyński urodził się 25 stycznia 1807 roku w Romanowie w rezydencji hrabiów Ilińskich na Wołyniu, gdzie ojciec jego był kapelmistrzem w słynnej wówczas kapeli dworskiej. Wychowywał się zatem w rodzinie muzykującej: jego ojciec studiował muzykę w Wiedniu, komponował opery, kantaty, polonezy, a w latach 1817 - 1825 był nauczycielem muzyki w Gimnazjum Podolskim w Winnicy. W twórczości Ignacego Dobrzyńskiego odnaleźć można różne gatunki muzyczne. Obok dzieł instrumentalnych, których jest najwięcej, skomponował on też opery, msze, kantaty i pieśni. Ogółem powstało przeszło 150 kompozycji. Jeśli chodzi o muzykę instrumentalną, to dominują tu utwory na instrumenty dęte: flet, klarnet, trąbkę, obój, fagot i puzon. Niniejsza publikacja zawiera utwór "Andante i Rondo alla Polacca", który w swojej budowie podobny jest do kompozycji Fryderyka Chopina "Introdukcja i Polonez". Dlatego też powyższą kompozycję edytor zatytułował "Introdukcja i Polonez". Posiada on formę ronda, a rytmika i charakterem jest polonezowy. W oryginale utwór ten został napisany na flet i orkiestrę. W niniejszym wydaniu zawarto opracowanie na wiolonczelę z fortepianem.

A stunning virtuoso work, composed for and premiered by Lynn Harrell. Now available in the composer's reduction for cello and piano. This piece was the winner of the 1993 University of Louisville Grawemeyer Award for Music Composition. Duration ca. 27 minutes.

Trzy inwencje na wiolonczelę i fortepian to utwór polskiego wiolonczelisty i komapozytora XX wieku.

Blue Note na wiolonczelę i fortepian powstał w 2007 roku na zamówienie Evvy Mizerskiej i jest jej dedykowany. Tytuł utworu – jak mówi kompozytorka – związany jest z wykorzystaniem w kilku fragmentach skali bluesowej z charakterystycznymi dla niej alteracjami. „Blue notes” mają swoją genezę w murzyńskim folklorze muzycznym i charakterystyczne są dla tonalności muzyki jazzowej. Utwór jest inspirowany nurtem minimal music i folklorem rodzimym (częste stosowanie pustych kwint). Blue Note to – jak podpowiada kompozytorka – crossover, czyli swobodne przekraczanie granic między różnymi stylami. Repetytywna narracja muzyczna wprowadza słuchacza w nastrój medytacyjny, który przeradza się w dynamiczny i ożywiony dialog instrumentów, przypominający improwizację jazzową, aby tuż przed zakończeniem znów się uspokoić. Utwór po raz pierwszy wykonała Evva Mizerska (wiolonczela) i Emma Abbate (fortepian) 25 października 2007 roku w Blackheath Halls w Londynie. Rok później Blue Note ukazał się na płycie Young Composers in Tribute to Fryderyk Chopin wydanej przez DUX Recording Producers. Nagrania dokonały Evva Mizerska i Katarzyna Drogosz.