Jest tu u nas

Schubert urodził się na przedmieściach Wiednia w ubogiej rodzinie, jako dwunaste z czternaściorga dzieci. Jego ojciec był nauczycielem i on to właśnie rozpoczął edukację muzyczną syna. W wieku siedmiu lat Schubert został oddany pod opiekę Michała Holzera, organisty z parafialnego kościoła. W 1808 został stypendystą kapeli chłopięcej w Konwikcie Cesarsko-Królewskim w Wiedniu, gdzie śpiewał w sopranach przez pięć lat, aż do mutacji głosu. Studia kompozycji rozpoczął u Salieriego w 1812 roku. Po odejściu z Konwiktu, pracował jako nauczyciel, na wyraźnie życzenie ojca, a także by uniknąć służby wojskowej, lecz praca ta nie sprawiała mu żadnej satysfakcji. Okres ten był jednak najbardziej płodnym w życiu Schuberta (...).
Publikacja przeznaczona jest dla zaawansowanych instrumentalistów.

Piano Trio - Pierwsza część - Allegretto Fantasie - Cabaret sugeruje czego się można spodziewać. Główny temat o zabarwieniu kabaretowym wprowadzają skrzypce w takcie 3-cim, a następnie podejmuje go wiolonczela w nieco zmienionej wersji i tak obydwa instrumenty smyczkowe dialogują sobie polifonicznie na przestrzeni całego Allegretta. Po wnikliwym zapoznaniu się z pierwszą częścią Tria, odnosi się wrażenie, że kompozytorka ma dwie obsesje (w pozytywnym tego słowa znaczeniu): rytm i sztuka kontrapunktu, zaś harmonikę określić można mianem sonorystyki kontrolowanej. W drugiej części (Elegia) faktura oparta jest na bardzo ciekawej harmonii (z przewagą sonorystyki); świetna budowa utworu z piękną kulminacją w taktach 15 i 16 i do tego jakaś specyficzna nostalgia i smutek zauważalny niemalże w każdym takcie. W trzeciej części (Rondino) kolorystyka dźwiękowa odgrywa niebagatelną rolę w tym utworze (glissanda i con legno smyczków) ale widać także zamianę ról; z Tria fortepianowego zespół przeistacza się w jazzowe combo!