Etüde II op. 13

Joachim Kaczkowski (ok. 1789 - 1829) to polski kompozytor, skrzypek i pedagog. Jego kompozycje obejmują m. in. 2 koncerty skrzypcowe, dzieła kameralne na dwa i trzy instrumenty, wariacje i polonezy na kwartet smyczkowy i utwory fortepianowe. Współczesne encyklopedie zarzucają Kaczkowskiemu braki w technice kompozytorskiej. Tę opinię będzie można zweryfikować po opublikowaniu jego dzieł. Chopin w liście do J. Białobłockiego napisał o jednym z polonezów Kaczkowskiego: "Polonez bardzo dobry, piękny, słowem do słuchania i delektowania się".
Kopię wydania stanowiącego podstawę niniejszej edycji uzyskano od Staatsbibliothek zu Berlin. Wydanie niniejsze oddaje wiernie tekst nutowy pierwodruku. Zachowane są wszelkie, pochodzące od kompozytora, znaki dynamiczne, artykulacyjne, a także aplikatura. Oczywiste pomyłki tekstowe pierwszego wydania zostały poprawione, a ortografia muzyczna uwspółcześniona.

Publikacja jest pierwszym zeszytem drugiej serii szkoły gry na skrzypcach Ferdinanda Küchlera - niemieckiego skrzypka i kompozytora. Książka obejmuje takie tematy, jak: gra w drugiej i trzeciej pozycji, gra w poszczególnych tonacjach, ćwiczenia artykulacyjne i inne. Dodatkowo zawarto 16 utworów m. in. Franciszka Schuberta, Wolfganga Amadeusza Mozarta, Henrego Purcella i innych kompozytorów. Całość w niemieckiej wersji językowej.
Stan publikacji: dostateczny, publikacja znacznie wyeksploatowana, wypadające strony.

Trzy etiudy - kaprysy na skrzypce solo, jakkolwiek powstały w r. 1992, dość długo czekały na swoje prawykonanie. Nie do końca bowiem kompozytor miał wykonawczą koncepcję drugiej etiudy z jej zmiennym, kapryśnym nastrojem. Dopiero po kilku latach udało się nadać jej postać dialogu - zderzenia se sobą przeciwstawnych fraz. Reszty dokonał Andrzej Gębski opracowując utwór od strony wykonawczej. Pierwsza publiczna prezentacja utworu miała miejsce w Warszawie, 13 grudnia 2005 roku. Utwór dedykowany jest młodym, polskim skrzypkom, których talent i umiejętności pozwolą nadać tym miniaturom należyty i przekonujący artystycznie kształt.