Daj mi znak

Spis treści:

Utwory zawarte w niniejszym zbiorze to jedne z najbardziej efektownych i pięknych spośród kompozycji na skrzypce i fortepian Henryka Wieniawskiego (jedynie Trzy kaprysy pochodzące z op. 10 i 18 z partią fortepianową zaaranżowaną przez Z. Jahnkego w oryginale przeznaczone są na skrzypce solo lub solo z towarzyszeniem drugich skrzypiec).

Zbiór składa się z 12 następujących kompozycji Henryka Wieniawskiego: Kujawiak a-moll, Polonaise brillante D-dur, Souvenir de Moscou, Sielanka, Pieśń polska, Legenda, Obertas, Dudziarz, Gigue oraz Trzy kaprysy: Prélude, La Vélocité, Le Chant du Bivouac. Utwory przejrzane zostały przez znakomitych polskich pedagogów A. Cofalika, I. Dubiską, Z. Jahnkego, E. Umińską.

Kompozycje Wieniawskiego wykonywane przez samego autora zawsze cieszyły się olbrzymim aplauzem, podejmowane przez kolejnych skrzypków weszły na stałe do literatury skrzypcowej ciesząc się niezmiennym powodzeniem. Do ich popularności i rozpowszechnienia przyczynił się niewątpliwie trwający od 1935 roku Międzynarodowy Konkurs im. H. Wieniawskiego.

Muzyka z filmów Disney'a w opracowaniu na skrzypce solo z akompaniamentem na płycie CD. W publikacji znajdują się tematy z takich filmów jak: Aladdin, Księga Dżungli, Tarzan i wielu innych. Płyta CD przygotowana jest w ten sposób, że głos solowy nagrany jest na prawym kanale audio a akompaniament na lewym. Możemy odsłuchać jej jako wykonania wzorcowego, lub wyciszając prawy kanał audio samodzielnie zagrać głos solowy z akompaniamentem.

Joachim Kaczkowski (ok. 1789 - 1829) to polski kompozytor, skrzypek i pedagog. Jego kompozycje obejmują m. in. 2 koncerty skrzypcowe, dzieła kameralne na dwa i trzy instrumenty, wariacje i polonezy na kwartet smyczkowy i utwory fortepianowe. Współczesne encyklopedie zarzucają Kaczkowskiemu braki w technice kompozytorskiej. Tę opinię będzie można zweryfikować po opublikowaniu jego dzieł. Chopin w liście do J. Białobłockiego napisał o jednym z polonezów Kaczkowskiego: "Polonez bardzo dobry, piękny, słowem do słuchania i delektowania się".
Kopię wydania stanowiącego podstawę niniejszej edycji uzyskano od Staatsbibliothek zu Berlin. Wydanie niniejsze oddaje wiernie tekst nutowy pierwodruku. Zachowane są wszelkie, pochodzące od kompozytora, znaki dynamiczne, artykulacyjne, a także aplikatura. Oczywiste pomyłki tekstowe pierwszego wydania zostały poprawione, a ortografia muzyczna uwspółcześniona.

W części pierwszej niniejszego zbioru znalazły się wybrane gamy dwuoktawowe w I pozycji przeznaczone dla uczniów początkujących. Nowością w stosunku do będących w użyciu opracowań jest wprowadzenie w rozłożonych akordach triady harmonicznej (T-S-D). Wzmacnia to u młodego skrzypka wyczucie odniesień funkcyjnych, rozwija słyszenie harmoniczne. Zaletą naszego wydania jest dążenie do regularności rytmicznej oraz proporcjonalności poszczególnych odcinków gamy. Tego typu układ przyzwyczaja grającego do łądu metryczno-rytmicznego, uczy dyscypliny formalnej. Cześć druga to gamy oktawowe ze zmianami pozycji, bardziej rozbudowanymi pasażami oraz dwudźwiękami stawiają już wyższe wymagania. Płynne przechodzenie z kierunku wznoszącego w ruch opadający dodaje gamom „melodyjności”. Cześć trzecia to gamy trzyoktawowe, oparte o „Das Skalensystem” Carla Flescha, rozbudowane w kierunku biegłościowo-wirtuozowskim. Wybrane gamy czterooktawowe (cz. IV) przeznaczone są dla ambitniejszych uczniów, studentów, a także dojrzałych skrzypków pragnących utrzymywać maksymalną sprawność techniczną przez wiele lat. Gamy dwuoktawowe na strunie G (cz. V) są znakomitym treningiem zmian pozycji oraz sposobem na szybkie rozegranie.