Salon

Henryk Wieniawski (ur. 10 lipca 1835 w Lublinie - zm. 31 marca 1880 w Moskwie) - skrzypek, kompozytor i pedagog. Pochodził z żydowskiej rodziny z pod lubelskiej Wieniawy, która na początku XIX wieku przyjęła chrześcijaństwo. Jego ojciec, Tadeusz, był znanym chirurgiem, matka, Regina z domu Wolff, bardzo dobrze grała na fortepianie. Dom Wieniawskich był prawdziwym lubelskim salonem. Odwiedzali go wybitni artyści, tu odbywały się koncerty, spotkania literackie i dyskusje.
Publikacja przeznaczona jest dla instrumentalistów zaawansowanych.

Adagio Élégiaque, Op. 5, is one of the earliest compositions by the distinguished Polish violinist. The work was composed about 1851, during the sixteen year old's grand Russian tour as an already famous virtuoso. In view of its peculiar pathos and prevailing lyricism, it can be regarded as a piece of salon music.

Lista utworów:
Adagio Elegiaque op. 5 (Wieniawski Henryk)

Capriccio - Valse op.7 powstało przed rokiem 1854. Józef Reiss podaje, iz napisane zostało w roku 1852, gdy Henryk wraz z bratem Józefem , pianista, przebywali na tournée koncertowym w Rosji. Po raz pierwszy wydane zostało w Lipsku, w oficynie Kistnera razem z Romance sans paroles et Rondo élégant op.9, następnie zaś ukazało się w Paryżu nakładem wydawnictwa E. Giroda. Utwór ukształtowany jest w formie ronda, poprzedzonego wstępem i zamkniętego kodą. Głównymi czynnikami formotwórczymi są zatem podobieństwo i kontrast."Capriccio - Valse", zaliczany do gatunków popisowych kompozycji salonowych, należy do młodzieńczych dzieł Wieniawskiego.

Konsultacja wykonawcza partii skrzypiec: Piotr Janowski.

Lista utworów:
Scherzo- tarantelle pour violon avec accompagnement de piano op. 16 (Wieniawski Henryk)

Spis treści:

Zbiór wybranych utworów na fortepian, skrzypce i fortepian, głos wokalny i fortepian wydanych głównie przez wydawnictwo B. Schott. Znajdują się tu przede wszystkim utwory na fortepian solo - liczne walce, polki, marsze, uwertury, mazurki różnych kompozytorów, a także pieśni niemieckie (pieśni popularne i ludowe) na głos wokalny (teksty niemieckie) i fortepian. W zbiorze znajdują się również opracowania baletu "Coppelia" na skrzypce i fortepian.

Stan publikacji: twarda oprawa, poszczególne utwory osobno powklejane, kartki przyżółcone, gdzieniegdzie drobne notatki i palcowanie ołówkiem.

„Romance sans paroles et Rondo élégant” - dwuczęściowa kompozycja op. 9 powstała w 1852 r. w czasie wielkiego rosyjskiego tournée siedemnastoletniego skrzypka i była hołdem młodego kompozytora wobec uwielbiającej go publiczności rosyjskiej. Romance - melodią i nastrojem przypominająca rosyjską dumkę, poprzedza rozbudowane, efektowne Rondo o charakterze popisowym. Zastosował w nim kompozytor znane z innych utworów efekty wirtuozowskie: szybkie staccata, błyskotliwe pasaże, pizzicata lewą ręką równocześnie z grą smyczkiem, oktawy, polifonizujące dwudźwięki. Podobnie jak w Karnawale rosyjskim op. 11, tak i tutaj wykorzystuje Wieniawski kontrasty dynamiczne, stosuje zmiany temp oraz tonacji, eksponuje zmienność nastrojów. Całość utrzymana jest w typowym dla epoki stylu popisowo-salonowym. W opracowaniu niniejszym oparłem się na najbardziej, moim zdaniem wiarygodnych wydaniach Kistnera oraz Universal Edition. Jeśli chodzi o aplikaturę i smyczkowania uwzględniłem wymogi współczesne, zachowując szacunek dla oryginalnych rozwiązań kompozytorskich. W kilku miejscach uzupełniłem artykulację, dodałem oznaczenia interpunkcyjne. Dynamika, prócz drobnych retuszów pozostaje niezmieniona. Z uwagi na walory instrumentalne publikowane utwory stanowią znakomite przygotowanie do trudniejszych kompozycji Henryka Wieniawskiego oraz innych kompozytorów. Myślę, że odpowiednio zdolni i ambitni uczniowie, a także koncertujący skrzypkowie chętnie sięgać będą po nie, a dydaktyczny i koncertowy repertuar skrzypcowy wzbogaci się o bez wątpienia wartościową pozycję. [Antoni Cofalik]