Le Ton De Sol

Spis treści:

Część II podręcznika "Czytanie nut głosem"- przeznaczona jest dla uczniów klas III-IV szkół muzycznych II stopnia, została opracowana w oparciu o założenia metodyczne wykorzystane i przedstawione szczegółowo w części I.

Dobór materiału uwzględnia wytyczne dwóch programów kształcenia słuchu: jako przedmiotu autonomicznego oraz zintegrowanego z zasadami muzyki
i harmonią. Czytanie nut głosem I jest przeznaczone dla klas I II (VII VIII), część II dla klas III IV (IX X), część III zaś dla klas V VI (XI XII).

Utwór powstał w 1852 roku podczas wielkiego rosyjskiego tournée koncertowego siedemnastoletniego wirtuoza. Utwór składa się z 12 wariacji osnutych na temacie rosyjskiej pieśni ludowej "Po ulice Mostowoj". Temat - żywa melodia (allegro), zawadiacka, pełna temperamentu, doskonale nadaje się do burleski, jaką jest "Karnawał rosyjski". Poszczególne wariacje to dźwiękowa ilustracja barwnych, niekiedy wręcz jarmarcznych scenek, wywołujących u słuchacza nieodparcie wizję wesołej maskarady zapustnej. W utworze tym zademonstrował Wieniawski niespotykaną pomysłowość w fakturze, zmianach temp, tonacji i nastrojów.

Contents: Amaryllis (Ghys) • Andante (Haydn) • Barcarolle • Canzonetta (Mozart) • Come Let Us to the Bagpipes • Country Gardens • Gavotte (Bach) • Melody in F • Minuet (Mozart) • Minuet from Orpheus (Gluck) • See, The Conquering Hero Comes • Soldier's March • Song of the Watchman (Grieg) • Traumerai • Trumpeter's Serenade (Spindler) • Waltz • Waves of the Danube.

Kompozycja na skrzypce i fortepian wybitnego amerykańskiego kompozytora - Williama Bolcoma. Ten wielostylowy kompozytor jest uważany za jednego z największych muzyków w Stanach Zjednoczonych. Studiować zaczął już w wieku 11 lat na University of Washington, uczył się u Dariusa Milhauda w Mills College i w Konserwatorium paryskim. W 1964 uzyskał doktorat w dziedzinie kompozycji na Stanford University. Wydał już ponad 40 albumów płytowych jako wykonawca, kompozytor, z czego 19 nagrał z żoną, mezzosopranistką Joan Morris. Otrzymał doktoraty 'honoris causa' przyznane przez San Fransisco Conservatory of Music i Albion College, a w 1988 roku nagrodę Pulitzera w dziedzinie muzyki za 'Dwanaście nowych etiud fortepianowych', posiada także szereg innych osiągnięć godnych przytoczenia, których jednak nie sposob opisać w kilku zdaniach.

Dwie idee kierunkowe przenikają świadomość twórczą Pendereckiego, który daje im wyraz w swojej poetyce - tak tej eksplikowanej z uniwersyteckich katedr, jak i tej stosowanej w kompozytorskiej praktyce. Pierwsza dotyczy języka i można ją streścić jako: potrzeba syntezy. Syntezy języków wielu, dawnych i nowych, choćby najbardziej dziwiących się sobie. (...) Druga z idei kierunkowych otrzymała postać metafory. Penderecki znalazł dla niej formułę biblijną: arka. Jeśli świata sztuki nie można uzdrowić, zawrócić z drogi prowadzącej ku samozniszczeniu, to trzeba chociaż ocalić to, co posiada on najcenniejszego. Przenieść z dawnego millenium - w nowe - wartości trwałe, niezniszczalne. Kompozytor jest w tym konsekwentny, a w przedstawianiu problemu obrazowy: „Już od dawna myślę o potopie i konieczności zbudowania arki”.