4.2

III Suita D-dur Jana Sebastiana Bacha to jedno z arcydzieł, napisane na nieduży, lecz barwny brzmieniowo zespół obojów, 3 trąbek, kotłów, instrumentów smyczkowych i klawesynu. Utwór składa się z sześciu części: Uwertury, Arii, 2 Gawotów, Bourree i Gigue. Szczególnym pięknem wyróżnia się refleksyjna "Aria na strunie G" zawarta w niniejszej publikacji, tu opracowana przez Lilianę Zganiacz na skrzypce z fortepianem.

Publikacja zawiera Sonatinę c-moll Ludwiga van Beethovena, zaaranżowaną na skrzypce z fortepianem przez Grażynę Radkowską. Utwór składa się z trzech części: I - Andantino, II - Poco piu mosso, III - Andantino.

Scherzo-tarantela jest, w dzisiejszych czasach, najczęściej wykonywanym, wirtuozowskim utworem Wieniawskiego. Wieniawski był ostatnim wirtuozem skrzypiec, który przeszedł do historii muzyki również jako kompozytor. Scherzo-tarantela została skomponowana przez niego na skrzypce i fortepian. W prezentowanej publikacji utwór został transkrybowany na fortepian solo.

Kolędy w łatwym układzie na skrzypce i fortepian.

Dwie idee kierunkowe przenikają świadomość twórczą Pendereckiego, który daje im wyraz w swojej poetyce - tak tej eksplikowanej z uniwersyteckich katedr, jak i tej stosowanej w kompozytorskiej praktyce. Pierwsza dotyczy języka i można ją streścić jako: potrzeba syntezy. Syntezy języków wielu, dawnych i nowych, choćby najbardziej dziwiących się sobie. (...) Druga z idei kierunkowych otrzymała postać metafory. Penderecki znalazł dla niej formułę biblijną: arka. Jeśli świata sztuki nie można uzdrowić, zawrócić z drogi prowadzącej ku samozniszczeniu, to trzeba chociaż ocalić to, co posiada on najcenniejszego. Przenieść z dawnego millenium - w nowe - wartości trwałe, niezniszczalne. Kompozytor jest w tym konsekwentny, a w przedstawianiu problemu obrazowy: „Już od dawna myślę o potopie i konieczności zbudowania arki”.

Fantasie Brillante op.20, oparta jest na tematach zaczerpniętych z opery Gounoda "Faust". Została skomponowana, podobnie jak wiele innych utworów Wieniawskiego, w dwóch wersjach; na skrzypce z fortepianem i na skrzypce z orkiestrą. Utwór powstał w 1865 r. Fantazja "Faust" składa się z pięciu odcinków zakończonych krótkim wirtuozowskim finałem. Fantazja brillante op.20 w wersji na skrzypce z fortepianem była wydawana po śmierci kompozytora najczęściej w Niemczech, a także Anglii i USA, jak również po II wojnie w Polsce. Świadczy to o zainteresowaniu skrzypków tym błyskotliwym dziełem.