Dźwięk

Sonatina na obój Alfreda Goodmana jest złożona z trzech części - cz. I - Tempo giusto, cz. II - Tranquillo, cz. III - Tempo ritmico. Jest to utwór współczesny zawierający różne niekonwencjonalne sposoby wydobycia dźwięku - m. in. podwyższanie i obniżanie dźwięków o 1/8, 1/4 tonu, czy szerokie glissanda. Kompozycję tą charakteryzują również bardzo częste zmiany metrum.

Siedem etiud na obój Haralda Genzmera (1909 - 2007) - współczesnego kompozytora niemieckiego. Te krótkie kompozycje, z których najkrótsza - część druga - trwa zaledwie 30 sekund, nie tylko zawierają szereg problemów technicznych, ale także interpretacyjnych. Każda z etiud utrzymana jest w nowoczesnej harmonice, ich autor wykorzystuje jednak tradycyjne sposoby gry na oboju (m. in. szerokie frazy grane legato, repetycyjne powtarzanie dźwięków staccato, tryle).

Julius Heinrich Luft (1813 - 1868) jest dziś mało znanym kompozytorem. Został doceniony za piękno dźwięku i precyzję wykonywania utworów obojowych. Cykl 24 etiud na obój jest jednym z bardziej znanych z całego dorobku kompozytora. Luft wykorzystywał je do osobistych, rutynowych praktyk.

This oboe method presents teacher and pupil with study book based on modern instruments as well as on the musical and technical demands made on today's oboists. All basic needs for completion of his studies are presented to the pupil. Since the study of the oboe usually does not start before the student reaches his fourteenth year, reading music and an elementary knowledge of harmony are taken for granted. To complete the fundamental instruction it is advisable to use, in addition to this method, the separate volume of studies by the author.

Lista utworów:
New oboe method, Including the elementary method for oboe by Gustav Adolf Hinke (Sous Alfred)

Spis treści: