Och Ela

Grażyna Bacewicz (1909 - 1969) to wybitna polska kompozytorka i skrzypaczka. Urodziła się w rodzinie polsko-litewskiej, studiowała w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Po sukcesach w roli solistki wybrała drogę kompozycji. Przez wiele lat tworzyła w stylu neoklasycznym, przechodząc stopniowo ku muzyce bardziej ekspresyjnej, aż do form awangardowych. Ogół jej twórczości jednak można zamieścić w nurcie neoklasycznym. VII Kwartet smyczkowy pochodzi z 1965 roku.

Lista utworów:
Życzenie (Chopin Fryderyk)

Lista utworów:
Chór niewolników z opery Nabucco

CD Sheet Music(TM) to wyjątkowa seria dzieł muzycznych zapisanych w formie popularnego formatu plików *.pdf, które można odtworzyć na komputerze PC lub MAC i wydrukować te pozycje, które są nam aktualnie potrzebne. Publikacje te pozwalają nam wykorzystać komputer do magazynowania dzieł muzycznych, tworząc prywatną, wirtualną bibliotekę muzyczną. Publikacja ta zawiera zbiór kwartetów smyczkowych Beethovena i Brahmsa, łącznie ponad 1300 stron muzyki.

LUDWIG VAN BEETHOVEN
Quartet No. 1 in F Major, Op. 18, No. 1
Quartet No.2 in G Major, Op. 18, No.2
Quartet No.3 in D Major, Op. 18, No.3
Quartet No.4 in C Minor, Op. 18, NO.4
Quartet No.5 in A Major, Op. 18, No.5
Quartet No.6 in Bb Major, Op. 18, NO.6
Quartet No.7 in F Major, Op. 59, No. 1
Quartet No.8 in E Minor, Op. 59, No.2
Quartet No.9 in C Major, Op. 59, NO.3
Quartet No. 10 in Eb Major, Op. 74
Quartet No. 11 in F Minor, Op. 95
Quartet No. 12 in Eb Major, Op. 127
Quartet No. 13 in Bb Major, Op. 130
Quartet No. 14 in C# Minor, Op. 131
Quartet No. 15 in A Minor, Op. 132
Quartet No. 16 in F Major, Op. 135
Gross Fugue in Bb Major, Op. 133

JOHANNES BRAHMS
Quartet No.1 in C Minor, Op. 51, No.1
Quartet No.2 in A Minor, Op. 51, No.2
Quartet No.3 in Bb Major, Op. 67

Articles From Grove's Dictionary Of Music And Musicians
Beethoven; Bow, Bowing; Brahms; Form; Fugue; Harmonic Analysis; Harmony; Modulation; Quartet; Sonata; Stradivari; String Fingering; Violin Family; Violin Playing; Violoncello, Violoncello Playing

Adam Sławiński urodził się w 1935 roku w Leśniczówce koło Szamocina. Studiował muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów rozpoczął działalność publicystyczną w periodykach “Ruch Muzyczny” i “Jazz”. W latach 1957-63 był redaktorem muzycznym w Telewizji Polskiej. Tam zadebiutował jako autor muzyki dla Teatru Telewizji i cyklu programów Agnieszki Osieckiej Listy śpiewające. Pochodzące stąd piosenki zaczęły później istnieć samodzielnie. Współpracował także z Wojciechem Młynarskim i później z Jeremim Przyborą. Pierwsze prace zaowocowały propozycjami napisania muzyki do filmów: Sławiński jest autorem muzyki m.in. do seriali Chłopi, Komediantka (obydwa wg Reymonta) oraz Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy. Od roku 1970 powstają utwory z zakresu nowej muzyki: Upamiętnienie na mezzosopran, fortepian przestrojony i taśmę do tekstu Wisławy Szymborskiej, Ballada dla sześciu perkusistów, Canto na orkiestrę smyczkową, Pulsar na perkusję i taśmę, Intermezzo na kwartet smyczkowy. Do nurtu bardziej popularnego należy Symfonia “Dokończona” na mezzosopran, bas, chór i orkiestrę z tekstem Jeremiego Przybory oraz adresowana do młodych słuchaczy baśń muzyczna Lis Witalis wg Jana Brzechwy na śpiewających aktorów, chór i orkiestrę. Sławiński należy do Związku Kompozytorów Polskich, działał w jego władzach. Pracował także krótko w Polskim Radiu – w latach 1990-91 był dyrektorem II programu.

Intermezzo powstało na zamówienie Programu II Polskiego Radia na początku 1996 roku i wiosną tego samego roku zostało wykonane przez Kwartet Wilanów na Zamku Królewskim w Warszawie podczas “Warszawskich Spotkań Muzycznych”. Ten sam zespół dokonał również nagrania archiwalnego Intermezza dla fonoteki Polskiego Radia.

Lista utworów:
Libiamo. Brindisi, więc pijmy z opery Traviata (Verdi Giuseppe)

Walc francuskiego kompozytora Leo Delibes'a specjalizującego się w komponowaniu muzyki baletowej, operetkowej oraz operowej. Walc pochodzi z baletu "Coppelia czyli Dziewczyna o szklanych oczach" (Coppélia ou la fille aux yeux d'émail), który na stałe zapisał się w repertuarze najznakomitszych zespołów na całym świecie. Jest to balet komiczny w 2 aktach, którego akcja rozgrywa się w małym miasteczku w Galicji w połowie XIX w.

I kwartet smyczkowy Odyseja Michała j. Papary zdobył I nagrodę na VII Konkursie Kompozytorskim im. T. Ochlewskiego w 2009 roku. To młody kompozytor, który ukończył Szkołę Muzyczną w Krakowie jak i Akademię muzyczną i Muzykologię. Inspiracją jego twórczości jest literatura, malarstwo, Biblia i mitologia. Odwołuje się również do tematów związanych z magią, światem nadprzyrodzonym. Utwór trwa 14 minut.

Utwór młodego polskiego kompozytora Pawła Pietruszewskiego Tęsknota za pieśnią na kwartet smyczkowy został zaprezentowany podczas VII Konkursu Kompozytorskiego im. T. Ochlewskiego w 2009 roku na którym otrzymał wyróżnienie. Kompozytor ukończył Akademię Muzyczną w Katowicach w klasie kompozycji prof. A. Lasonia, jest założycielem Młodzieżowej Orkiestry Muzyki Współczesnej a także prowadzi wiele koncertów kompozytorskich. Utwór trwa 12 minut.

Ze swą skomplikowaną strukturą rytmiczną i koniecznością wydobywania flażoletów od dźwięków obniżonych lub podwyższonych o ćwierćton, stawia przed wykonawcą ogromne wyzwanie. Pisząc na zamówienie Kwartetu Kronos Mykietyn miał jednak komfort komponowania bez ograniczania się myślą o ewentualnych trudnościach wykonawczych. Efektem tej pracy jest dzieło fascynujące swym nowatorskim brzmieniem, pomysłami muzycznymi i sposobem formułowania. Odwrotnie niż w przypadku wielu utworów XX-wiecznych, w których ćwierćtonowe następstwa dźwięków były traktowane jako element przejściowy, pozostający w otoczeniu dźwięków skali równomiernie temperowanej półtonami [] tutaj dominuje mikrotonowość, a momenty przejawiania się ,,zwykłych półtonów są właśnie niezwykłym efektem. [] Fragmenty odwołujące się do tradycyjnej tonalności lub choćby zwyczajnej atonalności wyznaczają szczególne momenty, w których umysł słuchacza może dokonać swoistej ,,akomodacji bądź znaleźć wytchnienie po wysiłku postrzegania nieznanego.

Henryk Hubertus Jabłoński urodził się 3 listopada 1915 r. w Gdańsku, zmarł 11 października 1989 r. tamże. Był kompozytorem, pedagogiem i wiolonczelistą. Wychowywał się w rodzinie gdańskich mieszczan amatorsko muzykujących - ojciec herwardt degler, matka Alidia ze Springerów. Jako kilkuletni chłopiec uczył się gry na fortepianie , skrzypcach , później wiolonczeli. Studia muzyczne podjął w Polskim Konserwatorium Muzycznym Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1933 - 39) w klasie wiolonczeli Kazimierza Wiłkomirskiego. Harmonii i kontrapunktu uczył się u Wernera Schramma, Kompozycji u Alfreda Peatscha. Od 1954 r. rozpoczął pracę pedagogiczną w PWSM w Sopocie (później Akademii Muzycznej im . S. Moniuszki w Gdańsku) jako wykładowca instrumentacji kompozycji.
Twórczość kompozytorska Henryka Jabłońskiego jet obfita i różnorodna. W około 500 kompozycjach znajdują się niemal wszystkie uprawiane gatunki i formy muzyczne. Pisał utwory symfoniczne (symfonie, suity, uwertury), koncerty na różne instrumenty (wiolonczelowy, skrzypcowy, fletowy, fortepianowy i in.), kameralne, wokalne i wokalno-instrumentalne (kantata, opera) oraz muzykę do filmów, sztuk teatralnych, słuchowisk radiowych; także piosenki, aranżacje i opracowania. Był twórcą skłaniającym się ku estetyce romantycznej. Istotne miejsce zajmuje w jego twórczości harmonika, kolorystyka i bogata inwencja melodyczna.