Ech raz

Grażyna Bacewicz (1909 - 1969) to wybitna polska kompozytorka i skrzypaczka. Urodziła się w rodzinie polsko-litewskiej, studiowała w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Po sukcesach w roli solistki wybrała drogę kompozycji. Przez wiele lat tworzyła w stylu neoklasycznym, przechodząc stopniowo ku muzyce bardziej ekspresyjnej, aż do form awangardowych. Ogół jej twórczości jednak można zamieścić w nurcie neoklasycznym. VII Kwartet smyczkowy pochodzi z 1965 roku.

Pięć piosenek zespołu wszech czasów - The Beatles, zaaranżowanych na kwartet smyczkowy. The Beatles odnieśli w latach swojego działania gigantyczny sukces i do teraz są najbardziej rozpoznawalnymi muzykami świata. Sprzedali w sumie ponad miliard płyt. Utwory zaaranżowane zostały przez Jacka Longa: zajmującego się profesjonalną aranżacją i transkrypcją od ponad 30 lat. Long Jest dodatkowo twórcą tematów do wielu produkcji kinowych i telewizyjnych, oraz musicali.

"Wariacje na temat własny", będące ukoronowaniem studiów u Z. Noskowskiego, zostały po raz pierwszy wykonane publicznie 15 lutego 1882 r. podczas jednego z wieczorów koncertowych Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Po ich wykonaniu J. Kleczyński pisał w "Echu Muzycznym" iż "Kompozycja ta poważnego zakroju jest na uwagę zasługująca". Autograf partytury i głosów "Wariacji" znajduje się w bibliotece Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. [Tadeusz Przybylski]

Ryszard Strauss (ur. 11 czerwca 1864 w Monachium - zm. 8 września 1949 w Garmisch - Partenkirchen) to niemiecki kompozytor i dyrygent muzyki okresu późnego romantyzmu. Strauss był synem waltornisty Franza Straussa. W młodości otrzymał od ojca staranne wykształcenie. W 1882 wstąpił na uniwersytet monachijski, jednak po roku porzucił studia i wyjechał do Berlina. W 1885 zostaje asystentem dyrygenta Hansa von Bülow. Jego pierwsze kompozycje były utrzymane w stylu Schumanna i Mendelssohna. Wagnerem zainteresował się po raz pierwszy pod wpływem Aleksandra Rittera, skrzypka, którego żona była blisko spokrewniona z Wagnerem (...).
Publikacja opracowana jest na kwartet smyczkowy przez Rafała Olszewskiego.

Adam Sławiński urodził się w 1935 roku w Leśniczówce koło Szamocina. Studiował muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów rozpoczął działalność publicystyczną w periodykach “Ruch Muzyczny” i “Jazz”. W latach 1957-63 był redaktorem muzycznym w Telewizji Polskiej. Tam zadebiutował jako autor muzyki dla Teatru Telewizji i cyklu programów Agnieszki Osieckiej Listy śpiewające. Pochodzące stąd piosenki zaczęły później istnieć samodzielnie. Współpracował także z Wojciechem Młynarskim i później z Jeremim Przyborą. Pierwsze prace zaowocowały propozycjami napisania muzyki do filmów: Sławiński jest autorem muzyki m.in. do seriali Chłopi, Komediantka (obydwa wg Reymonta) oraz Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy. Od roku 1970 powstają utwory z zakresu nowej muzyki: Upamiętnienie na mezzosopran, fortepian przestrojony i taśmę do tekstu Wisławy Szymborskiej, Ballada dla sześciu perkusistów, Canto na orkiestrę smyczkową, Pulsar na perkusję i taśmę, Intermezzo na kwartet smyczkowy. Do nurtu bardziej popularnego należy Symfonia “Dokończona” na mezzosopran, bas, chór i orkiestrę z tekstem Jeremiego Przybory oraz adresowana do młodych słuchaczy baśń muzyczna Lis Witalis wg Jana Brzechwy na śpiewających aktorów, chór i orkiestrę. Sławiński należy do Związku Kompozytorów Polskich, działał w jego władzach. Pracował także krótko w Polskim Radiu – w latach 1990-91 był dyrektorem II programu.

Intermezzo powstało na zamówienie Programu II Polskiego Radia na początku 1996 roku i wiosną tego samego roku zostało wykonane przez Kwartet Wilanów na Zamku Królewskim w Warszawie podczas “Warszawskich Spotkań Muzycznych”. Ten sam zespół dokonał również nagrania archiwalnego Intermezza dla fonoteki Polskiego Radia.