Zające

Spis treści:

Publikacja w języku angielskim i włoskim. W serii "Practica musica" pragniemy udostępnić zarówno studiującym, jak i wszystkim interesującym się kulturą muzyczną wypowiedzi z różnych epok na temat pojmowania muzyki i jej roli, oceny dzieł muzycznych, problematyki wykonawczej, techniki kompozytorskiej itp., wypowiedzi pochodzące zarówno od teoretyków i muzyków - praktyków, jak miłośników i obserwatorów tej sztuki. Będą to więc zarówno teksty o dużym ciężarze gatunkowym, jak też refleksje o charakterze mniej systematycznym, traktujące o poszczególnych problemach nurtujących przedstawicieli kultury muzycznej danej epoki. Dziś wiele takich wypowiedzi, zwłaszcza pochodzących z dawnych wieków, zachowało się w unikalnych egzemplarzach drukowanych lub tylko w kopiach rękopiśmiennych. Nieraz dotąd niezauważone lub zapomniane, stanowią cenne źródło do znajomości epoki. Poszczególne zeszyty serii obejmują albo jedną wypowiedź, albo - jeśli są to wypowiedzi krótkie, poruszające zbliżoną tematykę - po kilka w jednym zeszycie, lub czasami są to wyjątki z większych dzieł dotyczące jednego problemu. Wszystkie teksty zawarte w serii "Practica musica" stanowią materiał ściśle źródłowy. [Fragment wstępu książki] Tom I zawiera wypowiedzi Agostino Agazzariego: "La musica ecclesiastica dove si contiene la vera diffinitione della musica come scienza" ["Muzyka kościelna, gdzie się zawiera prawdziwe określenie muzyki jako wiedzy"] oraz Marco Scacchiego: "Breve discorso sopra la musica moderna" ["Krótki wywód o muzyce współczesnej"]

The unique system of notation in this new piano method allows the student a rich musical experience through improvisation and physical movement, while teaching basic musical ideas through interpretation and technique. Reading problems are eliminated, and the student 'gets into' the piano at the first lesson!

Prezentowane "Paryskie światy Fryderyka Chopina" Williama G. Atwooda (ur. 1932) ukazują konteksty kluczowego okresu życia Chopina, tj. lat spędzonych przezeń w Paryżu od jesieni 1831 roku do końca życia. Tradycyjna perspektywa biografii chopinowskich została w tej książce całkowicie odwrócona: przedmiot opisu stanowią w niej tytułowe "paryskie światy", w całym ich bogactwie i różnorodności, zaś losy Chopina - choć tylko subtelnie wplecione w tę kanwę - zyskują nowe oświetlenie oraz faktograficzne tło, które nie zawsze uwzględniono w takim zakresie we wcześniejszych biografiach.

Prezentowana publikacja to pasjonujące filologiczno-muzykologiczne studium instrumentów wzmiankowanych w Biblii. Autor, łącząc zawodowe kompetencje z lekkością stylu i omalże detektywistyczną pasją, bada hebrajskie, greckie, łacińskie i angielskie wersje tekstów biblijnych, ich talmudyczne komentarze oraz liczne źródła pozatekstowe — świadectwa kultury materialnej rozmaitych cywilizacji, dostarczające interesujących analogii. Na tej podstawie identyfikuje i omawia instrumenty występujące w różnych kontekstach w Starym i Nowym Testamencie, by w efekcie umożliwić czytelnikowi, przywykłemu do nieprecyzyjnych czy wręcz mylnych przekładów, lepsze „wsłuchanie się" w bogactwo muzyki i dźwięków rozbrzmiewających w księgach biblijnych. Na czym grał naprawdę król Dawid? Co zburzyło mury Jerycha? Jak rozumieć „miedź brzęczącą albo cymbał brzmiący"? Na te i inne pytania znajdzie się tu odpowiedź jeśli nieostateczna, to z pewnością wiarygodna.

„Największymi tancerzami są Niżyński i Wójcikowski” – mówił Igor Strawiński. I wbrew pozorom w tej opinii jest wiele prawdy. Aby się o tym przekonać, wystarczy nawet wyrywkowo zapoznać się z publikacjami poświęconymi Leonowi Wójcikowskiemu. Znajdziemy w nich między innymi wypowiedzi – dość powszechne – stwierdzające, że był najznamienitszym tancerzem charakterystycznym w historii tańca. Wszakże w licznych książkach, opisujących tę dziedzinę sztuki pierwszej połowy minionego stulecia, nazwisko Leona Wójcikowskiego zajmuje znaczące miejsce. Stawiany jest obok najwybitniejszych tancerzy jego czasów, porównywany z Wacławem Niżyńskim. I nie bez powodu można również przeczytać – w kontekście Niżyńskiego – że gdyby Wójcikowski nie zrezygnował z „grania szaleńca”, to jego pozycja byłaby zupełnie inna. Niemniej i bez tego Leon Wójcikowski był tancerzem wybitnym i jedynym w swoim rodzaju, a później okazał się równie znakomitym i cenionym pedagogiem.

Nowoczesny podręcznik akademicki adresowany do studentów pedagogiki, a także kierunków pokrewnych przygotowujący do pracy nauczycielskiej w systemie szkolnym i pozaszkolnym zarówno z dziećmi i młodzieżą, jak i z dorosłymi.

Strukturę podręcznika tworzą elementy pedagogiki pracy związane z kolejnymi etapami życia szkolnego i zawodowego: edukacja przedzawodowa, prozawodowa, zawodowa, a także edukacja dorosłych rozpatrywana w kontekście idei uczenia się przez całe życie.

SPIS TREŚCI

WSTĘP
Rozdział 1. Pedagogika pracy jako subdyscyplina pedagogiczna (Stefan M. Kwiatkowski)
1.1 Pojęcie i przedmiot pedagogiki pracy
1.2. Obszary problemowe pedagogiki pracy
1.3. Pedagogika pracy wśród nauk pedagogicznych
Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Rozdział 2. Człowiek w środowisku pracy (Andrzej Bogaj)
2.1. Praca w różnych fazach rozwoju cywilizacji ludzkich – od społeczeństwa rolniczego do społeczeństwa informacyjnego/Istota pracy – różne konteksty myślenia o niej
2.1.1. Przemiany pracy – próba ujęcia historycznego
2.2. Wykształcenie jako cecha statusu pracy zarobkowej
2.3. Praca jako obiekt badań społecznych – jej miejsce w systemie wartości młodzieży
2.3.1. Praca jako element habitusu społeczeństwa
2.3.2. Praca w systemie wartości młodzieży
2.3.3. Cechy pracy preferowane przez młodzież
2.4. Globalizacja a kariery zawodowe
2.4.1. Istota, cechy i formy globalizacji
2.4.2. Skutki globalizacji – gospodarcze, kulturowe i społeczne
2.4.3. Globalizacja a tożsamość człowieka
2.4.4. Przemiany w gospodarce krajów UE a sytuacja w Polsce
2.4.5. Przyszłość pracy i zatrudnienia – od standardów do destandaryzacji
2.4.6. Polityka i priorytety oświatowe UE a kształcenie zawodowe

Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia



Rozdział 3. Kształcenie przedzawodowe (Andrzej Bogaj)
3.1. Cele kształcenia
3.2. Edukacja elementarna (wychowanie przedszkolne i kształcenie zintegrowane)
3.3. Szkoła podstawowa. Gimnazjum
3.3.1. Szkoła podstawowa 9kl. V–VI)
3.3.2. Gimnazjum
3.4. Liceum ogólnokształcące
3.5. Organizacje przeciwdziałające marginalizacji młodzieży – OHP
Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Rozdział 4. Edukacja prozawodowa (Barbara Baraniak)
4.1. Edukacja jako kategoria naukowa (poznawcza)
4.2. Kształcenie prozawodowe a edukacja prozawodowa
4.3. Uniwersalność szkoły uzawodowionej
4.3.1. Wykształcenie ogólne w średniej szkole uzawodowionej
4.3.2. Kształtowanie kwalifikacji kluczowych w szkole uzawodowionej
4.3.3. Kształtowanie kwalifikacji ogólnozawodowych w szkole
uzawodowionej
4.4. Kształtowanie kwalifikacji zawodowych w szkole uzawodowionej
4.4.1. Kanon wykształcenia ogólnego podstawą kwalifikacji zawodowych 4.4.2. Umiejętności kluczowe kryterium kwalifikacji zawodowych
4.4.3. Kwalifikacje ogólnozawodowe – kryterium nabywania kwalifikacji zawodowych zbieżnych z profilem kształcenia

Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Rozdział 5. Edukacja zawodowa (Barbara Baraniak)
5.1. Istota edukacji zawodowej
5.2. Kwalifikacje i ich struktury w edukacji zawodowej
5.2.1. Rodowód kwalifikacji
5.2.2. Kwalifikacje jako kategoria naukowa (poznawcza)
5.2.3. Struktury, modele, kryteria i poziomy kwalifikacyjne
5.3. Klasyfikacja Zawodów i Specjalności – kryterium modelowania edukacji
zawodowej
5.4. Szkolny i pozaszkolny system kształcenia zawodowego w modelu edukacji zawodowej
5.5. Kształcenie zawodowe – podstawowa kategoria edukacji zawodowej
5.5.1. Szkolne kształcenie zawodowe elementem edukacji zawodowej
5.5.2. Pozaszkolne kształcenie zawodowe
5.6. Kształtowanie kwalifikacji zawodowych w procesie edukacji zawodowej
5.6.1. Treści kształcenia zawodowego wyznacznikiem procesu edukacji
zawodowej
5.6.2. Podmioty nauczające i uczące się uczestnikami procesu edukacji
zawodowej
5.6.3. Organizacja edukacji zawodowej ze względu na miejsce, infrastrukturę i warunki procesu
5.6.4. szkolnego i pozaszkolnego systemu kształcenia zawodowego
5.7. Priorytety edukacji zawodowej – kontekst europejski (Stefan M. Kwiatkowski)

Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Rozdział 6. Edukacja dorosłych (Stefan M. Kwiatkowski)
6.1. Pojęcie edukacji dorosłych
6.2. Perspektywy – cele, treści, metody, organizacja, infrastruktura
6.3. Edukacja dorosłych w społeczeństwie wiedzy
6.4. Idea uczenia się przez całe życie – globalny cel edukacji
Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Rozdział 7. Problemy rynku pracy (Stefan M. Kwiatkowski)
7.1. Oczekiwania pracodawców – standardy kwalifikacji zawodowych
7.2. Europejskie Ramy Kwalifikacji
7.3. Edukacyjne funkcje zakładów pracy

Zagadnienia do przemyślenia
Bibliografia

Nowoczesny zestaw dyktand dla dzieci i młodzieży, z dołączoną bezpłatną płytą CD zawierającą nagrania większości ćwiczeń. Na płycie zarejestrowano brzmienie wielu instrumentów smyczkowych, dętych i perkusyjnych w wykonaniu znakomitych instrumentalistów. Układem materiału oraz założeniami metodycznymi podręcznik nawiązuje do Solfeżu elementarnego Marii Wacholc. Kolejność wprowadzania nowych zagadnień jest taka sama jak w Solfeżu elementarnym, co pozwala na równoległe korzystanie z obu podręczników, a tym samym daje możliwość opracowywania identycznych zagadnień w różnych formach, takich jak śpiewanie, rozpoznawanie, zapisywanie.
Środek dydaktyczny zalecany do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego na podstawie recenzji specjalistów: prof. dr hab. Marii Wacholc i mgr Małgorzaty Bednarek. Numer zalecenia: 1/2005.

Nowoczesny zestaw dyktand dla dzieci i młodzieży. Układem materiału oraz założeniami metodycznymi nawiązuje do Solfeżu elementarnego Marii Wacholc. Kolejność wprowadzania nowych zagadnień jest taka sama jak w Solfeżu elementarnym, co pozwala na równoległe korzystanie z obu podręczników, a tym samym daje możliwość opracowywania identycznych zagadnień w różnych formach, takich jak śpiewanie, rozpoznawanie, zapisywanie.
Środek dydaktyczny zalecany do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego na podstawie recenzji specjalistów: prof. dr hab. Marii Wacholc i mgr Małgorzaty Bednarek. Numer zalecenia: 1/2005.

"Ćwiczenia rytmiczne dla dzieci" zeszyt 1 to pierwsza część serii materiałów pomocniczych do rytmiki wydanych przez Oficynę "HALEGG". Zawiera, podobnie jak poprzednie, zbiór ćwiczeń i zadań do rozwiązywania przez dzieci na lekcjach rytmiki, ujmujących wybrane zagadnienia dalcrozowskiej metrorytmiki. Będzie on niezwykle przydatną pomocą dydaktyczną zarówno dla nauczyciela jak i dla ucznia. Atrakcyjność formy i szaty plastycznej "Ćwiczeń - materiałów pomocniczych dla ucznia" podnoszą ich walory estetyczne czym niewątpliwie mogą zachęcić i zaciekawić uczniów dając im możliwość zdobywania wiedzy w ciekawy i przyjemny sposób" - mgr Ewa Nowak (ogólnopolski konsultant ds. rytmiki).

"Ćwiczenia rytmiczne dla dzieci" zeszyt 2 to druga część serii materiałów pomocniczych do rytmiki wydanych przez Oficynę "HALEGG". Zawiera, podobnie jak poprzednie, zbiór ćwiczeń i zadań do rozwiązywania przez dzieci na lekcjach rytmiki, ujmujących wybrane zagadnienia dalcrozowskiej metrorytmiki. Będzie on niezwykle przydatną pomocą dydaktyczną zarówno dla nauczyciela jak i dla ucznia. Atrakcyjność formy i szaty plastycznej "Ćwiczeń - materiałów pomocniczych dla ucznia" podnoszą ich walory estetyczne czym niewątpliwie mogą zachęcić i zaciekawić uczniów dając im możliwość zdobywania wiedzy w ciekawy i przyjemny sposób" - mgr Ewa Nowak (ogólnopolski konsultant ds. rytmiki).

"Ćwiczenia rytmiczne dla dzieci" zeszyt 3 to kontynuacja serii materiałów pomocniczych do rytmiki wydanych przez Oficynę "HALEGG". Zawiera, podobnie jak poprzednie, zbiór ćwiczeń i zadań do rozwiązywania przez dzieci na lekcjach rytmiki, ujmujących wybrane zagadnienia dalcrozowskiej metrorytmiki. Będzie on niezwykle przydatną pomocą dydaktyczną zarówno dla nauczyciela jak i dla ucznia. Atrakcyjność formy i szaty plastycznej "Ćwiczeń - materiałów pomocniczych dla ucznia" podnoszą ich walory estetyczne czym niewątpliwie mogą zachęcić i zaciekawić uczniów dając im możliwość zdobywania wiedzy w ciekawy i przyjemny sposób" - mgr Ewa Nowak (ogólnopolski konsultant ds. rytmiki).

Nowoczesny zestaw dyktand dla dzieci i młodzieży, z dołączoną bezpłatną płytą CD zawierającą nagrania większości ćwiczeń. Na płycie zarejestrowano brzmienie wielu instrumentów smyczkowych, dętych i perkusyjnych w wykonaniu znakomitych instrumentalistów. Układem materiału oraz założeniami metodycznymi podręcznik nawiązuje do Solfeżu elementarnego Marii Wacholc. Kolejność wprowadzania nowych zagadnień jest taka sama jak w Solfeżu elementarnym, co pozwala na równoległe korzystanie z obu podręczników, a tym samym daje możliwość opracowywania identycznych zagadnień w różnych formach, takich jak śpiewanie, rozpoznawanie, zapisywanie.
Środek dydaktyczny zalecany do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego na podstawie recenzji specjalistów: prof. dr hab. Marii Wacholc i mgr Małgorzaty Bednarek.

Nowy solfeż przeznaczony jest do zajęć kształcenia słuchu w szkołach muzycznych I stopnia. Adresatem publikacji są dzieci rozpoczynające naukę w cyklu czteroletnim oraz uczniowie cyklu sześcioletniego i ogólnokształcących szkół muzycznych, dla których ten solfeż stanowić może uzupełnienie podręczników z serii Nasza muzyka. Tytuł – Nowy solfeż – sygnalizuje nowatorstwo tej publikacji, zrealizowane na wielu płaszczyznach. Po pierwsze, poprzez bardzo obszerny, starannie wyselekcjonowany i opisany (tytułami i nazwiskami kompozytorów) repertuar. W publikacji znalazło się blisko tysiąc ćwiczeń solfeżowych i rytmicznych (zarówno jednogłosowych, jak i wielogłosowych), na które składają się utwory z repertuaru instrumentalnego wszystkich epok, w tym, oznaczone ikoną „HIT”, najsłynniejsze kompozycje muzyki klasycznej, a dodatkowo pieśni kompozytorów XIX wieku, współczesne piosenki dla dzieci oraz ludowe melodie z różnych krajów. Nowoczesne jest również opracowanie graficzne. Każda tonacja, temat, typ ćwiczenia oznaczone są kolorem lub specjalnym symbolem pomagającym w szybkim odnalezieniu potrzebnego zagadnienia w książce (np. melodii w kluczu wiolinowym lub basowym). Pozwala to podnieść efektywność zajęć oraz zachęcić dzieci do pracy z książką. Po trzecie, Nowy solfeż, jak żadna inna tego typu publikacja, jest dla nauczyciela kompaktowym materiałem, umożliwiającym kreatywną pracę według preferowanej metody i dostosowanie jej do możliwości, poziomu zaawansowania i wieku każdego ucznia. Materiał Nowego solfeżu obejmuje tonacje do pięciu znaków przykluczowych, zawiera również zestaw utworów opartych na pentatonice, skalach modalnych, skali góralskiej oraz zbiór ćwiczeń rytmicznych. Publikację uzupełniają strony zawierające skrótowe kompendium wiedzy z zakresu kształcenia słuchu i rytmiki. Repertuar Nowego solfeżu pozwala na korelowanie zajęć kształcenia słuchu z audycjami muzycznymi. Zakres tematyczny Nowego solfeżu jest zgodny z obowiązującą w szkolnictwie artystycznym podstawą programową. Uzupełnieniem publikacji jest Dodatek dla nauczyciela zawierający akompaniamenty fortepianowe do wielu melodii i ćwiczeń.

Ks. Zbigniew Stępniak urodzony 22 marca 1968 roku w Giżycku. Ukończył studia magisterskie w Wyższym seminarium Duchownym "Hosianum" Metropolii Warmińskiej w Olsztynie (1988 - 1994), w Instytucie Muzyki na Wydziale Pedagogiki i Wychowania Artystycznego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (1988 - 2000) oraz na Wydziale Wokalno- Aktorskim Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy (2010-2012). Studiował również w Sekcji Muzykologi Teoretycznej i Stosowanej na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2000 - 2004), w Podyplomowym Studium Emisji Głosu przy akademii Muzycznej w Bydgoszczy i Narodowym Centrum Kultury w Warszawie (200-2004) oraz w Prywatnym Policealnym Studium Sztuki Wokalnej w Poznaniu. Pracę doktorską obronił na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych UKSW (2011). Pełnił funkcje wikariusza Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i nauczyciela religii w Zespole Szkół Zawodowych w Olsztynku (1994-200). Jako proboszcz pracował w parafii pw. św. Andrzeja Apostoła i św. Rocha w Ramsowie (2006-2009). Od 2003 roku jest nauczycielem akademickim, obecnie na stanowisku adiunkta Katedry Aksjologicznych Podstaw Edukacji na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Współpracuje też z Archidiecezjalną Szkołą Muzyki Kościelnej w olsztynie i Warmińsko-Mazurskim Ośrodkiem Doskonalenia Nauczycieli w Olsztynie. Jest autorem kilku haseł w encyklopediach: Religia. Encyklopedia PWN i Encyklopedii katolickiej KUL oraz artykułów naukowych i popularno-naukowych. Jest pomysłodawcą, inicjatorem i pierwszym dyrektorem artystycznym Letnich Koncertów Muzyki Wokalnej "Varmia gaudet et cantat"w Romsowie, a także cyklicznych spotkań z muzyką wokalną w Instytucie Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II w Olsztynie. Jako śpiewak (bas) koncertuje głównie na terenach województwa warmińsko-mazurskiego, choć w swoim dorobku artystycznym ma również koncerty solowe w Szwajcarii.

Ćwiczenia 'Kolorowe dźwięki część 2" zawierają fragmenty popularnych piosenek, kolęd i utworów klasycznych. Zapisane są w formie zbioru nut bez metrum, taktów i wartości nut. Część melodii jest opisana cyframi (palcowanie) i literami (nazwy nut), a powtarzające się fragmenty uczeń z pomocą nauczyciela powinien opisać i pokolorować według wzoru z " Kolorowych dźwięków 1". Po nauczeniu się każdej melodii nauczyciel może wspólnie z uczniem zaczernić odpowiednie nuty, dopisać metrum i kreski taktowe, tak jak to zostało zrobione na stronie 5. Mozna również poprosić dziecko o liczenie do czterech podczas grania.
Naklejki dołączone do ćwiczeń mogą służyć jako nagrody za dobrze zagrany utwór, a litery można umieśćić na klawiaturze, co ułatwi odnalezienie właściwego klawisza. Znaki nad i pod nutami można zakryć utrudniając dziecku odczytanie zapisu nutowego.