Wystarczy żyć

„Największymi tancerzami są Niżyński i Wójcikowski” – mówił Igor Strawiński. I wbrew pozorom w tej opinii jest wiele prawdy. Aby się o tym przekonać, wystarczy nawet wyrywkowo zapoznać się z publikacjami poświęconymi Leonowi Wójcikowskiemu. Znajdziemy w nich między innymi wypowiedzi – dość powszechne – stwierdzające, że był najznamienitszym tancerzem charakterystycznym w historii tańca. Wszakże w licznych książkach, opisujących tę dziedzinę sztuki pierwszej połowy minionego stulecia, nazwisko Leona Wójcikowskiego zajmuje znaczące miejsce. Stawiany jest obok najwybitniejszych tancerzy jego czasów, porównywany z Wacławem Niżyńskim. I nie bez powodu można również przeczytać – w kontekście Niżyńskiego – że gdyby Wójcikowski nie zrezygnował z „grania szaleńca”, to jego pozycja byłaby zupełnie inna. Niemniej i bez tego Leon Wójcikowski był tancerzem wybitnym i jedynym w swoim rodzaju, a później okazał się równie znakomitym i cenionym pedagogiem.

U2 Propaganda jest bogatą antologią najlepszych tekstów, wywiadów, zdjęć, listów, piosenek, anegdot i żartów, jakie przez dwadzieścia lat ukazywały się na łamach oficjalnego fanzinu U2.
Książka daje jedyną w swoim rodzaju, fascynującą okazję prześledzenia „od wewnątrz” rozwoju i kariery jednej z największych grup rockowych na świecie. Czyni to piórami i aparatami fotograficznymi ludzi, którzy byli najbliżej U2, a często piórami i aparatami fotograficznymi samych członków zespołu.

W U2 Propaganda znajduje się 250 kolorowych fotografii – z których wiele nigdy wcześniej nie publikowano – artykuły pisane przez fanów, krytyków i członków U2, oraz wyczerpujące, zaskakujące, a często zabawne wywiady.

U2 Propaganda jest bez wątpienia najpełniejszym kompendium wiedzy o zespole, najlepszą książką o U2, jaka kiedykolwiek powstała. Wystarczy do niej zajrzeć.