Katarzyna

Poprzez gry, zabawy, samodzielne wykonywanie instrumentów perkusyjnych (grzechotek, kastanietów, ksylofonu), plastyczne i ruchowe interpretacje różnych form muzycznych, tworzenie własnych małych kompozycji, dzieci mają okazję do poznania elementów i zasad muzyki oraz różnych form muzycznych (AB, ABA, ronda).

Autorki pokazują, jak łączyć poznawanie muzyki własnego regionu, polskich tańców narodowych, muzyki góralskiej czy twórczości Chopina z samodzielnym przygotowaniem wystawy klasowej lub wspólnej inscenizacji, z nauką tańca, wyprawą do muzeum czy filharmonii.

Część druga podręcznika kontynuuje założenia i treści części pierwszej. Realizacja podstawowych celów: kształtowanie wrażliwości muzycznej, rozwój umiejętności, percepcja utworu muzycznego, poszerzanie wiedzy – odbywa się w toku różnorodnych muzycznych działań i na coraz trudniejszym materiale. Podobnie jak w części pierwszej, treści ujęto w porządku cyklu rocznego. Również ten podręcznik został podzielony na 10 miesięcy, czyli 10 rozdziałów: "Z muzyka za pan brat", "Opowie Ci wiatr", "W muzycznym warsztacie", "Grudniowe zmierzchy", "W tanecznym rytmie", "Muzyka na scenie", "Wiosenne wariacje", "Posłuchaj - świat śpiewa", "Muzyczne opowieści", "W oczekiwaniu na letnie przygody".

Chciałbym Państwu polecić pracę o początkach i drogach rozwoju rosyjskiej muzyki organowej; pierwszą polską monografię na ten temat. Ogromne zainteresowanie organami w gronie arystokracji i szlachty, a potem inteligencji rosyjskiej, poczynając od XVIII wieku, jest swoistym fenomenem w społeczeństwie, którego wyznanie nie dopuszczało żadnych instrumentów w obrzędach religijnych. Tym bardziej zaskakuje więc stopień kultywacji muzyki organowej w następnych stuleciach, podyktowany wyłącznie kryteriami intelektualno-kulturowymi, a nie kultowymi.
Prof.dr hab. Jerzy Gołos
Rozprawa opisuje rosyjską i radziecką muzykę organową w szerokim zakresie oraz w różnych aspektach i kontekstach:

- w aspekcie historycznym – rozważane są kolejne etapy rozwoju tej muzyki przypadające na różne okresy.
- w kontekście systematyki rodzajów, gatunków oraz form muzycznych – dokonano podziału rosyjskiej i radzieckiej muzyki organowej na: solową, kameralną, oratoryjno-kantatową, symfoniczną, operową, baletową, teatralną i filmową, tradycyjną, awangardową, programową, użytkową itp.
- w kontekście tzw. Szkół organowych – wyodrębniono i scharakteryzowano główne ośrodki związane z rozwojem organów, muzyki organowej oraz kształceniem organistów, koncentrujące się wokół wybitnych wirtuozów i pedagogów.
- w aspekcie kronikarskim – omówiono postacie wybranych reprezentatywnych twórców rosyjskiej i radzieckiej muzyki organowej oraz ich najważniejsze dzieła.

Do książki dołączona jest płyta CD ilustrująca na przykładzie wybranych utworów treść rozprawy.

1.Aleksander Głazunow – Preludium i fuga D-dur
2.Aleksander Goedicke – Preludium Es-dur
3.Dymitr Szostakowicz – Passacaglia z opery „Katarzyna Izmajłowa”
4.Georgij Muszel – Suita na organy /Aria, Toccata i Fuga/
5.Alfred Schnittke – Dwa utwory na organy
6.Sofia Gubajdulina – Hell und Dunkel

Obszerne wydanie encyklopedyczne zawierające 121 sylwetek piosenkarzy, kompozytorów oraz osób związanych z polską piosenką. Zawarto tu biogramy muzyczne i artystyczne, jak również wywiady, zdjęcia, dyskografie. Do każdego opisu danego artysty dołączany jest reprezentatywny tekst piosenki, wykonywanej w czasach ich świetności i sławy.