Ja i Agnieszka

"W krainie muzyki" notatnik muzyczny pierwszy to publikacja, która jest zeszytem ćwiczeń uzupełniającym i utrwalającym wiadomości z podręcznika do audycji muzycznych „W krainie muzyki”. Jest to zeszyt pełen zagadek muzycznych związanych z konkretnymi utworami i przykładmi nutowymi. Odpowiedzi na pytania zapisuje się bezpośrednio w nim, jest też miejsce na własny notatnik i kalendarz koncertowy, czyli planogram koncertów z miejscem na własne recenzje. Zeszyt ćwiczeń dopuszczony został do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, wpisany do wykazu podręczników do nauczania przedmiotu audycje muzyczne w klasie IV-VI szkół muzycznych i ogólnokształcących szkół muzycznych I stopnia na podstawie opinii rzeczoznawców: D. Szlagowskiej, I. Watten i prof. Wesołowskiego.

"W krainie muzyki" notatnik muzyczny trzeci to publikacja, która jest zeszytem ćwiczeń uzupełniającym i utrwalającym wiadomości z podręcznika do audycji muzycznych „W krainie muzyki”. Jest to zeszyt pełen zagadek muzycznych związanych z konkretnymi utworami i przykładmi nutowymi. Odpowiedzi na pytanie zapisuje się bezpośrenio w nim, jest też miejsce na własny notatnik i kalendarz koncertowy, czyli planogram koncertów z miejscem na własne recenzje. Zeszyt ćwiczeń dopuszczony został do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, wpisany do wykazu podręczników do nauczania przedmiotu audycje muzyczne w klasie IV-VI szkół muzycznych i ogólnokształcących szkół muzycznych I stopnia na podstawie opinii rzeczoznawców: D. Szlagowskiej, I. Watten i prof. Wesołowskiego.

"W krainie muzyki" notatnik muzyczny drugi to publikacja, która jest zeszytem ćwiczeń uzupełniającym i utrwalającym wiadomości z podręcznika do audycji muzycznych „W krainie muzyki”. Jest to zeszyt pełen zagadek muzycznych związanych z konkretnymi utworami i przykładmi nutowymi. Odpowiedzi na pytanie zapisuje się bezpośrenio w nim, jest też miejsce na własny notatnik i kalendarz koncertowy, czyli planogram koncertów z miejscem na wlasne recenzje. Zeszyt ćwiczeń dopuszczony został do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, wpisany do wykazu podręczników do nauczania przedmiotu audycje muzyczne w klasie IV-VI szkół muzycznych i ogólnokształcących szkół muzycznych I stopnia na podstawie opinii rzeczoznawców: D. Szlagowskiej, I. Watten i prof. Wesołowskiego.

Część druga podręcznika kontynuuje założenia i treści części pierwszej. Realizacja podstawowych celów: kształtowanie wrażliwości muzycznej, rozwój umiejętności, percepcja utworu muzycznego, poszerzanie wiedzy – odbywa się w toku różnorodnych muzycznych działań i na coraz trudniejszym materiale. Podobnie jak w części pierwszej, treści ujęto w porządku cyklu rocznego. Również ten podręcznik został podzielony na 10 miesięcy, czyli 10 rozdziałów: "Z muzyka za pan brat", "Opowie Ci wiatr", "W muzycznym warsztacie", "Grudniowe zmierzchy", "W tanecznym rytmie", "Muzyka na scenie", "Wiosenne wariacje", "Posłuchaj - świat śpiewa", "Muzyczne opowieści", "W oczekiwaniu na letnie przygody".

Andrzej Nikodemowicz to bez wątpienia jedna z największych osobistości w gronie współczesnych polskich kompozytorów. Jego twórczość na stałe zawitała na rodzimej oraz światowej scenie muzycznej, zajmując własne, niepowtarzalne miejsce. Publikacja jest z jednej strony historią człowieka, który na trwałe wpisał się w polskie życie muzyczne XX i XXI wieku, próbą usystematyzowania i obiektywnego scharakteryzowania jego bogatego dorobku kompozytorskiego, a z drugiej strony subiektywnym spojrzeniem na jego sylwetkę oraz na wybrane utwory kameralne. W pracy zamieszczona jest biografia kompozytora od urodzenia we Lwowie w 1925 roku, młodzieńczość, trudne lata wojenne i powojenne, przez konieczność opuszczenia rodzinnego miasta w 1980 roku na rzecz Lublina, gdzie Andrzej Nikodemowicz dotychczas mieszka i dalej tworzy muzykę.
Do prezentacji analitycznej wybrano wąską, ale charakterystyczną i spójną grupę utworów: wczesne kompozycje kameralne Andrzeja Nikodemowicza na skrzypce i fortepian (z lat 40. i 50.) przedstawione w kontekście źródeł jego inspiracji oraz najistotniejszych wydarzeń z jego życia. Są to: Romance, 1947 rok; Kołysanka, 1949 rok; Notturno (Nokturn), 1951 rok; Poeme I, 1955 rok; Poeme II, 1955 rok; Sonata, 1949 rok. Do książki dołączona jest płyta z nagraniami ww utworów kameralnych w wykonaniu Katarzyny Dudy (skrzypce) i Agnieszki Schulz-Brzyskiej (fortepian).

„Uwerturki” to seria książeczek przeznaczonych dla najmłodszych melomanów, które w sposób odpowiedni do wieku czytelników, wprowadzają w świat instrumentów. Odwołując się do pojęć, które dziecko nabywa wraz z rozwojem mowy, autorki przedstawiają rozmaite aspekty muzyki – od kształtu i koloru instrumentów po sposób wydobycia z nich dźwięku. Każda z książeczek zawiera krótką narrację skierowaną bezpośrednio do czytelnika, dzięki czemu lektura staje się wspólną przygodą rodzica i dziecka w myśl zasady, aby uczyć bawiąc.


„Muzyka z patyka, czyli skąd się biorą dźwięki?” jest opowieścią o tym, co sprawia, że instrumenty grają. Na kolejnych kartach poznajemy odmienne sposoby wydobycia dźwięku, które pozwalają odróżnić od siebie kolejne grupy instrumentów. Dowiadujemy się także, jak różnorodne są materiały, z których buduje się instrumenty, a także, że cisza to też muzyka!
„Koło, trójkąt i pięć linii, czyli jaki kształt ma muzyka?” ukazuje rozmaitość form, jakie przybierają instrumenty. Oprócz kształtów geometrycznych mamy tu także inspiracje ze świata przyrody w postaci dobrze znanych dzieciom zwierząt.
„Czarno na białym, czyli jaki kolor ma muzyka?” od odgłosów zwierząt przechodzi z kolei do kolorów, pokazując, że instrumenty mienią się barwami, a dodatkowy koloryt wprowadzają stroje muzyków, a także batuta dyrygenta.

Uwerturki” to seria książeczek przeznaczonych dla najmłodszych melomanów, które w sposób odpowiedni do wieku czytelników, wprowadzają w świat instrumentów. Odwołując się do pojęć, które dziecko nabywa wraz z rozwojem mowy, autorki przedstawiają rozmaite aspekty muzyki – od kształtu i koloru instrumentów po sposób wydobycia z nich dźwięku. Każda z książeczek zawiera krótką narrację skierowaną bezpośrednio do czytelnika, dzięki czemu lektura staje się wspólną przygodą rodzica i dziecka w myśl zasady, aby uczyć bawiąc.


„Muzyka z patyka, czyli skąd się biorą dźwięki?” jest opowieścią o tym, co sprawia, że instrumenty grają. Na kolejnych kartach poznajemy odmienne sposoby wydobycia dźwięku, które pozwalają odróżnić od siebie kolejne grupy instrumentów. Dowiadujemy się także, jak różnorodne są materiały, z których buduje się instrumenty, a także, że cisza to też muzyka!
„Koło, trójkąt i pięć linii, czyli jaki kształt ma muzyka?” ukazuje rozmaitość form, jakie przybierają instrumenty. Oprócz kształtów geometrycznych mamy tu także inspiracje ze świata przyrody w postaci dobrze znanych dzieciom zwierząt.
„Czarno na białym, czyli jaki kolor ma muzyka?” od odgłosów zwierząt przechodzi z kolei do kolorów, pokazując, że instrumenty mienią się barwami, a dodatkowy koloryt wprowadzają stroje muzyków, a także batuta dyrygenta.

„Uwerturki” to seria książeczek przeznaczonych dla najmłodszych melomanów, które w sposób odpowiedni do wieku czytelników, wprowadzają w świat instrumentów. Odwołując się do pojęć, które dziecko nabywa wraz z rozwojem mowy, autorki przedstawiają rozmaite aspekty muzyki – od kształtu i koloru instrumentów po sposób wydobycia z nich dźwięku. Każda z książeczek zawiera krótką narrację skierowaną bezpośrednio do czytelnika, dzięki czemu lektura staje się wspólną przygodą rodzica i dziecka w myśl zasady, aby uczyć bawiąc.


„Muzyka z patyka, czyli skąd się biorą dźwięki?” jest opowieścią o tym, co sprawia, że instrumenty grają. Na kolejnych kartach poznajemy odmienne sposoby wydobycia dźwięku, które pozwalają odróżnić od siebie kolejne grupy instrumentów. Dowiadujemy się także, jak różnorodne są materiały, z których buduje się instrumenty, a także, że cisza to też muzyka!
„Koło, trójkąt i pięć linii, czyli jaki kształt ma muzyka?” ukazuje rozmaitość form, jakie przybierają instrumenty. Oprócz kształtów geometrycznych mamy tu także inspiracje ze świata przyrody w postaci dobrze znanych dzieciom zwierząt.
„Czarno na białym, czyli jaki kolor ma muzyka?” od odgłosów zwierząt przechodzi z kolei do kolorów, pokazując, że instrumenty mienią się barwami, a dodatkowy koloryt wprowadzają stroje muzyków, a także batuta dyrygenta.