Dzień jak co dzień

Spis treści:

Publikacja łączy zalety podręcznika zawierającego dużą ilość treści oraz praktycznego i wygodnego zeszytu ćwiczeń. "Naszą muzykę" cechuje dbałość o właściwą korelację zagadnień z kształcenia słuchu i rytmiki, których uzupełnienie stanowią podstawowe pojęcia z zakresu teorii muzyki. Nowoczesna konstrukcja podręcznika oraz przemyślany i logiczny sposób uporządkowania zawartych w nim treści i zagadnień stanowią nową jakość na rynku wydawniczym. Charakterystyczną cechą publikacji jest wprowadzenie dużej ilości ćwiczeń twórczych polegających na komponowaniu i improwizacji oraz zwrócenie uwagi na rozwijanie wyobraźni i wrażliwości muzycznej uczniów już od samego początku nauki. Szata graficzna publikacji została przygotowana na najwyższym światowym poziomie. Podręcznik jest w całości kolorowy, z pięknymi ilustracjami autorstwa Małgorzaty Flis. Kolorowe ramki i ikony, powiększona czcionka nut, szerokie pięciolinie i wyraźna czcionka tekstowa ułatwiają dzieciom korzystanie z tej publikacji.

Książka, która jest muzyką, gdzie nie ma przypadkowych słów, a melodia przenika każdy wers. Płynie powoli, mieni się, wiruje, opowieści przenikają się, sączą... Regularnie wypływają najważniejsze tematy: dzieciństwo, młodość, pierwsze miłości, przyjaźnie, ślady, jakie zostawiło życie i sztuka. To opowieści, które mają swoje korzenie w Pink Floydach, Rolling Stonesach, Dylanie, Doorsach, Zappie. Tu muzyka miesza się z życiem, nie sposób odróżnić tego, co było wcześniej. Ale to nie ważne - bo tekst gra. Słodko, gorzko. Pięknie. Czasem pachnie piżmem i korzeniami, czasem zakłuje, zaboli, czasem jakiś smak, dawno zdawałoby się utracony wybrzmi, i pamięć na nowo rozbłyska. To książka, którą możną czytać na okrągło, do zasłuchania.

"Od Testamentu Stachury i Obłędu Krzysztonia nie czytałem równie rozpłaczliwej spowiedzi ze zmagań o sens, o "istotę tego wszystkiego", o Boga (jakkolwiek go pojmujemy). O Światło."

Edward Redlińśki


Dariusz Bugalski, z wykształcenia filmolog. Pracował w Muzeum Sztuki w Łodzi. Dziennikarz radiowy i telewizyjny. Najpierw związany z Tok FM, a ostatnio z Trójką, gdzie prowadzi programy "Klub Trójki" i "Polska według Polaków". Pisał o sztuce i edukacji. Autor kilku tomów wierszy, m.in. Miejsce, w którym nic się nie stało; Przekłady, Turtle, turtle, turtle. Po godzinach słucha jazzu i Bruce'a Springsteena.

Na książkę składają się artykuły zamieszczone w magazynie Rolling Stone. O Kurcie Cobainie piszą najlepsi dziennikarze muzyczni na świecie, wyjaśniając fenomen niezwykłej popularności jego zespołu. Pod względem graficznym jest to z pewnością najlepsza publikacja o liderze Nirvany, jaka ukazała się dotychczas na rynku.

Tom 1. Korespondencji Karola Szymanowskiego zawiera 405 listów, w tym 322 listy kompozytora i tylko 83 listy pisane do niego, z lat 1903 - 1919. Listy krążą pomiędzy Tymoszówką, Elizawetgradem, Warszawą, Lwowem, Krakowem, Zakopanem, Moskwą, Petersburgiem, Wiedniem, Berlinem, Londynem, Rzymem, Palermo, Florencją, Paryżem. Krążą pomiędzy najbliższą rodziną Szymanowskich i Taubów, między przyjaciółmi - muzykami, jak: A. Rubinstein, P. Kochański, G. Fitelberg, H. Neuhaus, L. Różycki, A. Chybiński, J. Marx, przyjaciółmi i powiernikami, jak: S. Spiess, J. Iwaszkiewicz, S. I. Witkiewicz. Są pomiędzy piszącymi także S. Żeromski i T. Miciński, nie brak kobiet, z którymi łączyły Szymanowskiego więzy przyjaźni: H. Klechniowska, N. Dawydowa, Z. Kochańska, D. Godowska, M. Borodkina. Korespondencja ta odkrywa przed Czytelnikiem wewnętrzny świat Szymanowskiego na przestrzeni blisko dwudziestu lat jego życia, kiedy z młodzieńca studiującego harmonię i kontrapunkt przeistacza się w twórcę świadomego swego rzemiosła i estetyki.

Publikacja "Asy pierwszej klasy" zawiera scenariusz przedstawienia szkolnego opracowany przez Michała Mokrzyckiego. Odnaleźć tu można opis scen, dekoracji, pełne humoru dialogi i wiersze o tematyce szkolnej (m.in. Anny Miłobrzeskiej, Marii Terlikowskiej, Jana Brzechwy, Włodzimierza Ścisłowskiego), a także jedną piosenkę (linia melodyczna i akordy) jako opracowanie muzyczne widowiska. Osoby występujące w przedstawieniu to m.in.: Jaś Kowalski, Nauczycielka, Kuba Spóźnialski, Zosia Kleksińska oraz Bolek Bazgroła.

"Scena przedstawia typową klasę szkolną, w której znajdują się ławki, stół, tablica, mapa i inne pomoce szkolne. Na jednej z ławek wisi napis: ośla ława. Na wprost widowni, na ścianie wisi tablica szkolna i mapa. Nad tablicą z boku widnieją hasła: "Pomagajmy rodzicom w odrabianiu naszych lekcji" oraz "Czego nie masz w głowie - miej na ławce!".

Andrzej Nikodemowicz to bez wątpienia jedna z największych osobistości w gronie współczesnych polskich kompozytorów. Jego twórczość na stałe zawitała na rodzimej oraz światowej scenie muzycznej, zajmując własne, niepowtarzalne miejsce. Publikacja jest z jednej strony historią człowieka, który na trwałe wpisał się w polskie życie muzyczne XX i XXI wieku, próbą usystematyzowania i obiektywnego scharakteryzowania jego bogatego dorobku kompozytorskiego, a z drugiej strony subiektywnym spojrzeniem na jego sylwetkę oraz na wybrane utwory kameralne. W pracy zamieszczona jest biografia kompozytora od urodzenia we Lwowie w 1925 roku, młodzieńczość, trudne lata wojenne i powojenne, przez konieczność opuszczenia rodzinnego miasta w 1980 roku na rzecz Lublina, gdzie Andrzej Nikodemowicz dotychczas mieszka i dalej tworzy muzykę.
Do prezentacji analitycznej wybrano wąską, ale charakterystyczną i spójną grupę utworów: wczesne kompozycje kameralne Andrzeja Nikodemowicza na skrzypce i fortepian (z lat 40. i 50.) przedstawione w kontekście źródeł jego inspiracji oraz najistotniejszych wydarzeń z jego życia. Są to: Romance, 1947 rok; Kołysanka, 1949 rok; Notturno (Nokturn), 1951 rok; Poeme I, 1955 rok; Poeme II, 1955 rok; Sonata, 1949 rok. Do książki dołączona jest płyta z nagraniami ww utworów kameralnych w wykonaniu Katarzyny Dudy (skrzypce) i Agnieszki Schulz-Brzyskiej (fortepian).

Kolejna książka znanego dziennikarza i krytyka muzycznego Janusza Świądra, przedstawia Nałęczowski Festiwal Wokalny Belcanto. Piękny śpiew w znanym nałęczowskim uzdrowisku przyciąga corocznie wielkie rzesze słuchaczy nie tylko melomanów, ale również wiele osób z kraju i zagranicy. Wybitni wykonawcy polscy i zagraniczni stworzyli w Nałęczowie niepowtarzalny muzyczny klimat.
Publikacja, oprócz wywiadów z wielkimi gwiazdami muzyki operowej i operetkowej, oddaje całą atmosferę festiwalu. Czytelnik znajdzie tutaj zarówno sylwetki wykonawców, bogato ilustrowanych fotografiami, jak i całą historię tego wydarzenia muzycznego Laureaci, organizatorzy, dziennikarze, krytycy muzyczni i sponsorzy to ludzie zamiłowani w wielkiej sztuce wokalnej, dzięki którym festiwal istnieje i dzięki którym młode, nieprzeciętne talenty zdobywając laury i wyróżnienia, mogą zaprezentować szerokiej publiczności swoje umiejętności wokalne.

"Chopina żalby mi opuszczać, i chciałbym się z nim rozstać, bo ja go jak artystę nad wszystkich zawsze przenosiłem i przenoszę, ale jako człowieka kocham i niecierpię, chciałbym go co dzień widzieć i być sto mil od niego, z nim nie raz przeydą naymilsze chwile i naynieznośnieysze."
z listów Fontany do S.E. Koźmiana


Magdalena Oliferko - muzykolog i organistka. Ukończyła muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim, otrzymując za swą pracę magisterską wyróżnienie w Konkursie im. Zofii Lissy (2005). Studiowała na Akademii Muzycznej w Warszawie, a następnie w Hochschule fur Musik und Theater w Hamburgu. Prowadzi szczegółowe badania nad Fontaną i jego związkami z Chopinem, które prezentuje w artykułach, referatach oraz powstającej obecnie rozprawie doktorskiej.

Refren hymnu Lecha dodi Pójdź, mój ukochany, naprzeciw Oblubienicy - powitajmy Szabat!, jest odniesieniem do talmudycznej opowieści jak mędrcy wiali Święty Dzień. Rabi Chinina wychodził na pole i mówił: Pójdźmy, wyjdźmy naprzeciwko Szabatu Królowej!, a rabi Janaj ubierał strój szabatowy i mówił: Boi Kala! Boi Kala! - Przybywaj Oblubienico!

Stefan Kisielewski – publicysta, prozaik, krytyk muzyczny, polityk i… kompozytor! Prawdę o Kisielewskim – kompozytorze postanowiła pokazać Małgorzata Gąsiorowska w pierwszej monografii artysty wydanej nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Kisiel znany wszystkim jako mistrz felietonu, autor „Dzienników” oraz zaangażowany polityk w głębi ducha był zawsze artystą. Artystą kompozytorem! Jak w każdej dziedzinie swojego życia i tu nie uznawał kompromisów. Tworząc, ucząc, komentując muzykę zawsze starał się być w zgodzie z przyjętym własnym widzeniem świata. Był twórcą powojennego Ruchu Muzycznego, autorem bestsellerowych książek o muzyce, świetnym pedagogiem i awangardowym kompozytorem. Pod koniec swojego życia zwierzył się synowi: „Wiesz, wczoraj z nudów liczyłem swoje utwory. Jest ich sto. I wymienił płynnie kolejne kompozycje solowe, kameralne, orkiestrowe, balety, muzykę filmową, śpiewogry”. Książka ukazała się dokładnie w setną rocznicę urodzin kompozytora.

Niniejszy audiobook jest oparty na fragmentach książki zatytułowanej "Astor Piazzolla. Moja historia" Natalio Gorina (wydanie polskie PWM 2008, wydanie oryginalne:"Astor Piazzolla. Memorias" Alba Editorial 1991, 2002). nagranie fragmentów za zgodą oryginalnego wydawcy. Płyta w formacie audio przeznaczona do odtwarzania w czytnikach CD lub CD- ROM.
"Moja historia" Astora Piazzolli, to niezwykła podróż, która pozwoli czytelnikowi poznać styl pracy genialnego artysty, jego inspiracje, czasy, w jakich żył i tworzył oraz ludzi, z którymi współpracował. Wiosną 1990 roku A. Piazzolla zgodził się na udzielenie szeregu wywiadów Natalio Gorinowi - dziennikarzowi, miłośnikowi tanga i zarazem swemu przyjacielowi. Tak powstała książka, dzięki której dowiemy się o początkach kariery Astora Piazzolli w orkiestrze Anibala Troila, studiach pod kierunkiem Nadii Boulanger, stworzenia Octeto de Buenos Aires i Orquestra de Cuerdas, Quinteto, Noneto, sukcesie, jaki osiągnęła Balada para un loco, późniejszej współpracy z Gerry Mulliganem i długiej drodze do artystycznego uznania. Rzesze wielbicieli Piazzolli wciąż rosną i wszystko wskazuje na to, że spełni się jego życzenie:"mam nadzieję, że będą słuchać mojej muzyki w 2020, a także 3000 roku".

Obszerna, bogato ilustrowana monografia nestora muzyki polskiej, wybitnego edytora twórcy Wydania Narodowego Dzieł F. Chopina, pianisty laureata III Konkursu Chopinowskiego, w latach 1949- 2010 jego jurora, a także kompozytora i pedagoga profesora klasy fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Uniwersytet Muzyczny) w Warszawie, którą ukończyli pianiści tej miary co Piotr Paleczny, Bronisława Kawalla i in. Niezaprzeczalnym walorem książki jest baza źródłowa, z jakiej korzystała autorka, a są nią m.in. rozmowy przeprowadzone z prof. Janem Ekierem oraz jego wybitnymi uczniami. Publikację uzupełniają liczne aneksy, zawierające wykaz nagrań Jana Ekiera, wykaz jego koncertów, a także spis kompozycji oraz artykułów i prac naukowych, wykaz materiałów filmowych i audycji radiowych z udziałem bohatera książki.

Tematem książki jest historia średniowiecznych tradycji liturgiczno- muzycznych biskupstw metropolii gnieźnieńskiej obejmująca takie zagadnienia, jak tradycja, pochodzenie i zróżnicowanie, kultywowanie oraz ich rola w kształtowaniu lokalnego „patriotyzmu liturgicznego” Poruszono tu problem roli szkół w nabożeństwach parafialnych, kolegiackich i katedralnych, a także podjęto próbę zrekonstruowania norm dotyczących częstotliwości, przebiegu i „rozkładu ról” w celebracji godzinach kanonicznych w różnych ośrodkach kościelnych.

Książka jest pierwszą częścią planowanego i częściowo zrealizowanego przedsięwzięcia, jakim miało być opisanie życia i twórczości Albana Berga. Niniejsza publikacja ma na celu udokumentowanie wstępnych i wczesnych utworów kompozytora z lat 1900-1913. W każdym z rozdziałów A. Chłopecki opisuje też życie kompozytora, ujawnia fakty dotyczące jego kondycji psychicznej i osobowościowej, ukazuje go w relacjach ze środowiskiem, w którym żył.