Jet

Opracowania gitarowe 15 znanych utworów instrumentalnych o wartości koncertowej Jana Sebastiana Bacha i Silviusa Leopolda Weissa. W zbiorze zostały zamieszczone transkrypcje utworów klawesynowych i wiolonczelowych Bacha, wykonane przez Bartłomieja Buszyńskiego. Natomiast w utworach Weissa, autor transkrypcji starał się naśladować brzmieniowe efekty weissowskiej lutni (jak np. granie wyższego dźwięku na niższej strunie, czy gamy na sposób "harfowy").

Publikacja dedykowana gitarzystom, którzy poznali już skale pentatoniczne i wyćwiczyli je dokładnie a teraz chcą wykorzystać nabyte umiejętności w swoich improwizacjach. Improwizacja nie polega na graniu przypadkowych dźwięków, wbrew pozorom i powszechnej opinii, rządzi się ona swoimi prawami, polega na budowaniu progresji na kadencjach z uwzględnieniem wielu zasad. Jednak improwizacja nie polega też na graniu wcześniej wyuczonych pasaży akordowych czy pentatonicznych z dołu do góry i z góry na dół, chociaż jest to jeden z etapów w nauce sztuki improwizowania. Następnym etapem jest budowanie melodii z uwzględnieniem frazowania i rytmiki, bardzo pomocne w tym celu są tzw. riff'y, czyli krótkie melodie, motywy lub pojedyncze frazy, zwykle charakterystyczna część dłuższego solo, często powracająca wielokrotnie w czasie jego trwania. Poznając utarte wzorce, motywy z improwizacji mistrzów z czasem sami zaczynamy tworzyć własne melodie niebędące już arpeggiami akordowymi ani cytatami cudzych solówek. Publikacja ta zawiera ponad 70 riff'ów zapisanych notacją tradycyjną wraz z tabulaturą, dodatkowo na załączonej płycie CD znajdują się ścieżki audio ze wzorcowymi wykonaniami, co ułatwia naukę osobom mającym sprawność techniczną i dobry słuch ale niepotrafiącym biegle czytać z nut. Na płycie są też ścieżki audio z akompaniamentem zespołu do kilku popularnych schematów bluesa.

Podręcznik ten objaśnia budowę skal i akordów oraz ich praktyczne zastosowanie w improwizacji. Oprócz skal systemu modalnego i skal systemu dur-moll w książce ten omówione są skale orientalne takie jak np.: japońskie, egipskie, hinduskie, arabsko perskie i wiele innych. Do korzystania z tego podręcznika nie jest wymagana umiejętność czytania nut, gdyż wyżej wymienione zagadnienia omawiane są na podstawie zapisu w formie tabulatuey gitarowej, co nie znaczy, że nie może się on okazać cennym nabytkiem dla zawodowego gitarzysty.

Szkoła omawiająca bardzo dokładnie sposoby "poruszania się" po gryfie gitarowym, dokładnie omawia budowę skal i akordów oraz uczy odnajdywać najwygodniejsze dla siebie "chwyty" tak aby w przyszłości nie było konieczne korzystanie z diagramów. Podręcznik ten jest przeznaczony dla początkujących gitarzystów jak i dla tych zaawansowanych, jednak do posługiwania się nim nie jest potrzebna umiejętność czytania nut, gdyż akordy i ćwiczenia zapisane są tabulaturą gitarową a sposób jej odczytu omówiony jest w pierwszym rodziale ksiązki.

Starannie przygotowana szkoła gry na gitarze w rocku i popie umożliwia równomierny rozwój różnych technik i umiejętności związanych z grą na gitarze, jak i zbudowanie podstawowego repertuaru na znanych utworach z różnych stylów.

Jan Nepomucen Bobrowicz was born on 1805 in Crawo, Poland, to the family of the Polish gentry. He belong to the most extaordinary guitar players of his time, along with three Polish virtuosos, namely Feliks Horecki, Marek Sokolowski ans Stanislaw Szczepnowski. Still as a child Bobrowicz started guitar lessons under his father's guideance. Later on he studied at Mauro Giuliani's in Vienna. In 1822 Bobrowicz was admitted to the Cracow Music Society. He participated in numerous concerts played by the artists visiting Cracowa and performer as a soloist achieving fame as an outstanding performer. Jan Nepomucen Bobrowicz was not only guitar player and virtuoso but a composer, as well. He issued about 70 compositions, of which have been preserved. These are variations, marches, waltzes, polonaises, transcriptions of Chopin piece of music.
This is the very first Polish edition.

Lista utworów:
Distraction rondeau brillant et facile op. 17 (Bobrowicz Jan Nepomucen)

Wariacje na flet i fortepian powstały we wczesnym okresie twórczości kompozytorskiej Chopina (lata 1826-30). Oparte są na temacie arii „Non piu mesta” z opery „Kopciuszek” Gioacchino Rossiniego. Transkrypcję i opracowanie Wariacji na gitarę dokonał Janusz Sochacki, absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie. Doskonalił on swoje umiejętności na kursach mistrzowskich w Niemczech i Francji. Poza działalnością artystyczną i pedagogiczną przygotowuje transkrypcje i opracowania otworów klasycznych na gitarę.