A jednak żal

Współczesna kompozycja Aleksandra Tansmana, stworzona w hołdzie Lechowi Wałęsie. Aleksander Tansman urodził się w Łodzi w 1897 roku. Studia muzyczne ukończył w Łodzi i Warszawie. Twórczość jego spotkała się w Polsce z gwałtownymi atakami ze strony krytyów warszawskich, co skłoniło go do wyjazdu do Francji. W Paryżu miał okazję zaprezentować swoje utwory Maurycemu Ravelowi i zyskał jego uznanie. Odtąd kariera międzynarodowa Tansmana wkroczyła na nowy tor. Jego uznanie we Francji wkrótce było tak wielkie, że Arthur Honegger i Darius Milhaud nakłaniali go, by został "siódmym" w ich Grupie "Le Six", jednak Tansman nie przyjął tego zaszczytu. Cały czas był i czuł się polakiem i patriotą. Sam kompozytor pisze o sobie: "Oczywiście wiele zawdzięczam Francji, ale nikt, kto kiedykolwiek słyszał moje utwory, nie może mieć wątpliwości, że byłem jestem i na zawsze pozostanę kompozytorem polskim".

Publikacja dedykowana gitarzystom, którzy poznali już skale pentatoniczne i wyćwiczyli je dokładnie a teraz chcą wykorzystać nabyte umiejętności w swoich improwizacjach. Improwizacja nie polega na graniu przypadkowych dźwięków, wbrew pozorom i powszechnej opinii, rządzi się ona swoimi prawami, polega na budowaniu progresji na kadencjach z uwzględnieniem wielu zasad. Jednak improwizacja nie polega też na graniu wcześniej wyuczonych pasaży akordowych czy pentatonicznych z dołu do góry i z góry na dół, chociaż jest to jeden z etapów w nauce sztuki improwizowania. Następnym etapem jest budowanie melodii z uwzględnieniem frazowania i rytmiki, bardzo pomocne w tym celu są tzw. riff'y, czyli krótkie melodie, motywy lub pojedyncze frazy, zwykle charakterystyczna część dłuższego solo, często powracająca wielokrotnie w czasie jego trwania. Poznając utarte wzorce, motywy z improwizacji mistrzów z czasem sami zaczynamy tworzyć własne melodie niebędące już arpeggiami akordowymi ani cytatami cudzych solówek. Publikacja ta zawiera ponad 70 riff'ów zapisanych notacją tradycyjną wraz z tabulaturą, dodatkowo na załączonej płycie CD znajdują się ścieżki audio ze wzorcowymi wykonaniami, co ułatwia naukę osobom mającym sprawność techniczną i dobry słuch ale niepotrafiącym biegle czytać z nut. Na płycie są też ścieżki audio z akompaniamentem zespołu do kilku popularnych schematów bluesa.

"12 Melodii ludowych” na fortepian zostało skomponowanych przez Witolda Lutosławskiego w 1945 roku na zamówienie Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Miniatury te oparte są na melodiach ludowych, pochodzących z różnych regionów Polski. Nasuwa się skojarzenie z utworami Miguela Llobeta, który w swoich kompozycjach gitarowych wykorzystywał katalońskie piosenki ludowe.
Przed kilkunastu laty angielski gitarzysta Julian Bream dokonał transkrypcji " melodii” i prawdopodobnie skonsultował swoje opracowanie z kompozytorem przed ich publicznym wykonaniem. Aranżacje te nie zostały jednak wydane.
Część moich opracowań „Melodii” powstało wiele lat temu, pozostałe - w ostatnich czasach. Niektóre miniatury przetransponowałem do innych niż oryginalne tonacji, wprowadziłem też kilka zmian, aby transkrypcje były wygodniejsze dla gitarzystów. Różnice te nie zmieniają jednak w żaden sposób zamysłu i intencji kompozytora