Walc

25 lipca 1988 z przedawkowania narkotyków zmarł jeden z założycieli grupy - Hillel Slovak. Jego śmierć diametralnie zmieniła życie muzyków, Jack Irons, z powodu licznych załamań nerwowych, spędził długi czas w szpitalu, a w ostateczności odszedł z zespołu. Anthony ciężko walczył z uzależnieniem od narkotyków, które na szczęście udało mu się przezwyciężyć...
Publikacja zawiera 12 utworów, m.in.: Aeroplane, Breaking The Girl, Catholic School Girls Rule, Fight Like A Brave, Give It Away, Good Time Boys. Dodatkowo do publikacji dołączona jest płyta CD.

Agnieszka Osiecka (1936-1997), poetka, pisarka, autorka spektakli teatralnych i telewizyjnych, dziennikarka, przede wszystkim autorka ponad tysiąca tekstów piosenek. Urodzona w Warszawie, córka Marii i Wiktora Osieckiego, kompozytora muzyki rozrywkowej.

Bobrowicz Jan Nepomucen- urodził się w 1805 r. w Krakowie od wczesnych lat dzieciństwa grał na gitarze. Wielu świetnych artystów koncertujących w owych latach
angarzowało go do udziału w swoich występach, jak np. sławny skrzypek Karol Lipiński. Franciszek Liszt nazwał Bobrowicza ,, Chopinem gitary ". Bobrowicz był nie tylko gitarzystą ale także kompozytorem. Wydał około 70 pozycji, z czego zachowalo się około 50. Są to wariacje, marsze, walce, polonezy, transkrypcje, pieśni na głos z gitarą.
W 200 rocznicę urodzin kompozytora powstała edycja tej publikacji, do której sięgnięcia szczerze zachęcamy.

Spośród muzyków młodego pokolenia Marek Pasieczny należy do jednego z najbardziej charakterystycznych koncertujących gitarzystów i kompozytorów piszących na gitarę. Urodził się 14 lutego 1980 roku w Zamościu. Naukę gry na gitarze rozpoczął w wieku 10 lat. W latach 2000-2005 studiował na Akademii Muzycznej im K. Lipińskiego we Wrocławiu w klasie gitary prof. Piotra Zaleskiego, którą ukończył z wyróżnieniem w 2005 roku. Studia kontynuował w The Royal Scottish Academy of Music w Glasgow w klasie gitary Allana Neave'a.
Two Stories About Patrick, Aquarius i Cool Night Lights to trzy niezależne kompozycje, które także mogą być wykonywane jako całość. Powstały na przestrzeni lat 1997-2003 z inspiracji twórczością jazzowego gitarzysty Pata Metheny.

Jan Nepomucen Bobrowicz urodził się w Krakowie w 1805 roku w rodzinie szlacheckiej. Należał do grupy najwybitniejszych gitarzystów epoki, do której zaliczeni zostali jeszcze trzej polscy wirtuozi: Feliks Horecki, Marek Sokołowski i Stanisław Szczepanowski. Jeszcze jako dziecko rozpoczął naukę gry na gitarze pod kierunkiem swojego ojca. Kształcił się później u Mauro Giulianiego w Wiedniu. W 1822 roku został przyjęty do Krakowskiego Towarzystwa Muzycznego. Brał udział w koncertach wielu odwiedzających Kraków artystów oraz występował jako solista, zyskując sławę znakomitego wykonawcy.
Bobrowicz był gitarzystą - wirtuozem, jak również znakomitym kompozytorem. Napisał około 70 utworów, z czego zachowało się około 50. Są to wariacje, fantazje, marsze, walce, polonezy, transkrypcje pieśni na głos z gitarą i transkrypcje utworów Chopina.
Niniejsza publikacja zawiera utwór "Distraction rondeau brillant et facile" z op. 17 i jest to pierwsze polskie wydanie tego utworu.

Jan Nepomucen Bobrowicz (1805 - 1881) był gitarzystą - wirtuozem, jak również znakomitym kompozytorem. Napisał około 70 utworów, z czego zachowało się około 50. Są to wariacje, fantazje, marsze, walce, polonezy, transkrypcje pieśni na głos z gitarą i transkrypcje utworów Chopina. W 1837 roku w lipskim wydawnictwie Breitkopf & Haertel Jan Nepomucen Bobrowicz opublikował Variations et Polonaise sur un duo de l'opéra "I Caupleti e in Montecchi" op. 30. W 'Allgemeine Musikalische Zeitung' (1837, nr 38) zamieszczono informację na temat tej kompozycji: "Wariacje w pełni dostosowane do instrumentu, nie są bardzo trudne i ładnie brzmią; piąta w formie poloneza ma wyśmienite zakończenie".
Niniejsza publikacja jest pierwszym polskim wydaniem tego utworu.

Pierwszy zeszyt z serii "Śpiew i zabawa" zawiera 21 popularnych piosenek dla dzieci w łatwym opracowaniu na keyboard lub fortepian. Znajdują się tu tradycyjne melodie, takie jak: "Panie Janie" (również w wersji francuskiej, angielskiej, włoskiej i niemieckiej), "Stary niedźwiedź", czy "Krakowiaczek jeden". Do publikacji załączono płytę cd z nagraniem wszystkich piosenek zawartych w zbiorze.

Pierwszy zeszyt z serii "Śpiew i zabawa" zawiera 21 popularnych piosenek dla dzieci w łatwym opracowaniu na keyboard lub fortepian. Znajdują się tu tradycyjne melodie, takie jak: "Panie Janie" (również w wersji francuskiej, angielskiej, włoskiej i niemieckiej), "Stary niedźwiedź", czy "Krakowiaczek jeden".

Niniejszy zbiór przeznaczony jest dla początkujących i średnio zaawansowanych gitarzystów. Zawarłem w nim 22 utwory o zróżnicowanej stylistyce: od radosnych ragtimów, efektownych bluesów, poprzez nastrojowe walce, śpiewne ballady, aż po miniatury utrzymane w stylu latynoamerykańskim. Cechą wspólną tych kompozycji jest melodyjność, klarowna harmonia, przejrzysta faktura, czytelna forma, a także wyrównany stopień trudności. Zastosowane w utworach efekty i techniki gitarowe, tj. rasgueado, pizzicato, flażolety, tremolo, stukanie w pudło, pozwoliły mi uwypuklić bogactwo możliwości kolorystycznych oraz wyrazowych tego instrumentu.

Klamrą spinającą zbiór jest jego tytuł – Cały rok z gitarą. Utwory uporządkowane są w cztery grupy związane z kolejnymi porami roku. Stąd album rozpoczyna kilka miniatur „wiosennych”, następnie pojawiają się utwory w „gorących rytmach lata”, pełne zadumy i nostalgii „jesienne impresje”, a na końcu kompozycje
wywołujące w wyobraźni „zimowe obrazy”.

W większości utworów zamieściłem propozycję aplikatury zarówno prawej jak i lewej ręki, tak by ułatwić wykonawcom korzystanie z publikacji. Sugestie dotyczące opalcowania, dynamiki, agogiki nie wykluczają oczywiście realizacji własnych pomysłów wykonawczych.

Mam nadzieję, że zbiór ten spotka się z życzliwym przyjęciem i, zgodnie z jego tytułem, będzie towarzyszyć gitarzystom przez cały rok.

Specjalne podziękowania kieruję do Tatiany Stachak za pomoc merytoryczną, doping oraz ostateczne dokonanie wyboru utworów do niniejszego albumu.

Mirosław Drożdżowski

Zbiorem „Słynne transkrypcje” pragniemy przypomnieć najciekawsze i najbardziej twórcze opracowania muzyki Chopina, dokonane na przestrzeni ostatnich stu pięćdziesięciu lat. Przywracając do repertuaru muzyków transkrypcje etiud, mazurków, walców czy preludiów pokażemy również, jak ważnym źródłem inspiracji dla twórców była muzyka Chopina, wielkiego romantyka, wzruszającego artysty i genialnego kompozytora.

Sztuka aranżacji w muzyce jazzowej i rozrywkowej Wojciecha Kazimierza Olszewskiego stanowi kontynuację i poszerzenie tematyki zarysowanej w Podstawach harmonii we współczesnej muzyce jazzowej i rozrywkowej (NPL081076). W prezentowanej publikacji Autor wyjaśnia podstawowe pojęcia związane z aranżacją muzyczną dziedziną artystyczną jednak w dzisiejszym świecie mocno związaną z funkcją usługową. Pokrótce charakteryzuje instrumenty muzyczne, podaje ich skale, proponuje praktyczne sposoby łączenia ich w grupy, ze szczególnym uwrażliwieniem na walory brzmieniowe budowanej aranżacji. Czytelnik znajdzie tu także wskazówki, dotyczące różnych technik aranżowania, kolejnych etapów tej pracy oraz porady, jakich błędów unikać, by materiał końcowy był jednoznaczny i czytelny. Jeden z rozdziałów Autor poświęcił omówieniu najbardziej popularnych schematów rytmicznych, z jakimi można współcześnie zetknąć się w muzyce nie tylko jazzowej, ale również rozrywkowej (np. w muzyce popowej, rockowej czy w tańcach latynoamerykańskich).

Do wydania dołączono płytę z nagraniami przykładów nutowych zamieszczonych w Aneksie.

Mam nadzieję, że publikacja ta przyczyni się do lepszego, praktycznego zrozumienia problemów związanych z aranżacją muzyczną. Chociaż nie sposób omówić je wszystkie (), jednak jestem przekonany, że zetknięcie się z tymi tutaj zawartymi, rozbudzi wyobraźnię młodych adeptów sztuki aranżowania. (Wojciech Kazimierz Olszewski)

Pomysłem na zbiór Zaproszenie do walca było stworzenie kolekcji prezentującej rozmaite odmiany i stylizacje tej popularnej formy muzycznej. Wszystkie czternaście utworów łączy taneczny charakter oraz pulsująca w trójdzielnym rytmie melodia. Każdy walc jest jednak inny, a cała kolekcja daleka od monotonii. Poszczególne utwory różnią się tempem, charakterem, stylem. Są wśród nich kompozycje nawiązujące do romantycznej stylistyki brillante, francuskiego walca-musette, są również miniatury utrzymane w klimacie latynoamerykańskim, w nastroju ulicznych kafejek i muzyki retro. Utwory cechuje umiarkowany poziom trudności technicznej, czytelna faktura, prosta forma oraz wpadające w ucho, łatwe do zapamiętania melodie. Tytuły miniatur czasem sygnalizują stylistykę lub odnoszą się do subiektywnych uczuć i nastrojów, aby w ten sposób zachęcić wykonawców do tworzenia własnych interpretacji, szlifowania muzycznej wrażliwości.

Journey Variations powstały w roku 1999 w wyniku fascynacji kompozytora francuskim impresjonizmem, a w szczególności twórczością Francisa Poulenca i jego suitą Les Soirées de Nazelles. Temat główny „narodził się” w czasie podróży – stąd tytuł „journey”. W formie są to typowe wariacje neoklasyczne obejmujące wstęp, przedstawienie tematu, kontrastowe wariacje oraz efektowny finał. Jednak język melodyki i harmoniki jest tu jak najbardziej impresjonistyczny. Kompozytor postrzega ten utwór jako swoisty eksperyment, w którym: „autonomia ruchu melodycznego zanika na korzyść (…) przemienności harmoniczno-melodycznej”. Utwór został napisany z wyczuciem możliwości technicznych gitary, dlatego z powodzeniem może być wykonywany zarówno przez uczniów średnich szkół muzycznych jak i, ze względu na wysokie walory artystyczne, włączony do repertuaru studentów akademii muzycznych oraz koncertujących wirtuozów gitary. Utwór dedykowany jest polskiemu gitarzyście – Michałowi Danielowi Bąkowi, który dokonał pierwszego płytowego nagrania Journey Variations.

Feliks Horecki (Horetzky) urodził się 1 stycznia 1796 roku w Horyszowie Ruskim (k. Hrubieszowa). Nie wiadomo kto był jego pierwszym nauczycielem gry na gitarze. Około 1825 r. podjął pracę w Komisji Skarbu w Warszawie. Wkrótce jednak wyjechał do Wiednia w celu kontynuowania nauki u Mauro Giulianiego. Po roku wyruszył w podróż artystyczną po Europie. Około 1820 r. przybył do Anglii. Prowadził aktywną działalność koncertową. Występował m. in. z austriackim gitarzystą Leonhardem Schulzem. Następnym etapem jego życia był pobyt w Edynburgu, gdzie zajmował się komponowaniem i praca pedagogiczną. Jednym z jego uczniów był Stanisław Szczepanowski.. Przez pewien czas mieszkał wraz z żoną Zofią Roberton w Dublinie. Później wrócił do Edynburga, gdzie zmarł 6 października 1870 r. Feliks Horecki to jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów muzyki gitarowej XIX wieku. Napisał wiele pełnych wdzięku utworów na gitarę solo i dwie gitary. Są wśród nich kompozycje oryginalne (m. in. polonezy, walce, fantazje, polki, ronda, etiudy) oraz opracowania tematów operowych i melodii ludowych. Jest także Horecki autorem kilkudziesięciu pieśni na głos z gitarą. Ogółem napisał około 150 kompozycji.

Niniejszy zbiorek przeznaczony jest dla najmłodszych miłośników gry na gitarze. Wydawnictwo jest przekonane, że "Małe wędrówki z gitarą" dostarczą początkującym uczniom bogatych wrażeń muzycznych i wzbogacą ich wyobraźnię muzyczną.