Żuk E.

"Der Barbier von Sevilla" to dwuaktowa opera buffa Gioacchino Rossiniego. Powstała ona w zaledwie 13 dni, na przełomie 1815 i 1816 roku. Libretto do dzieła napisał Cesare Sterbini według komedii Pierre-Augustine’a Carona de Beaumarchais „Cyrulik sewilski albo daremna przezorność”. Premiera odbyła się w rzymskim Teatro Argentina 20 lutego 1816 roku. "Cyrulik sewilski" to najpopularniejsze dzieło Rossiniego oraz jedna z najczęściej wystawianych oper. Opera ta łączy pełne akcji i humoru libretto z piękną muzyką dającą pole do popisu śpiewakom. Szczególnie znana jest uwertura do opery. Często grana jest jako odrębny samodzielny utwór symfoniczny. Akcja dzieła rozgrywa się w Sewilli w XVIII wieku. Hrabia Almawiwa kocha urodziwą Rozynę. Rozyna natomiast kocha ujrzanego z okna Lindora, nie wiedząc, że on i Almawiwa to jedna i ta sama osoba. Sytuacja komplikuje się, gdyż Rozynę zamierza poślubić jej opiekun - stary Bartolo. W całą sprawę miesza się jego cyrulik Figaro, były służący Almawiwy. Figaro chce pomóc swemu dawnemu panu i oszukać obecnego klienta. Prezentowana publikacja jest opracowaniem opery "Cyrulik sewilski" na głosy wokalne, chór oraz fortepian (wyciąg fortepianowy partii orkiestry).