Indiana

Obdarzony atrakcyjną sceniczną osobowością i charyzmą, gigant mainstreamowej, płynnej techniki palcowej wyrastał na pianistę, uzależniając się od stylistyki Arta Tatuma i Errola Garnera, Teddy’ego Wilsona i George’a Shearinga. Początkowo studiował grę na trąbce, choroba jednak sprawiła, że zajął się fortepianem. W rezultacie niekończących się, pełnych entuzjazmu godzin pracy, ukształtował swą niezwykłą technikę. Jako 17-latek, po wygraniu w 1940 r. lokalnego konkursu talentów, zaczął występować regularnie w radiu kanadyjskim i na klubowych estradach Ameryki. W 1944 r. koncertował w orkiestrze Johnny’ego Holmesa; wkrótce potem założył własne trio.Publikacja zawiera 19 wspaniałych jazzowych standardów z niezwykle bogatego repertuaru O.Petersona.