Ostinato Cha Cha

Niniejsza szkoła jazzu na fortepian autorstwa Lee Evansa zawiera takie zagadnienia, jak: synkopowanie, akordy septymowe, charakterystyczne przebiegi harmoniczne, gra non-legato i improwizowanie. Poszczególne tematy omówione są na przykładzie utworów. Dodatkowo publikacja zawiera cztery utwory jazzowe na fortepian na cztery ręce.

Publikacja zawiera 10 utworów fortepianowych współczesnych amerykańskich kompozytorów. Znajdziesz tu dzieła takich twórców, jak: Dave Brubeck, Henry Cowell, Norman Dello Joio, Roy Harris, Robert Helps, Alan Hovaness, Karel Husa oraz Charles Ives. Utwory przeznaczone są dla pianistów zaawansowanych.

Niniejsza publikacja jest szkołą Eda Bakera mającą na celu nauczyć gry riffów bluesowych na fortepianie. Autor wprowadza tu wszelkie zagadnienia dotyczące m. in. skal muzycznych, alteracji i charakterystycznych akordów. Znalazły się tu także rozmaite przykłady riffów charakterystycznych dla takich wykonawców, jak Ray Charles czy Jimmy Yancey. Całość w angielskiej wersji językowej. Do książki dołączona jest płyta CD z nagranymi wersjami demonstracyjnymi lekcji i riffów.

Cykl utworu składa się z pięciu części: Preludium, Ostinato, Rondino, Chorał, Postludium, i w twórczości Michała Spisaka jest pierwszym przejawem stylizacji neobarokowej. Nawiązanie nie ogranicza się do wyboru formy, ale znajduje się także w sięganiu po techniki kompozytorskie oraz środki wykonawcze znane z praktyki barokowej: imitacje, pochody progresywne, figuracje. Suita pomyślana była pierwotnie na klawesyn, czego wyraźny ślad pozostał w uproszczonej, niezwykle przejrzystej warstwie fakturowej. Poza homorytmicznymi blokami akordowymi w Chorale, dominują układy dwugłosowe. Tradycyjne zależności tonalne, choć wyczuwalne, osłabiane są przez zabieg wymiennego traktowania tercji małej i wielkiej na krótkich odcinkach, charakterystyczny dla stylu Spisaka. Ten kilkuminutowy utwór doczekał się wydania i prawykonania w 1948 roku w Krakowie. Kompozycja od kilkudziesięciu lat cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem wykonawców i jest jednym z utworów składających się na zasadniczy zrąb dorobku muzycznego Michała Spisaka. Autor Suitę dedykował zmarłemu w 1943 roku w pobliskim Laffrey wybitnemu polskiemu eseiście, Bolesławowi Micińskiemu.

Trzecia część Szkoły fortepianowej obejmuje cztery rozdziały:
1. Powtórzenie tonacji i technik gry poznanych we wcześniejszych częściach szkoły;
2. Wprowadzenie nowych tonacji i technik gry;
3. Przykłady muzyczne - utwory;
4. Utwory klasyczne różnych kompozytorów.
Całość w języku niemieckim.
Stan publikacji: bardzo dobry, nuty czyste.

Suita fortepianowa Michała Spisaka (1914 - 1965), polskiego kompozytora. Składa się z następujących części:
I - Preludium (Presto, ćwierćnuta = 168);
II - Ostinato (Andante, ćwierćnuta = 66);
III - Rondino (Allegretto, ćwierćnuta = 126);
IV - Chorał (Lento, ćwierćnuta = 54);
V - Postludium (Presto, ćwierćnuta = 168).
Michał Spisak jest laureatem wielu konkursów międzynarodowych, otrzymał m. in. nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za całokształt twórczości.