Ale wiem

Prezentowana publikacja - "Tańce niemieckie" - zawiera dziewięć, krótkich utworów na fortepian - cztery ręce o nieznanym autorstwie. W 1815 roku kompozycje te znajdowały się w zbiorze należącym do anonimowego wielbiciela muzyki poważnej. Poza tańcami zbiór ten zawierał również utwory Beethovena, Mozarta, Steibelta oraz Vanhala oraz innych kompozytorów popularnych w klasycyzmie). Prawdopodobnym jest, że tańce niemieckie zostały skomponowane przez Beethovena. Posiadają one bowiem cechy typowe dla stylu jego muzyki fortepianowej - żywą melodykę oraz charakterystyczną harmonię. Obecnie zbiór znajduje się w bibliotece berlińskiej (sygnatura Mus. ms. 38033).

Niniejsza publikacja jest opracowaniem drugiej części "Symfonii fantastycznej" Hektora Berlioza (1803 - 1869) na fortepian (cztery ręce). "Symfonia fantastyczna" to najsłynniejsze dzieło Berlioza. Kompozycja ta posiada podtytuł - "Epizod z życia artysty". Inspiracją utworu była bowiem nieszczęśliwa miłość kompozytora do angielskiej aktorki - Harriet Smithson (która ostatecznie została żoną Berlioza). Każda z pięciu części symfonii posiada program napisany przez Berlioza. W drugiej części - "Bal" artysta, otoczony gwarem zabawy, podziwia wspaniałości natury. Wszędzie jednak prześladuje go obraz ukochanej, co odbiera mu spokój. Część ta posiada charakter taneczny - jest to walc rozpoczynający się w tempie Allegro non troppo.